Tag: PL

  • Składki National Insurance Contributions w roku podatkowym 2025/2026 – Wszystko, co musisz wiedzieć

    Składki National Insurance Contributions w roku podatkowym 2025/2026 – Wszystko, co musisz wiedzieć

    Wszystkie osoby pracujące w Wielkiej Brytanii powinny być zaznajomione ze składkami, jakimi są National Insurance Contributions (NIC). Wraz z podatkiem dochodowym, jest to jedna z najważniejszych opłat, którą można porównać do polskiej składki ZUS. Są to składki na ubezpieczenie społeczne, przeznaczane na finansowanie państwowych świadczeń, takich jak emerytura państwowa, zasiłek chorobowy lub zasiłek macierzyński. Składki NIC są opłacane przez wszystkich pracujących, których dochód roczny przekracza próg zwolnienia z opłaty, który w roku podatkowym 2025/2026 wynosi £12,570. Wyjątkiem są emeryci, którzy przekroczyli State Pension Age, czyli 66 lat.

    Klasy National Insurance Contributions

    Składki NIC są podzielone na różne rodzaje, które określają, kto i w jaki sposób musi je opłacać. Zanim jednak omówimy poszczególne klasy, warto wyjaśnić, czym jest National Insurance Record. Inaczej mówiąc, jest to historia wpłat na ubezpieczenie społeczne, która decyduje o prawie danej osoby do emerytury państwowej i innych świadczeń. Przykładowo, aby otrzymać pełną emeryturę państwową, należy mieć 35 lat składkowych, a minimalna liczba lat składkowych do otrzymania jakiejkolwiek emerytury to 10. Z różnych powodów w rekordzie składkowym mogą pojawiać się luki. Na szczęście, aby je uzupełnić powstała trzecia klasa składek, którą opiszemy w dalszej części artykułu.

    Swój National Insurance record można sprawdzić na stronie rządowej używając Government Gateway ID.

    Class 1 NIC

    Pierwsza klasa składek National Insurance Contributions dotyczy pracodawców i ich pracowników zatrudnionych na umowę. Muszą ją opłacać obie strony, co oznacza, że NIC z pensji pracownika opłaca najpierw pracodawca, później zaś sam pracownik. Do końca roku podatkowego 2024/2025 stawka NIC dla pracodawcy wynosi 13,8%, a w kwietniu 2025 wzrośnie do 15%, jak podaje strona parlamentu UK. Próg, powyżej którego firma będzie musiała zapłacić składkę NIC od pensji pracownika, to aktualnie £9,100, jednak po zmianach wyniesie £5,000, co oznacza wyższe koszty zatrudnienia dla niektórych pracodawców.

    Tak jak wcześniej wspomniano, Class 1 NIC będzie musiał zapłacić również pracownik. Stawki wówczas prezentują się w następujący sposób:

    Część dochodu (tygodniowo)stawka NIC
    £242 do £9678%
    Ponad £9672%
    Poniżej £242 nie trzeba płacić składki National Insurance.

    National Insurance Contributions, podobnie jak Income Tax, są odprowadzane automatycznie przez system PAYE. Aby upewnić się, że są odprowadzane w sposób prawidłowy, należy zalogować się na konto HMRC online i sprawdzić National Insurance record.

    Class 2 i 4 NIC

    Klasa druga i czwarta są przeznaczone dla osób samozatrudnionych. Tutaj sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana, ponieważ Class 2 NIC, w przypadku dochodu rocznego pomiędzy £6,725 a £12,570 są automatycznie uznawane za opłacone. Oznacza to, że nie trzeba ich opłacać, ale National Insurance Record jest nadal chroniony i nie powstają w nim luki. Jeśli jednak roczny dochód nie przekracza £6,725, można płacić składki National Insurance Contributions Class 2 dobrowolnie, co często jest zalecane, aby uniknąć luk w swoim rekordzie składkowym. Wynoszą one £3.45 tygodniowo. Osób samozatrudnionych z rocznymi dochodami powyżej £12,570 dotyczą tylko składki klasy czwartej.

    Class 4 NIC są przeznaczone dla osób samozatrudnionych, których roczny dochód wynosi więcej niż £12,570. Muszą oni wtedy opłacać składki według następujących stawek:

    Część dochodu Stawka NIC
    £12,570 do £50,2706%
    Powyżej £50,2702%
    Osoby samozatrudnione rozliczają się ze składek Class 2 i 4 NIC w ramach corocznego Self Assessment.

    Class 3 NIC

    Klasa trzecia składek ubezpieczeniowych w UK jest przeznaczona dla osób, które chcą uzupełnić luki w swoim rekordzie składkowym. Luki pojawiają się, gdy przez pewien okres nie były opłacane składki National Insurance Contributions. Powody mogą być najróżniejsze – długi pobyt za granicą, opieka nad dziećmi lub osobami starszymi albo po prostu brak zatrudnienia. Na szczęście istnieje możliwość uzupełnienia brakujących składek Class 3 NIC, ale należy to zrobić w określonym terminie. W tym celu trzeba skontaktować się z HMRC, aby ustalić sposób zapłaty i upewnić się, że w danym przypadku opłacenie zaległych składek jest jeszcze możliwe. Zazwyczaj jest pozwolenie na opłatę zaległości z 6 lat wstecz, rzadziej ten okres może być wydłużony do 10 lat. Warto więc mieć swój National Insurance record na uwadze i pamiętać o opłacaniu składek na czas. Class 3 NIC wynoszą £17.45 tygodniowo.

    Obowiązkowość opłacania składek National Insurance Contributions

    Warto wiedzieć, że składki NIC są zaliczane do obowiązku podatkowego, co oznacza że trzeba je płacić w następujących sytuacjach:

    • Jest się zatrudnionym na umowie o pracę;
    • Jest się samozatrudnionym;
    • Zatrudnia się pracowników (należy opłacać NIC z ich wynagrodzenia).

    Jednak istnieją również sytuacje, w których opłacanie składek nie jest obowiązkowe, ale pojawiają się luki w rekordzie składkowym, które powinno się uzupełnić, jeśli chce się korzystać z zasiłków państwowych. Takie sytuacje występują kiedy:

    • Roczny dochód danej osoby nie przekracza £6,725;
    • Osoba nie pracuje (np. studiuje, opiekuje się dzieckiem lub przebywa za granicą).

    Jakie korzyści daje opłacanie składek National Insurance Contributions?

    Opłacanie składek NIC i rozwijanie swojego rekordu składkowego niesie za sobą wiele korzyści. Poniżej przedstawimy najważniejsze z nich.

    Emerytura Państwowa (State Pension)

    Jest to najważniejsza korzyść z opłacania składek National Insurance Contributions. Aby otrzymać minimalną emeryturę, potrzeba co najmniej 10 lat składkowych. Wysokość emerytury będzie wzrastała proporcjonalnie do ilości lat składkowych. Przykładowo, za 20 lat składkowych, emerytura będzie wynosiła 20/35 pełnej wartości (Aby otrzymać pełną emeryturę potrzeba 35 lat składkowych).

    W 2024 roku pełna emerytura wyniosła £203.85 tygodniowo, czyli £10,600 rocznie.

    Zasiłek dla bezrobotnych (Jobseeker’s Allowance)

    O taki zasiłek można się ubiegać w sytuacji utraty zatrudnienia, jeśli ma się opłacone 2 lata składkowe w ciągu ostatnich 3 lat. Taki zasiłek wynosi £71,70 dla osób w wieku do 24 lat i £90,50 dla w wieku 25 lat lub starszych. Warto wiedzieć, że zasiłek JSA można połączyć z Universal Credit, jednak ten będzie wtedy zmniejszony, z powodu traktowania JSA jako dochód.

    Zasiłek chorobowy (Statuatory Sick Pay)

    Do zasiłku chorobowego kwalifikują się osoby, które:

    • Opłacają Class 1 NIC;
    • Zarabiają co najmniej £123 tygodniowo.

    SSP jest wypłacane w wysokości £116.75 tygodniowo, przez maksymalnie 28 tygodni.

    Osoby samozatrudnione, opłacające Class 2 lub 4 NIC, które zachorowały, mogą ubiegać się o Employment and Support Allowance (ESA).

    Zasiłek macierzyński i ojcowski (Maternity & Paternity Allowance)

    W przypadku urodzenia dziecka, rodzic może ubiegać się o takie zasiłki jeśli:

    • Pracował u jednego pracodawcy przez ostatnie 26 tygodni przed porodem;
    • Zarabiaj co najmniej £123 tygodniowo;
    • Opłacał składki klasy drugiej lub czwartej przez 13 z ostatnich 66 tygodni (tyczy się samozatrudnionych kobiet).

    Zasiłek dla opiekunów (Carer’s Allowance)

    Osoby, które opiekują się osobą niepełnosprawną przez co najmniej 35 godzin w tygodniu, mogą otrzymać Carer’s Allowance wynoszący £81.90 tygodniowo.

    National Insurance Credits

    W większości powyższych zasiłków, oprócz wsparcia finansowego, osobom pobierającym przyznawane są również kredyty składkowe, które pozwalają uzupełnić luki w rekordzie składkowym bez opłacania składek. NI Credits są w większości przyznawane automatycznie. Fakt otrzymywania kredytów składkowych podwaja korzyści wynikające z wcześniejszego opłacania składek National Insurance Contributions i pokazuje przychylność brytyjskiego systemu prawnego wobec osób znajdujących się w trudnych sytuacjach życiowych.

  • Jak nie przepłacać za transport publiczny w UK?

    Jak nie przepłacać za transport publiczny w UK?

    Transport publiczny w Wielkiej Brytanii jest jednym z najdroższych w Europie. Oznacza to niestety, że wysyłając dziecko do szkoły lub wybierając autobus jako sposób dojazdu do miejsca pracy, należy liczyć się z dodatkowymi miesięcznymi kosztami. Właśnie dlatego przygotowaliśmy ten artykuł, w którym omówimy strukturę transportu publicznego i doradzimy, w jaki sposób z niego korzystać, aby nie wydawać pieniędzy niepotrzebnie. Warto zaznaczyć, że system transportu publicznego jest zdecentralizowany, dlatego rodzaje i ceny biletów różnią się w zależności od regionu lub miasta. Ten fakt utrudnia szczegółowe omówienie sposobów na oszczędzanie pieniędzy w niektórych konkretnych przypadkach, dlatego w tym wpisie skupimy się na ogólnym omówieniu struktury transportu publicznego i uniwersalnych sposobach oszczędzania na transporcie publicznym.

    Bilety pociągowe – Co warto wiedzieć?

    Ceny biletów pociągowych będą się oczywiście różnić w zależności od trasy i przewoźnika, jednak istnieje kilka uniwersalnych zasad, o których warto wiedzieć, wybierając ten środek transportu. Wybierając bilet elastyczny na określoną datę i dzień, często dostępne warianty będą dzieliły się na Anytime tickets i Off-peak tickets. Pierwsza opcja jest dużo droższa, ponieważ pozwala na korzystanie z pociągów o każdej porze dnia, w tym w godzinach szczytu, kiedy pociągi są zatłoczone. Jest to zarazem najbardziej elastyczna i najdroższa opcja, z której zaleca się korzystać tylko w sytuacjach, kiedy nie ma innej możliwości. Tańszą alternatywą są bilety Off-peak, które są również elastyczne, jednak nie są ważne w godzinach szczytu, czyli zazwyczaj do godziny 9.30 i między 16.00 a 19.00 w dni robocze. W weekendy Off-peak tickets zazwyczaj działają przez cały dzień. Aby sprawdzić, jakie godziny są traktowane jako Off-peak, należy odwiedzić stronę internetową przewoźnika. Jeśli jest taka szansa, warto dostosować swoje godziny podróży do harmonogramu, co pozwoli zaoszczędzić naprawdę znaczną kwotę.

    System Railcards

    W Wielkiej Brytanii dostępne są tzw. Railcards. Są to karty zniżkowe, które można zakupić na rok (w niektórych przypadkach na 3) i gwarantują zniżki na bilety kolejowe. Istnieje aż 9 rodzajów Railcard, z których każda jest przeznaczona dla kogoś innego i oferuje różne warunki. Poniżej w tabeli przedstawimy dostępne rodzaje Railcards.

    Rodzaj kartyDla kogo?ZniżkaCena za rok
    16-17 SaverOsoby w wieku 16 i 17 lat50%£35
    16-25 RailcardOsoby w wieku od 16 do 25 lat1/3£35
    26-30 RailcardOsoby w wieku od 26 do 30 lat1/3£35
    Senior RailcardOsoby w wieku 60 lat i starsze1/3£35
    Two Together RailcardOsoby, które podróżują we dwójkę1/3£35
    Family and Friends RailcardGrupy:
    Maksymalnie 4 osoby dorosłe
    Maksymalnie 4 dzieci
    1/3 dla dorosłych
    60% dla dzieci
    £35
    Network RailcardOsoby podróżujące w obrębie strefy „Network”1/3£35
    Disabled Person RailcardOsoby z niepełnosprawnościami1/3£20
    Veterans RailcardWeterani wojenni1/3£35

    Jeśli dużo podróżujesz pociągami, inwestycja w Railcard może pomóc zaoszczędzić dużo pieniędzy na przejazdach.

    Split Ticketing – legalny sposób na obniżenie ceny biletu

    W Wielkiej Brytanii istnieje sposób na obniżenie ceny biletu, który jest zgodny z regulaminem przewoźników. Z różnych powodów cena biletu na całą trasę może być inna niż suma cen biletów na poszczególne odcinki tej samej trasy. Oznacza to, że dzieląc trasę na odcinki i kupując kilka biletów na ten sam pociąg, można zapłacić mniej. Oczywiście nie trzeba wysiadać z pociągu – ważne, aby posiadane bilety obejmowały łącznie całą trasę, jaką podróżny chce przejechać. Istnieją nawet aplikacje, za których pomocą można sprawdzić, czy da się podzielić daną trasę na odcinki i jednocześnie zapłacić mniej. Przykładami takich aplikacji są:

    Podróżowanie autobusami, koleją miejską i metrem

    Z reguły w dużych miastach w UK dostępne są trzy możliwości:

    • Zakup biletu u kierowcy;
    • Zakup biletu przez aplikację mobilną:
    • W przypadku metra lub kolei zakup biletu papierowego w automacie;
    • Korzystanie z biletu okresowego.

    Jeśli ktoś korzysta z miejskiego transportu często i regularnie, to trzy pierwsze opcje będą dla niego najmniej opłacalne. Bilet okresowy wiąże się z wyższym jednorazowym wydatkiem, ale w przeliczeniu na tydzień, miesiąc lub rok okazuje się o wiele bardziej opłacalny. W odróżnieniu od systemu kolejowego, który charakteryzuje się większą jednolitością, system autobusowy bardzo się różni w zależności od regionu. W większych miastach metody płatności za transport będą inne od tych na wsi, gdzie często nadal przyjmowane są płatności gotówkowe. Jednak uniwersalną zasadą jest to, że jeśli z miejskiego transportu publicznego korzysta się dużo, warto zainwestować w bilet okresowy. Poniżej przedstawimy najważniejsze systemy biletowe dla dużych miast:

    MiastoTransport publiczny
    LondynTravelcard
    LiverpoolMerseytravel
    ManchesterBee Network Card
    BirminghamSwift Card
    GlasgowSmartcard
    EdynburgRidacard

    Podróżowanie autokarami, czyli tańsza alternatywa dla pociągów

    W Wielkiej Brytanii jest wiele przewoźników oferujących najróżniejsze trasy autokarowe. Tę opcję warto rozważyć, ponieważ ceny przejazdów mogą być naprawdę niskie, szczególnie, gdy bilety zostaną zarezerwowane odpowiednio wcześnie. Wiele osób nie darzy autokarów sympatią, ponieważ kojarzą się one ze słabymi warunkami podróży. Jednak w ostatnich latach, dzięki postępowi technologicznemu, znacząco się one poprawiły. Często można spotkać autokary z zainstalowanym Wi-Fi, gniazdkami USB i wygodnymi fotelami. Jeśli więc planujesz dłuższą podróż po wyspie lub nawet poza nią (bo przewoźnicy często oferują trasy poza UK), warto rozważyć wybór autokaru. Warto również zaznaczyć, że często dostępne są karty zniżkowe dla osób, które chcą podróżować częściej.

    Poniżej przedstawimy najpopularniejszych przewoźników autokarowych w UK:

    • National Express – Największy przewoźnik autokarowy w UK, który obsługuje większość dużych miast i lotnisk;
    • Megabus – Również duży i ważny przewoźnik oferujący tanie bilety, które zaczynają się już od £1;
    • Flixbus – Popularny europejski przewoźnik, który działa również w UK;
    • Scottish Citylink – Najważniejszy przewoźnik na terenie szkocji;
    • Stagecoach;
    • Arriva Bus & Coach.

    Podsumowanie

    Istnieje kilka uniwersalnych zasad, którymi powinno się kierować używając transportu publicznego w UK. Przede wszystkim, należy dobrać odpowiednie bilety do swojej częstotliwości jazdy – jeśli korzystasz z publicznego transportu sporadycznie, lepszym pomysłem będą jednorazowe płatności za bilet. Jeśli jednak jeździsz często, warto rozważyć opłacenie biletu okresowego lub w przypadku pociągów, kartę zniżkową. W kwestii podróży koleją, należy mieć na uwadze godzinę o której zamierza się wsiąść w pociąg, aby uniknąć niepotrzebnych opłat za podróżowanie w godzinach szczytu. Polecamy również zainstalować aplikację do Split Ticketingu – dzięki temu można zaoszczędzić dużo na biletach.

  • Jak taniej kupić ubrania w UK?

    Jak taniej kupić ubrania w UK?

    w ostatnich latach, szczególnie wśród młodzieży, znacząco wzrosła popularność kupowania ubrań z drugiej ręki. Jest to doskonały przykład na to, że powinniśmy częściej inspirować się postawą młodszych pokoleń. Taki sposób zaopatrywania garderoby jest bardzo zdrowy ze względów środowiskowych i dotyczących praw człowieka – współczesny konsumpcjonizm przyczynił się do tego, że przemysł modowy generuje aż 92 miliony ton odpadów rocznie. Niestety, ten problem wciąż narasta. Jak podaje Earth.org, do końca obecnej dekady, liczba produkowanych odpadów ma wzrosnąć do 134 milionów ton rocznie.

    Cierpią na tym również obywatele ubogich krajów, w tym dzieci. Według statystyk organizacji UNICEF w światowej produkcji tekstyliów, ubrań i obuwia zatrudnione są miliony dzieci, które wykonują pracę niebezpieczną i nielegalną. Korzysta z tego branża fast-fashion, która polega na produkcji olbrzymiej liczby tanich ubrań w krótkim czasie, z czego duża część trafia na wysypiska. Z tych powodów warto zastanowić się, czy nie zmienić sposobu kupowania ubrań na tę bardziej przyjazną środowisku, co pozwala jednocześnie zaoszczędzić pieniądze.

    Platformy sprzedażowe

    Na rynku istnieje wiele platform internetowych, na których ludzie wystawiają na sprzedaż swoje nieużywane ubrania. Można tam znaleźć zarówno markowe elementy garderoby, jak i ubrania bez znanego loga, ale wyróżniające się bardzo dobrą jakością. Używane ubrania są znacznie tańsze niż te ze sklepu, nawet w przypadku rzeczy założonych tylko raz. Wystarczy, że metka zostanie zerwana, aby cena znacząco spadła. Przeszukując platformy sprzedażowe można natknąć się na naprawdę wiele tego typu ogłoszeń z ofertami, w których można znaleźć ubrania nowe lub prawie nowe, a kosztują połowę mniej niż w sklepie stacjonarnym. Oczywiście, takie rozwiązania również mają swoje wady – ubrań nie można przymierzyć ani zwrócić, jednak ze stale rosnącą liczbą użytkowników, istnieje duża szansa, że zakupiony przez nas przedmiot będziemy mogli sprzedać po podobnej cenie komuś innemu.

    Platformy sprzedażowe są również dobrym pomysłem na dodatkowy zarobek. Wraz z rosnącą popularnością handlu ubraniami używanymi, pojawiły się osoby, które zarabiają na życie z znajdywania markowych przedmiotów w sklepach second-hand z odzieżą na wagę, a następnie odsprzedawania ich drożej. Jeśli masz trochę wolnego czasu, warto zastanowić się, czy nie masz w domu ubrań, których już nie nosisz – istnieje duże prawdopodobieństwo, że spodobają się one komuś innemu, a ty zarobisz na tym kilka funtów. Jeśli taka forma prowadzenia Side Hustle ci się spodoba, warto pomyśleć o małej, dodatkowej działalności w tym obszarze. Poniżej przedstawimy najpopularniejsze platformy sprzedażowe do handlu używanymi ubraniami.

    Vinted

    Platforma sprzedażowa jaką jest Vinted, zyskała w ostatnim czasie bardzo dużą popularność. Została stworzona w celu handlu używanymi ubraniami. Jest tam bardzo dużo opcji personalizowania wyszukań za pomocą filtrów i kategorii. Vinted gwarantuje również ochronę kupującego, która polega na gwarancji zwrotu pieniędzy za przedmiot uszkodzony lub niezgodny z opisem.

    Według statystyk z danych firmy, Vinted ma aż 18 milionów użytkowników w Wielkiej Brytanii. Jest to olbrzymia liczba, która gwarantuje szeroki wybór odzieży.

    Depop

    Depop istnieje na rynku od dawna i jest również bardzo popularną platformą do handlu odzieżą. W odróżnieniu do Vinted, Depop jest brytyjską firmą, co sprawia, że prawie wszyscy jego użytkownicy są z UK, a jest ich aż 5 milionów.

    Platforma ta oferuje bardziej kompleksowe wyszukiwanie pod względem konkretnego stylu – można wybrać kategorie, takie jak preppy, countryside lub y2k.

    Ebay

    Ebay to popularna globalna platforma sprzedażowa, która posiada aż 175 milionów użytkowników, z czego 24 miliony są zlokalizowane w UK. Nie jest ona stworzona specjalnie do handlu odzieżą używaną, jednak ten segment jest dużą częścią platformy.

    Sklepy z ubraniami typu Second-hand

    Innym dobrym sposobem na kupowanie odzieży używanej są sklepy typu second-hand. Ich przewagą nad internetowymi platformami jest możliwość przymierzenia ubrań na miejscu. W Wielkiej Brytanii jest ich ponad 3800 i znajdują się w większości miast. Z reguły sklepy second-hand dzielą się na sklepy z odzieżą używaną importujące odzież w dużych ilościach z małą selekcją, z których wiele to sklepy charytatywne, oraz Vintage Shops, które oferują odzież używaną według selekcji właściciela. Sklepy „vintage” skupiają się na ubraniach staromodnych w dobrym stanie, co sprawia, że ceny są znacznie wyższe. Aby taniej kupować ubrania, warto wybrać się do sklepów importujących masowo odzież i sprzedających ją na wagę. Tam ceny są niskie, a z uwagi na dużą ilość importowanej odzieży, można znaleźć wiele elementów garderoby, które przypadną do gustu. Najpopularniejsze sieci sklepów second-hand w UK to:

    • British Heart Foundation;
    • Oxfam;
    • Cancer Research UK;
    • Sue Ryder;
    • Salvation Army;
    • Bernardo’s.

    Jak nie nabrać się na fałszywe promocje?

    Dla osób, którym zależy na kupowaniu ubrań w sklepach sieciowych, zebraliśmy wskazówki, które pomogą zapobiec kupowaniu ubrań na fałszywych promocjach. Wiele sklepów stosuje sztuczki psychologiczne i marketingowe, które sprawiają, że klient wierzy, że kupuje produkt po promocyjnej cenie. Aby uniknąć takiej sytuacji, warto zastosować się do naszych porad.

    • Sprawdź, czy sklep nie stosuje techniki „przekreślonych cen”. Oznacza to, że przed promocją podnosi ceny w taki sposób, aby klienci kupowali produkty na promocji po regularnych cenach. Aby to sprawdzić, skorzystaj z narzędzi do śledzenia cen, takich jak Google shopping lub PriceSpy i zobacz jak kształtowała się cena danego produktu na przestrzeni ostatnich miesięcy;
    • Nie daj się nabrać na sztuczne ograniczenia czasowe. Sklepy czasami nakładają na klientów presję czasu, aby nie zdążyli się oni poważnie zastanowić nad kupnem danego produktu. Jeśli kupujesz coś online, sprawdź czy pasek odliczający czas do końca promocji restartuje się po odświeżeniu. Jeśli tak, to znaczy że promocja jest ustawiona na stałe. W przypadku zakupów stacjonarnych warto dać sobie czas na zastanowienie się przed zakupem;
    • Porównaj ceny produktu w różnych sklepach. Może się okazać, że produkt w innym sklepie może być tańszy bez promocji niż w sklepie z „rabatem”
    • Nie ufaj wyprzedażom sezonowym. Często zdarza się, że ubrania na wyprzedaży mają tą samą cenę co przed rozpoczęciem promocji.
    • Korzystaj z cashbacku lub kodów rabatowych. Na rynku jest kilka aplikacji cashbackowych, takich jak Quidco lub TopCashback, które pozwalają na zwrot części pieniędzy za zakupy. Istnieją też wtyczki przeglądarkowe, które automatycznie wyszukują dostępne kody rabatowe na daną stronę.

    Podsumowanie

    Jest wiele powodów, dla których warto zacząć kupować ubrania używane. Nie tylko można zaoszczędzić dużo pieniędzy, ale również przyczynić się do ratowania środowiska i praw człowieka. W dobie Internetu jest dużo różnych możliwości na kupowanie odzieży o wiele taniej bez potrzeby wychodzenia z domu. Warto również sprawdzić się w samej sprzedaży – może to zaowocować atrakcyjnym dodatkowym zarobkiem.

  • Jak zmniejszyć koszty wychowania dziecka w UK – Programy wsparcia i ulgi

    Jak zmniejszyć koszty wychowania dziecka w UK – Programy wsparcia i ulgi

    Wychowanie swojego potomka w Wielkiej Brytanii łączy się z bardzo dużymi kosztami. Jak podaje magazyn The Times, łączny koszt wychowania dziecka do ukończenia 18. roku życia w UK szacuje się na kwotę £223,256. Oczywiście większość rodziców wspiera swoje dzieci także po ukończeniu przez nie 18 lat, co dodatkowo zwiększa koszty. Stworzyliśmy ten artykuł po to, aby uświadomić rodziców o ich możliwościach dotyczących oszczędzania pieniędzy na wychowaniu dziecka, oczywiście bez uszczerbku na jego dobrobycie. Przedstawimy w nim oferowane przez rząd programy wsparcia i dostępne ulgi dla rodziców. Podzielimy się również radami, które mogą pomóc w ograniczeniu niepotrzebnych wydatków związanych z wychowaniem dziecka na wyspach. Dodatkowo, polecamy nasz artykuł o pomocy dla kobiet w ciąży i osób z nowonarodzonymi dziećmi, gdzie można dowiedzieć się więcej o prawach, jakie im przysługują.

    Child benefit

    Jednym z najważniejszych programów rządowych o którym należy wspomnieć, jest Child Benefit, czyli zasiłek na dziecko. Przysługuje on osobom, które wychowują dzieci poniżej 16 roku życia lub do 20 roku życia, jeśli kontynuuje ono edukację w trybie dziennym. Poziom dochodu rodziców nie ma w tym przypadku znaczenia, jednak jeśli jeden z rodziców zarabia rocznie ponad £60,000, zasiłek ten podlega opodatkowaniu. Działa to na prostej zasadzie: Za każde £100 zarobione przez rodzica ponad progiem £60,000, podatek zwiększa się o 1%. Oznacza to, że rodzic pobierający Child Benefit i zarabiający £60,700, zapłaci 7% podatku. Child Benefit jest wypłacany co 4 tygodnie lub co jeden tydzień, w przypadku samotnego rodzica.

    Podanie można złożyć na stronie rządowej znajdującej się pod tym linkiem.

    Universal Credit

    Universal Credit to główny zasiłek dla mieszkańców Wielkiej Brytanii o niskich dochodach, który powstał stosunkowo niedawno i zastąpił wiele innych zasiłków, takich jak Child Tax Credit czy Working Tax Credit. Warto zapoznać się z Universal Credit w naszym artykule, który szczegółowo go omawia oraz sprawdzić, czy się do niego kwalifikujesz. Jeśli tak, Universal Credit oferuje kilka atrakcyjnych elementów, które mogą pomóc finansowo w wychowaniu dzieci.

    Child Element

    Rodzic wychowujący dzieci może otrzymać:

    • £333,33 na pierwsze dziecko urodzone przed 6 kwietnia 2017 roku;
    • £287.92 na drugie i kolejne dzieci urodzone przed 6 kwietnia 2017 roku;
    • £287.92 na pierwsze i drugie dziecko urodzone po 6 kwietnia 2017 roku.

    Dodatkowo, bez względu na to, czy rodzic pobiera już jakieś zasiłki w ramach Child Element, jeśli jego dziecko jest niepełnosprawne, może otrzymać £156,11 lub £487,58, w zależności od stopnia niepełnosprawności dziecka.

    Childcare Element

    W ramach Universal Credit, można również otrzymać zwrot do 85% kosztów za opiekę nad dziećmi. Opieka ta musi być sprawowana przez zarejestrowaną osobę lub firmę. Tyczy się to opiekunek, żłobków lub klubów wakacyjnych. Aby zakwalifikować się do Childcare Element, obie osoby (lub jedna w przypadku samotnego rodzica) sprawujące opiekę nad dzieckiem muszą pracować i zarabiać, chyba że jedno z nich nie jest w stanie wykonywać pracy ze względów zdrowotnych. W ramach tego elementu, można otrzymać maksymalnie £1014,63 za jedno dziecko lub £1739,37 za dwójkę lub więcej dzieci. Otrzymanie tego zasiłku działa w ramach zwrotu kosztów, co oznacza, że aby otrzymać pieniądze, należy najpierw zapłacić za opiekę nad dzieckiem

    Aby otrzymać ten zasiłek, należy zgłosić koszty opieki nad dzieckiem online, na swoim koncie Universal Credit.

    Programy Childcare Choices

    Brytyjski rząd oferuje jeszcze kilka programów w ramach Childcare Choices. Jest to jeden system, który łączy w sobie wszystkie obecnie obowiązujące programy wsparcia dla rodzin z dziećmi. Na oficjalnej stronie możemy przeczytać o dwóch dodatkowych programach, jakimi są „wsparcie 15 i 30 godzin” oraz „Opieka wolna od podatku”.

    Wsparcie 15 i 30 godzin to program, który zapewnia pokrycie kosztów 15 lub 30 godzin tygodniowo wysokiej jakości opieki nad dziećmi u licencjonowanych opiekunów (Takich można znaleźć na stronie rządowej lub poprosić istniejącego opiekuna o zapisanie się do programu). Działa on tylko w Anglii i jest dostępnych jego kilka wariantów:

    • 15 i 30 godzin opieki dla rodzin pracujących w Anglii z dziećmi w wieku od 4 miesięcy do 9 lat;
    • 15 godzin opieki dla wszystkich rodzin w Anglii z dziećmi w wieku od 3 do 4 lat;
    • 15 godzin wczesnej nauki dla rodzin z dziećmi w wieku 2 lat, otrzymujących dodatkowe formy wsparcia.

    Drugim programem jest „Opieka wolna od podatku”. Polega on na tym, że opłaca się usługi u licencjonowanych opiekunów poprzez swoje internetowe konto opieki nad dziećmi, dzięki czemu za każde wpłacone tam £8, rząd doda następne £2. Maksymalnie można otrzymać £500 na 3 miesiące lub £1,000 na 3 miesiące, jeśli dziecko jest niepełnosprawne. Do tego programu nie kwalifikują się osoby otrzymujące Universal Credit.

    Darmowe posiłki w szkole i transport

    Istnieją również dwa małe i proste programy zapewniające dzieciom bezpłatne posiłki w szkole i darmowy transport szkolny. Można ubiegać się o bezpłatne posiłki dla dziecka, jeśli chodzi ono do klasy zerowej (Reception class), pierwszej lub drugiej oraz spełnia się określone warunki, podane na stronie rządowej (Chodzi głównie o pobieranie innych zasiłków).

    Z kolei o bezpłatny transport szkolny można ubiegać się, kiedy:

    • Dziecko ma mniej niż 8 lat, a szkoła oddalona jest o ponad 2 mile;
    • Dziecko ma powyżej 8 lat, a szkoła oddalona jest o ponad 3 mile;
    • Dziecko nie może bezpiecznie przejść do szkoły na piechotę;
    • Dziecko ma specjalne potrzeby;
    • Dochód rodziców jest odpowiednio niski.

    O taką pomoc można wnioskować w lokalnym urzędzie (local Council)

    Inne sposoby na obniżenie kosztów wychowania dziecka

    Istnieje również wiele sposobów na obniżenie kosztów wychowania dziecka oprócz programów rządowych. Można łatwo oszczędzać pieniądze w wielu aspektach życia codziennego. Dlatego przygotowaliśmy listę sposobów, o których być może nie pomyślałeś, a stosowanie ich nie pogorszy poziomu życia twojego dziecka i pozwoli ci zaoszczędzić duże sumy.

    • Kupowanie rzeczy z drugiej ręki. Obecnie istnieje wiele sposobów na kupowanie różnych produktów, które mimo tego że były używane, są w idealnym stanie i nadają się do dalszego z nich korzystania. Tyczy się to zarówno dziecięcych zabawek, jak i ubrań. Platformy internetowe do handlu rzeczami używanymi i sklepy stacjonarne typu Second-hand oferują bardzo szeroki wybór wysokiej jakości produktów, które można kupić za minimalne kwoty. Więcej o kupowaniu używanych ubrań możesz przeczytać w naszym artykule pt. Jak taniej kupić ubrania w UK?
    • Korzystanie z darmowych rzeczy. Często zamiast kupować nowe przedmioty, warto odwiedzić grupy „freebies” na facebooku, gdzie ludzie oddają różne rzeczy za darmo (np. zabawki). W przypadku książek lepiej jest wypożyczyć je bezpłatnie z biblioteki, niż kupować nowe.
    • Bezpłatne zajęcia dla dzieci. Zamiast płacić za drogie zajęcia dodatkowe, warto poszukać darmowych alternatyw. Takie są organizowane przez biblioteki, szkoły i kościoły.
    • Wypożyczanie zamiast kupowania. Niektóre rzeczy (np. sprzęt dla niemowląt) są potrzebne tylko na krótki czas, więc można je tanio wypożyczyć w bibliotekach zabawek lub od innych rodziców.
  • Chattr, nowa sieć telefonii komórkowej w UK

    Chattr, nowa sieć telefonii komórkowej w UK

    Chattr: Innowacyjna Platforma do Czatowania – Plany i Oferty

    Chattr to nowa platforma komunikacyjna oferująca różnorodne plany dostosowane do potrzeb różnych użytkowników. Usługa skupia się na zapewnieniu efektywnych narzędzi do komunikacji online, które mogą być wykorzystywane zarówno przez osoby indywidualne, jak i firmy. Firma korzysta z masztów sieci O2, dlatego jeżeli chcemy sprawdzić zasięg sieci, powinniśmy skorzystać z tej strony internetowej.

    Porozmawiajmy o ofercie.

    Dostępne plany abonamentowe

    Chattr oferuje trzy główne plany, każdy z nich zaprojektowany, aby spełniać różne wymagania. W każdym wypadku nie podpisujemy kontraktu, płacimy miesięcznie i możemy zrezygnować w każdym momencie.

    Plan za £15 miesięcznie

    Plan dostępny za £15 miesięcznie, umożliwia dokonywanie rozmów i wysyłanie SMS-ów bez limitów i 5GB danych dostępu do internetu i roaming w EU i dodatkowych 40 krajach bez dodatkowych kosztów.

    Plan za £20 miesięcznie

    Kolejny plan za £20 miesięcznie oferuje rozmowy i wiadomości bez limitu oraz 20GB danych dostępu do internetu.

    Plan za £23 miesięcznie

    Ostatni plan za £23 zarówno rozmowy, SMY-y oraz dostęp do internetu bez limitów. Tak jak dwa wcześniejsze, możemy bez dodatkowych kosztów korzystać z telefonu za granicą w EU i innych 40 państwach.

    Dlaczego warto wybrać Chattr?

    O ile dwa pierwsze plany wydają się mało konkurencyjne (dla przykładu korzystając z giffgaff płacąc £20 otrzymujemy aż 100GB danych), sądzę, że największą zaletą Chattr jest ostatni plan. Kosztuje on £23 miesięcznie i, jak wspomniano, umożliwia korzystanie z danych bez limitu. Plany bez limitu w niektórych sieciach bywają odrobinę droższe więc jeśli pochłaniamy naprawdę wiele danych, zwróćmy uwagę na ofertę.

    Jak zamówić

    Nową kartę SIM możemy zamówić na stronie internetowej Chattr. Tak jak zawsze, po otrzymaniu karty SIM, musimy ją aktywować. Podobnie jak w innych sieciach, można przenieść swój numer telefonu do nowej sieci. Szczegółowe informacje na ten temat odnajdziecie na stronie FAQ.

    Zamów kartę SIM
  • Jak zostać pielęgniarką w UK?

    Jak zostać pielęgniarką w UK?

    Z wiekiem człowiek uświadamia sobie jak ważne jest zdrowie. Sprawnie działająca służba zdrowia, z wykwalifikowaną kadrą ma istotny wpływ na życie obywateli, a pielęgniarki i pielęgniarze są jednymi z najważniejszych osób pracujących w tej branży. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się jak zostać pielęgniarką w Wielkiej Brytanii. 


    Angielskie określenia dla Pielęgniarki: Nurse, Registered Nurse, Ward Nurse, Staff Nurse, Community Nurse, General Nurse, Lead Nurse

    Realia pracy

    Obowiązki

    Zadania z jakimi będziesz mieć do czynienia mogą się różnić od miejsca pracy i posiadanej specjalizacji. Jednakże możemy wskazać pewne obowiązki, które należą do zadań praktycznie każdej osoby pracującej w tym zawodzie:

    • Sprawdzanie stanu zdrowia pacjentów poprzez wywiad lekarski; monitorowanie pulsu, temperatury ciała i ciśnienia, itd;
    • Wykonywanie podstawowych badań i zabiegów;
    • Podawanie leków pacjentom (nadzorowanie tego czy na pewno je przyjęli);
    • Uzupełnianie kartotek pacjentów;
    • Przygotowywanie sali operacyjnych do zabiegów;
    • Asystowanie lekarzom w trakcie wykonywanych przez nich zabiegów i operacji;
    • Obowiązki administracyjne;
    • Dbanie o samopoczucie pacjentów (np. uspakajanie ich przed zabiegiem).

    Godziny pracy

    Praca pielęgniarki charakteryzuje się nieregularnymi godzinami pracy, opartymi na systemie zmianowym. Większość ośrodków zdrowotnych operuje przez całą dobę, w związku z tym będziesz pracować zarówno w dzień, jak i w nocy. Praca w weekendy jest wymagana. Typowa zmiana trwa najczęściej od 8 do 12 godzin. Nieraz w sytuacjach kryzysowych, czas pracy może się wydłużyć. Plusem pracy w nietypowych godzinach jest jednak wyższa stawka, wynosząca od 30% do 70% od podstawowej stawki godzinowej.

    Zarobki

    Zarobki pielęgniarek różnią się, w zależności od wielu czynników. Jednakże, głównym wyznacznikiem otrzymywanego wynagrodzenia jest posiadany „Band” – czyli stworzona przez NHS skala płac dla personelu służby zdrowia. Wykwalifikowana pielęgniarka posiada Band 5. Wraz z uzyskaniem doświadczenia i kwalifikacji może awansować na wyższe stopnie. W Londynie zarobki najczęściej są wyższe.

    Band 5:

    Średnie brutto:
    Rocznie: £30,000-36,500
    Na godzinę: £15-18

    Średnie netto:
    Rocznie: £25,000-30,000
    Na godzinę: £13-16

    Band 6:

    Średnie brutto:
    Rocznie: £37,000-45,000
    Na godzinę: £19-23

    Średnie netto:
    Rocznie: £30,000-36,000
    Na godzinę: £16-19

    Band 7 :

    Średnie brutto:
    Rocznie: £45,000-53,000
    Na godzinę: £23-27

    Średnie netto:
    Rocznie: £36,000-41,000
    Na godzinę: £19-22

    Stawki dla Band 8 i 9 mają dużą dysproporcję. Zarobki roczne brutto zaczynają się od £54,000, a kończą się na powyżej £100,000. Pensje te są zależne głównie od stanowiska i doświadczenia.

    NHS oferuje plan emerytalny, zasiłki chorobowe i macierzyńskie. Z kolei pielęgniarki zatrudnione w prywatnych ośrodkach zdrowia często nie posiadają bogatego planu emerytalnego i mniej dni urlopowych. I to co dla wielu najważniejsze – zarobki w NHS najczęściej są wyższe niż w sektorze prywatnym.

    Zalety i wady

    Zalety:

    • Duże możliwości rozwoju zawodowego;
    • Praca z ludźmi;
    • Satysfakcja z wykonywanej pracy i pomaganiu potrzebującym;
    • Różnorodność wykonywanych obowiązków i zadań;
    • Bardzo dobre zaplecze placówek medycznych;
    • Dobre zarobki.

    Wady:

    • Stres i natłok obowiązków;
    • Duża odpowiedzialność;
    • Nieregularne i długie godziny pracy (często praca w nocy);
    • Kontakt z tragediami ludzkimi, chorobami i śmiercią;
    • Robota papierkowa i ogrom procedur.

    Czy jest to praca dla mnie?

    Pielęgniarka powinna posiadać następujące cechy charakteru:

    • Łatwość w nawiązywaniu kontaktów;
    • Umiejętność słuchania;
    • Wysoką inteligencję emocjonalną;
    • Dużą empatię wobec drugiej osoby;
    • Wytrzymałość psychiczną i fizyczną,

    Zawód pielęgniarki jest trudny, ale dający dużą satysfakcję. Codzienne zmaganie się z chorobami pacjentów, ich dolegliwościami i cierpieniem bywa dla wielu trudne, dlatego duża wytrzymałość psychiczna i fizyczna jest wymagana w tym zawodzie. Pacjenci mogą być bardzo emocjonalni, przez co wielokrotnie możesz usłyszeć wiele obelg i ciężkich słów skierowanych w Twoją stronę. Ważne jest zachowanie profesjonalnej postawy i uporanie się z trudnymi sytuacjami.

    Pomimo tego, jeśli widzisz pozytywne efekty własnej pracy i Twojego zespołu, wynagradza to wszelkie niedogodności. Istotne jest, aby osoba aspirująca na pielęgniarkę była osobą pozytywną, odporną na stres, niemającą problemów w pracy z ludźmi i akceptującą pracę w weekendy, święta i w nocy. 

    Wymagany poziom języka angielskiego ostatnio został obniżony, więc nie musisz posługiwać się nim perfekcyjnie, żeby zostać pielęgniarką w UK.

    Co możesz zyskać?

    Zdobywając zawód pielęgniarki możesz zyskać stałą pracę i stabilne zatrudnienie. Zapotrzebowanie na wykwalifikowane pielęgniarki jest duże. Spośród wielu najróżniejszych profesji, uzyskanie pracy na pozycji pielęgniarki z wykształceniem i doświadczeniem z Polski jest relatywnie łatwe w Wielkiej Brytanii. Polskie pielęgniarki są znane ze swojej wiedzy i umiejętności. Ponadto praca w służbie zdrowia jest szanowana i często uznawana za prestiżową. 

    Zawód pielęgniarki umożliwia zdobycie umiejętności i cech osobowych, które są przydatne w wielu sektorach:

    • Elastyczność;
    • Możliwość przystosowania do różnych sytuacji;
    • Empatia;
    • Umiejętności organizacyjne;
    • Umiejętności rozwiązywania problemów i podejmowania trudnych decyzji.

    Potrzebne kwalifikacje i wykształcenie

    Pielęgniarką w Wielkiej Brytanii może zostać każda osoba posiadająca dyplom pielęgniarstwa z każdego kraju. Wiąże się to jednak z potwierdzeniem prawa wykonywania zawodu w Nursing & Midwifery Council (NMC)odpowiednik Polskiej Izby Pielęgniarek i Położnych. Szczegóły na temat polskiego doświadczenia i wykształcenia w przełożeniu na brytyjskie warunki do znalezienia poniżej w rozdziale „Przełożenie polskiego doświadczenia i edukacji w UK”. 

    Jeśli zastanawiasz się nad podjęciem studiów pielęgniarskich w Wielkiej Brytanii, najczęściej spotykanym wymaganiem jest zdanie matury z biologii i języka angielskiego na poziomie rozszerzonym z wynikiem bardzo dobrym. Dodatkowo niektóre uczelnie mogą wymagać nawet dwóch dodatkowych przedmiotów z matury, takich jak chemia, matematyka i podobne. 

    Należy pamiętać, że każda uczelnia w Wielkiej Brytanii ustala własne wymagania na przyjęcia na studia. Niestety nie ma uniwersalnego przelicznika wyników egzaminu maturalnego na A-level (Szczegóły na temat brytyjskiej i polskiej edukacji). Aby dowiedzieć się w jaki sposób poszczególna uczelnia przyjmuje studentów z poza UK, warto sprawdzić zakładkę „International” lub skontaktować się z nimi bezpośrednio. 

    Tutaj możesz sprawdzić dostępne studia z zakresu pielęgniarstwa. 

    Na początku studiów wybierasz swoją specjalizację:

    • Pielęgniarstwo osób dorosłych;
    • Dzieci;
    • Niepełnosprawnych;
    • Opóźnionych w rozwoju.

    Studia najczęściej mają formę praktyczno-teoretyczną. Połowę studiów spędza się w szpitalach i podobnych ośrodkach, zdobywając doświadczenie zawodowe. Z kolei drugą połowę na uczelni, opanowując wiedzę teoretyczną z zakresu pielęgniarstwa.

    Przełożenie polskiego doświadczenia i edukacji w UK

    Polki posiadające wykształcenie licencjackie lub magisterskie z pielęgniarstwa uzyskane w Polsce jak najbardziej mogą podjąć ten zawód w UK. Dodatkowym atutem jest posiadanie specjalizacji, co ułatwia pielęgniarce karierę i pozwala na szybszy awans. Pierwszym krokiem jest zdobycie potwierdzenia prawa wykonywania zawodu w Nursing & Midwifery Council (NMC).

    Proces rejestracji trwa, według przepisów, co najmniej 3 miesiące. Jednakże, może on zostać wydłużony w przypadku trudności z przeprocesowaniem dostarczonych dokumentów. Pierwszym etapem w rejestracji jest wypełnienie aplikacji, która znajduje się na stronie NMC. Następnie przedłożenie poniższych dokumentów:

    • Potwierdzenie prawa wykonywania zawodu z Polskiej Izby Pielęgniarek i Położnych;
    • Historia zatrudnienia;
    • Zaświadczenie o niekaralności z Polski;
    • Akt urodzenia;
    • Dyplom specjalizacji.

    Powyższe dokumenty muszą zostać przetłumaczone na język angielski przez tłumacza przysięgłego

    Jednak to jeszcze nie wszystko. Dodatkowo NMC wymaga od osoby ubiegającej się o kolejne dokumenty:

    • Kopia paszportu potwierdzona przez notariusza;
    • Zdjęcia;
    • Zaświadczenie o niekaralności z Wielkiej Brytanii (DBS).

    W pozytywnym scenariuszu, po wysłaniu wszystkich dokumentów, zostaną one przeprocesowane przez NMC bez proszenia o dodatkowe informacje. Jednakże, w zależności od aplikującego, NMC może wymagać o załączenia innych dokumentów, co w konsekwencji wydłuży proces aplikacyjny.

    Zaleca się uzyskanie referencji z poprzednich miejsc pracy (najlepiej w zawodzie pielęgniarki) i przetłumaczenie ich na język angielski za pośrednictwem tłumacza przysięgłego. Przyszły pracodawca lub NMC może zechcieć skontaktować się z osobą udzielającą referencji, z tego względu należy wpisać dane osobowe (bądź nazwę placówki) oraz adres mailowy i numer telefonu. Dodatkowo NMC przed rejestracją pielęgniarki sprawdza znajomość języka angielskiego z zakresu komunikacji, czytania, słuchania i pisania.

    Ścieżka kariery i perspektywy na przyszłość

    W zawodzie pielęgniarki bardzo istotne jest systematyczne podnoszenie swoich kwalifikacji. Pracodawca zapewnia pracownikowi podstawowe kursy (Mandatory Training) – odbywające się co roku z zakresu: bezpieczeństwa i higieny, kontroli infekcji, przepisów i prawa, przepisów przeciwpożarowych, reanimacji, itd. Regulują to wewnętrzne przepisy i procedury każdego szpitala. Ma to na celu zapewnienie najlepszej opieki nad pacjentami. 

    Dodatkowo pielęgniarka może sama podnosić swoje kwalifikacje poprzez uczestnictwo w szkoleniach organizowanych przez NMC i związki zawodowe. Ponadto, każda pielęgniarka jest zobowiązana do odnowienia licencji w Nursing & Midwifery Council (NMC), co trzy lata. Wymaganiem jest przepracowanie 450 godzin i 35 godzin kursów podnoszących kwalifikacje zawodowe. 

    Specjalizacja

    W Polsce zdobycie specjalizacji odbywa się po ukończeniu studiów. Z kolei w Wielkiej Brytanii studenci pielęgniarstwa uzyskują specjalizację już podczas studiów. Do wyboru mają pielęgniarstwo: dorosłych, dzieci, osób niepełnosprawnych i opóźnionych w rozwoju. W konsekwencji daje im to większe pole manewru w porównaniu do polskich pielęgniarek. Natomiast, pielęgniarka bez specjalizacji posiada tytuł RGN (Registers General Nurse), co uprawnia ją do pracy z dorosłymi pacjentami. Zdobycie specjalizacji wiąże się z ukończeniem wielu kursów lub uzupełnieniem kwalifikacji na studiach w Wielkiej Brytanii. 

    Wraz z latami praktyki, pielęgniarka może zdecydować się na uzyskanie węższej specjalizacji, na przykład:

    • Kardiologii;
    • Chorób zakaźnych;
    • Operacyjna;
    • Środowiskowa.

    Z doświadczeniem i dodatkowymi kwalifikacjami otrzymujesz kolejne poziomy tzw. band. Uprawnia to do zajmowania wyższych stanowisk, z dodatkowymi obowiązkami i większym wynagrodzeniem. Kolejne stanowiska pracy to m.in.:

    • Senior staff nurse;
    • Junior sister;
    • Ward sister;
    • Nurse practitioner;
    • Nurse consultant.

    Miejsca pracy

    Będąc pielęgniarką możesz pracować w:

    • Szpitalach;
    • Przychodniach; 
    • Klinikach;
    • Hospicjach;
    • Szkołach;
    • W domach pacjentów. 

    Użyteczne linki

    Oferty pracy dla pielęgniarek możesz znaleźć:

    Podsumowanie

    Jeśli nie obawiasz się ciężkiej i wymagającej pracy, odnajdziesz się w roli pielęgniarki. Pomaganie ludziom w potrzebie wynagradza trud związany z tą pracą. Dodatkowo duże zapotrzebowanie na pielęgniarki, zapewnia stałą pracę, o dobrych zarobkach i możliwościach rozwoju kariery zawodowej. 

  • Jak zrezygnować z TV licence w UK

    Jak zrezygnować z TV licence w UK

    Po moim wcześniejszym tekście o łatwym sposobie na uniknięcie płacenia za TV licence pojawiło się kilka maili i komentarzy od osób, które chcą „wypisać się z płacenia TV licence”, ale nie wiedzą jak. Nie ma w tym nic trudnego, w związku z tym, w dzisiejszym wpisie przedstawię szczegółowe instrukcje jak to zrobić. Dlatego też, jeżeli interesuje Cię ten temat, koniecznie przeczytaj ten wpis do końca!

    Zanim przejdziemy do sedna sprawy, krótka informacja. W myśl obowiązującego obecnie (luty 2025) prawa, TV licence muszą płacić wszystkie osoby, które oglądają lub nagrywają programy telewizyjne na żywo lub oglądają produkcje BBC (bez względu czy na żywo czy nie).

    „Na żywo” oznacza tutaj w trakcie emisji i nie ma żadnego znaczenia w jaki sposób je oglądamy (na telewizorze, laptopie, tablecie, telefonie, konsoli do gier, itp.), ani jakiego rodzaju są to programy (brytyjska telewizja, polskie programy za pośrednictwem anteny satelitarnej czy streamowane w internecie). Jeżeli oglądamy lub nagrywamy jakikolwiek program w tym samym czasie gdy jest emitowany, to naszym obowiązkiem jest płacenie TV licence.

    Jednakże, już dobrych parę lat temu, pojawiła się nowa możliwość oglądania programów telewizyjnych. Zamiast oglądać je na żywo, możemy odtworzyć je z opóźnieniem za pośrednictwem aplikacji i stron internetowych. Najbardziej znane to ITV Player i 4OD. Ponadto, co chyba jest oczywiste, nie musimy również płacić TV licence, jeżeli korzystamy z dowolnych serwisów streamingowych na przykład takich jak: Netflix czy Amazon Prime Video.

    W związku z tym, jeżeli nie zależy Ci tak bardzo na czasie, to znaczy nie masz potrzeby oglądania ulubionych programów zawsze na żywo i nie przeszkadza Ci to, żeby oglądać je z pewnym opóźnieniem (np. jeden dzień po emisji w telewizji), to nie ma sensu nadal opłacać TV licence. Przejdźmy zatem do tego, jak to zrobić:

    Jeżeli więc nie zależy Ci na czasie i możesz oglądać ulubione programy z pewnym opóźnieniem, np. jeden dzień po emisji, to chyba nie ma sensu nadal opłacać licencji. Oto jak to zrobić w kilku krokach.

    Jak zrezygnować z TV licence UK:

    Krok 1: Odwiedzamy stronę internetową:

    Po wejściu na wskazaną stronę klikamy w przycisk Home address (zakładam, że nie jesteś studentem ani nie opłacasz licencji w miejscu pracy, jeżeli tak to wybierz Student lub Business address). Uzupełniamy pola Title (tytuł), Initial (inicjał) i Last/Family name (nazwisko). Wpisujemy swój adres mailowy i telefon. Następnie zaznaczamy opcję „Declare or reconfirm that you don’t need a TV Licence” (poinformuj lub potwierdź że nie potrzebujesz licencji) oraz informujemy, czy ktoś mieszka pod tym adresem (zaznaczona opcja oznacza że tak) i klikamy w przycisk „Continue” u dołu strony.

    Jak zrezygnować z TV licence: Krok 1
    Jak zrezygnować z TV licence w UK – Krok 1

    Krok 2: Wpisujemy adres nieruchomości

    Aby to zrobić należy uzupełnić dwa pola: Property name or number (numer lub nazwa nieruchomości) oraz Postcode (kod pocztowy). Klikamy w przycisk Find address i wybieramy nieruchomość z listy. Jeżeli popełniliśmy błąd, to możemy go jeszcze poprawić. Jeśli wszystko jest w porządku, klikamy w przycisk „Continue„.

    Jak zrezygnować z TV licence: Krok 2
    Jak zrezygnować z TV licence w UK – Krok 2

    Krok 3: Określamy dlaczego nie potrzebujemy licencji

    Na kolejnej podstronie musimy poinformować dlaczego nie potrzebujemy TV licence. Musimy zaznaczyć wszystkie opcje, ponieważ jedynie wtedy będziemy mogli zrezygnować z licencji. Deklarujemy więc, że nie oglądamy, żadnych programów na żywo korzystając z anten i telewizji kablowej, programów streamowanych na żywo z internetu. Informujemy również, że nie oglądamy na żywo żadnych programów sportowych czy muzycznych, nawet takich, które są emitowane spoza UK.

    Następnie wpisujemy datę do kiedy nie zamierzamy oglądać telewizji (maksymalnie 2 lata od dzisiejszej daty, później możemy to przedłużyć) lub klikamy w link „I have no such plans to watch or record TV„. Ostatnią opcja, którą musimy zaznaczyć mówi o głównym powodzie, dla którego nie potrzebujemy licencji. W moim wypadku było to „I only watch catch up or on demand programs via a TV„. Oznacza to, że streamuję programy za pośrednictwem telewizora, ale już po ich emisji. Każdy oczywiście zaznacza swój powód (np. ktoś w ogóle nie ma telewizora i ogląda tylko i wyłącznie Netflixa na laptopie, itp). Po zaznaczeniu stosownej opcji klikamy w przycisk „Continue„.

    Jak zrezygnować z TV licence: Krok 3
    Jak zrezygnować z TV licence w UK – Krok 3

    Krok 4: Wysyłamy zgłoszenie

    W kroku ostatnim możemy wysłać zgłoszenie klikając w przycisk „Submit„. Jeżeli nie jesteśmy pewni czy wszystkie dane są poprawne, możemy wrócić do wcześniejszych części formularza korzystając z przycisku „Back„. Jeśli jednak wszystko jest OK, klikamy w „Submit” i wysyłamy zgłoszenie. To właściwie koniec, po kliknięciu TV licence zostanie przerwana, a my unikniemy dalszych opłat i zaoszczędzimy w każdym roku £169.50 :)

    Jak zrezygnować z TV licence: Krok 4
    Jak zrezygnować z TV licence w UK – Krok 4

    To by było na tyle w dzisiejszym artykule, mam nadzieję, że informacje, które w nim przedstawiłem pomogą Wam w rezygnacji z TC licence w UK. Na koniec krótkie ostrzeżenie: za oglądanie lub nagrywanie telewizji na żywo bez licencji można zapłacić karę do £1,000, także po wysłaniu formularza lepiej tego nie robić. Gdybyśmy zmienili zdanie i chcieli oglądać telewizję w przyszłości, to nie ma problemu, musimy jedynie poinformować o tym fakcie TV licensing i ponownie zacząć opłacać licencję.

    Korzystając z okazji, jeżeli jednak mamy licencję i chcemy oglądać telwizję, w tym artykule opisujemy kilka opcji pozwalających na oglądanie polskiej telewizji online za darmo.

  • Kredyt w UK

    Kredyt w UK

    Szukasz taniej pożyczki online w UK? Sprawdź tych brokerów pożyczkowych:

    » Loans 247 « » Loans.co.uk «

    W dzisiejszym wpisie dokładnie przyjrzymy się kredytom w UK i przedstawimy odpowiedzi na wszystkie najważniejsze pytania, które są z nimi związane. Dlatego też, jeżeli chcesz dowiedzieć się czym jest kredyt, jakie są jego rodzaje oraz gdzie i w jaki sposób go najlepiej uzyskać, koniecznie zostań z nami!

    Jak prawdopodobnie każdy z Was wie, kredyt w UK, z resztą tak samo jak w Polsce i każdym innym kraju, polega na pożyczaniu pieniędzy. Jednakże, dla naszych potrzeb podzielmy sobie go na kilka podstawowych kategorii. Kredytem może być pożyczka konsumencka w UK, czyli jakaś kwota pożyczona od banku lub innej firmy i przeznaczona na konkretny cel, np. wakacje, meble, remont domu. Może to być również pożyczka hipoteczna (mortgage) przeznaczona na zakup nieruchomości. Ponadto, warto wspomnieć także o kartach kredytowych, które również umożliwiają pożyczanie pieniędzy.

    Czy warto brać kredyt?

    Jak możecie się spodziewać, odpowiedź na to pytanie nie jest oczywiście jednoznaczna, mianowicie, wszystko zależy od nas samych i sytuacji, w której się znajdujemy. Zdarza się, że zwyczajnie nie mamy wyboru i musimy sięgnąć po pożyczkę. Jednakże istnieje sposób, dzięki któremu możemy uniknąć takiej konieczności. Specjaliści od finansów osobistych rekomendują stworzenie tzw. funduszu bezpieczeństwa (w języku angielskim nazywa się go „emergency fund” lub „rainy day fund„).

    Chodzi o to, aby na wszelki wypadek mieć gdzieś łatwo dostępną odłożoną sumę pieniędzy wynoszącą równowartość naszych kilkumiesięcznych zarobków. Eksperci zalecają równowartość 3-6 miesięcznych pensji, natomiast osobiście uważam, że jeżeli nie mamy takiej możliwości, warto odłożyć nawet mniej okazałą kwotę, chociażby taką, która będzie równowartością naszych dwumiesięcznych zarobków. Każde odłożone pieniądze polepszają naszą sytuację finansową, zapewniają spokój i mogą przydać się w kryzysowych lub nagłych sytuacjach.

    Mając taką poduszkę bezpieczeństwa, będziemy mogli wybrnąć z finansowego dołka bez brania kredytu. Jeżeli np. zepsuje nam się bojler czy samochód lub nawet stracimy pracę, będziemy mieli pieniądze na pokrycie niespodziewanych wydatków. Po zażegnaniu przykrej sytuacji powinniśmy ponownie uzupełnić swój fundusz, aby być gotowym na przyszłe finansowe kryzysy.

    Wiem, że dla wielu osób zabezpieczenie się w ten sposób może być naprawdę trudne, natomiast sam od kilku lat mam taki fundusz bezpieczeństwa i kilka razy bardzo mi pomógł (głównie w sytuacjach, z którymi związane są większe wydatki, jak na przykład zapłacenie podatków w styczniu każdego roku, czy większy projekt mieszkaniowy). Zachęcam do stworzenia sobie takiego funduszu, który zawiera choćby tysiąc czy dwa tysiące funtów. Nie mam co do tego najmniejszych wątpliwości, że wcześniej czy później, odłożone pieniądze w końcu się przydadzą.

    Wróćmy jednak do głównego tematu tego wpisu, czyli kredytów w UK

    Pożyczki online (personal loans)

    Najważniejsza zasada – trzymaj się z daleka od chwilówek (tzw. „payday loans„). Pożyczki te oferowane są na niekorzystnych warunkach i mogą być pierwszym krokiem do poważnych problemów finansowych, a nawet bankructwa. Wiele osób z niskim credit score korzysta z tej opcji, a po chwili nie jest w stanie spłacić pożyczki i zaciąga kolejny kredyt na spłatę kredytu, wpadając w spiralę finansową.

    Jak sprawdzić, czy mamy do czynienia z chwilówkami? Wystarczy na stronie firmy sprawdzić oprocentowanie APR. Jeżeli jest ono większe niż 10%, to szybko opuść stronę internetową i poszukaj innej firmy.

    Istnieją jednak sensowne firmy, które zgodzą się nam pożyczyć pieniądze w zamian za odsetki wynoszące 4-9% w skali roku. Najczęściej możemy pożyczyć w ten sposób od £1,000 do około £15,000 na okres od 1 roku do 5 lat. Pieniądze możemy przeznaczyć na zakup potrzebnych rzeczy, mebli, samochodu, remont w domu, wycieczki (pożyczanie pieniędzy na wakacje raczej nie jest dobrym pomysłem).

    Jeżeli decydujemy się na wzięcie takiej pożyczki, nasza strategia powinna polegać na pożyczeniu pieniędzy na jak najniższy procent. Tak jak już wspomniałem, w tym celu odwiedzamy strony, na których możemy porównać oferty wielu firm i sprawdzamy oprocentowanie APR oraz wysokość miesięcznej raty. Niektóre firmy bez żadnych dodatkowych opłat zgodzą się na szybsze spłacenie pożyczki, jest to również dla nas korzystne (więcej o tym w artykule pożyczki uk bez gwaranta).

    Oto przykładowe strony internetowe, gdzie możemy sprawdzić i porównać pożyczki online:

    Zaletą tego rodzaju pożyczek jest to, że o ile nam się uda, pieniądze są przelewane na nasze konto dosyć szybko, w ciągu kilku dni, ponadto, warto wspomnieć też, że warunki, na których odbywa się tego typu pożyczka, są dosyć czytelne. To znaczy, już na samym początku wiemy, jaką kwotę miesięcznie musimy spłacić i w ciągu jakiego okresu. Pożyczki te są z reguły tańsze niż pożyczanie pieniędzy na kartę kredytową, ale nie zawsze. Umiejętne posługiwanie się specjalną kartą kredytową umożliwi zaciągnięcie kredytu bez płacenia jakichkolwiek odsetek.

    Karty kredytowe

    Z jednej strony, karty kredytowe w rękach odpowiedzialnej osoby mogą być skutecznym narzędziem finansowym, natomiast z drugiej, w rękach osoby działającej nierozmyślnie, mogą szybko doprowadzić do kryzysu. Niektóre karty kredytowe umożliwiają pożyczenie pieniędzy w UK bez płacenia odsetek.

    Zacznijmy więc od kluczowego rozróżnienia: są karty niekorzystne z wysokim oprocentowaniem zaciągniętego kredytu (tych należy unikać) i są karty „dobre”, umożliwiające wzięcie kredytu bez odsetek. Te drugie to tzw. karty „0% on purcheses„. Korzystając z takiej karty, nie jesteśmy zobowiązani do płacenia odsetek przez dosyć długi okres. Najczęściej jest to kilkanaście miesięcy, ale są też karty, które zwalniają z płacenia odsetek nawet na kilka lat.

    Czyli otrzymujemy kartę, płacimy nią w sklepie i nie płacimy odsetek przez kilka lat? Czy to możliwe? W takim razie, na czym zarabia bank? Już odpowiadam. Instytucje finansowe liczą na to, że „powinie nam się noga”, że popełnimy jakiś błąd i pojawią się odsetki lub spotka nas jakaś finansowa kara. Oto sytuacje, w których mogą pojawić się opłaty:

    • Nie dokonamy wpłaty minimalnej – choć od zaciągniętego kredytu nie płacimy odsetek, to jednak musimy, w sposób minimalny, spłacać co miesiąc nasz dług. Jeżeli tego nie zrobimy, to pojawią się opłaty. Dosyć łatwo poradzić sobie z tym problemem ustawiając direct debit na swoim zwykłym koncie bankowym i ustalając, że chcemy co miesiąc dokonywać minimalnych wpłat. Wtedy firma, która dała nam kartę, pobierze sobie automatycznie z naszego konta małą kwotę, dzięki czemu uchronimy się od dodatkowych opłat;
    • Wypłacimy pieniądze z bankomatu – zero procent na karcie kredytowej zazwyczaj obejmuje tylko i wyłącznie zakupy, więc pod żadnym pozorem nie powinniśmy wypłacać pieniędzy z bankomatu. Jeśli to zrobimy, pojawią się opłaty;
    • Przekroczymy limit kredytu na karcie – bank pożycza nam określoną kwotę, załóżmy, że jest to np. £3,000. Jeżeli kwota naszego zadłużenia przekroczy limit kredytowy, zapłacimy karę i/lub odsetki;
    • Okres 0% dobiegnie końca, a my nadal mamy dług – podobnie jak z limitem kwoty, obowiązuje nas również limit czasowy. Otrzymujemy więc przykładowo 18 miesięcy okresu bez odsetek i jeśli po 18 miesiącach nadal będziemy mieli kredyt, to niestety zapłacimy odsetki. Relatywnie wiele osób popełnia ten błąd, wykorzystuje cały limit kredytowy i nie zastanawia się jak spłacić dług. Okres bez odsetek wcześniej czy później się kończy i pojawiają się opłaty. Dlatego moim zdaniem warto przygotować się do tego momentu, spłacając stopniowo dług w każdym miesiącu. Jeśli nam się z pewnych powodów nie udało, to warto w takiej sytuacji przenieść dług na inną kartę kredytową. Prawdopodobnie pojawi się opłata w wysokości kilku procent, ale jest to znacznie mniej, niż standardowe oprocentowanie karty, które często wynosi 40% w skali roku.

    Mam nadzieję, że podałem tutaj wszystkie najważniejsze informacje. Jeżeli macie jakiekolwiek pytania dotyczące tej tematyki, skorzystajcie proszę z sekcji komentarzy pod postem.

    Najlepsze karty kredytowe w UK

    Tak samo jak w przypadku szybkich pożyczek, przed wyborem, powinniśmy porównać wiele kart kredytowych i zdecydować się na najlepszą ofertę. Jak już wspomniałem, szukamy kart „0% on purchases„, które oferują satysfakcjonujący nas limit kredytu i długi okres bez odsetek. Jeśli jest taka możliwość, uwzględnijcie swoją ocenę kredytową i szanse na otrzymanie karty, zwróćcie uwagę również na to, aby samo jej szukanie nie obniżyło „credit score„.

    Naszym zdaniem, najlepszym serwisem, gdzie możemy szybko porównać karty kredytowe jest MoneySupermarket.

    Kliknij w przycisk poniżej i zrób porównanie:

    Karta kredytowa w Moneysupermarket

    Kredyt hipoteczny

    Zakup nieruchomości jest jedną z najważniejszych decyzji finansowych w życiu i najczęściej wiąże się z zaciągnięciem kredytu hipotecznego (mortgage). Zanim jednak zdecydujemy się na ten krok, powinniśmy systematycznie odkładać pieniądze na ten cel i sprawdzić w kalkulatorze kredytów hipotecznych w UK, ile pieniędzy możemy pożyczyć. Musimy wpisać podstawowe dane, np. kwotę depozytu i na jak długo chcemy pożyczyć pieniądze, i kalkulator pokaże nam, ile pieniędzy możemy uzyskać. Jeżeli okaże się, że kwota ta nie wystarczy na zakup nieruchomości, powinniśmy uzbroić się w cierpliwość, odłożyć jeszcze więcej pieniędzy i spróbować po raz kolejny. W międzyczasie warto podjąć jakieś działania, które poprawią naszą zdolność kredytową (patrz początek artykułu).

    Oto przykładowe mortgages calculators:

    Nieruchomości w UK są bardzo drogie, więc mówimy tutaj o pożyczkach wynoszących często sto lub nawet kilkaset tysięcy funtów. Z tego powodu wybranie odpowiedniej hipoteki jest kluczowe. Mając tańszą pożyczkę, będziemy mogli oszczędzić na przestrzeni lat setki, a nawet tysiące funtów. Dlatego też, powinniśmy poświęcić odrobinę czasu na zapoznanie się z tą tematyką i jeśli nie interesujemy się finansami osobistymi, jak najbardziej warto skorzystać z pomocy specjalisty. Oczywiście nie zaszkodzi przed wizytą u doradcy czy brokera finansowego, poczytać trochę na ten temat, sprawdzić jakie warunki oferuje nasz bank oraz porównać dostępne hipoteki online. Oto kilka stron internetowych, które mogą nam w tym pomóc:

    Jeśli chodzi o same hipoteki i ich rodzaje, zachęcam do zapoznania się z artykułem Kredyt hipoteczny w UK, najważniejsze informacje. Chyba najistotniejszym pytaniem, które warto wziąć pod uwagę, jest to, czy powinniśmy wziąć tzw. „fixed mortgage” czy też nie.

    Fixed mortgage to nieco droższa hipoteka o niezmiennym oprocentowaniu przez kilka lat (najczęściej od 2 do 5). Decydując się na taki kredyt, zapłacimy odrobinę wyższe odsetki, ale mamy gwarancję, że nasza miesięczna rata nie zmieni się, nawet w sytuacji zmiany stóp procentowych.

    Jak wspomniałem, kwestie te warto przedyskutować z profesjonalistą, brokerem lub doradcą finansowym. Zapozna się on z naszą sytuacją rodzinną oraz finansową i na tej podstawie zarekomenduje odpowiedni kredyt. Warto na wstępie dowiedzieć się, z jakiej części rynku kredytowego broker zarekomenduje produkt. Najlepiej, jeśli jest to „whole-of-market„, czyli broker ma dostęp do całego rynku.

    Drugie ważne pytanie: czy broker poinformuje Cię o „mortgages that are only available directly from lenders„, czyli o takich pożyczkach, do których on nie ma dostępu, a które mogą być korzystniejsze niż jego rekomendacje. Oczywiście oczekujemy tutaj odpowiedzi twierdzącej, jeżeli uzyskamy odpowiedź wymijającą, to może to oznaczać, że nie zdobędziemy najlepszego kredytu na rynku.

    Jeżeli potrzebujesz brokera oferującego usługę w języku polskim, polecam Extend Finance. Firma ta nalicza opłaty za usługi, ale są one konkurencyjne i otrzymujemy w zamian profesjonalne doradztwo w języku polskim. Pierwsza konsultacja jest bezpłatna, czyli bez żadnych zobowiązań możemy dopytać, co obejmuje usługa i jakie są jej koszty.

    To tak właściwie wszystko na temat kredytów w UK. Gdybym osobiście miał polecić jakieś rozwiązanie czytelnikom Smart Polaka, to powiedziałbym, aby postarali się unikać pożyczek, ale jeżeli już naprawdę muszą uzyskać dodatkowe pieniądze, to aby zrobili to w optymalny i przede wszystkim przemyślany sposób.

    Jak zawsze zachęcam do dzielenia się uwagami i zadawania pytań w sekcji komentarzy poniżej. Z góry dziękuję!

    Chcesz poznać swój credit score w UK za darmo? Sprawdź:

    » Credit Monitor « » CheckMyFile 14 dni za darmo «

  • Ile zarabia się w UK? Średnie zarobki w popularnych zawodach w 2025 roku (Część 2)

    Ile zarabia się w UK? Średnie zarobki w popularnych zawodach w 2025 roku (Część 2)

    Nieco ponad tydzień temu na naszym portalu ukazał się artykuł, w którym przedstawiliśmy średnie zarobki w kilku popularnych zawodach w Wielkiej Brytanii. Skupiliśmy się na pracach, które należą do najczęściej wykonywanych przez polskich emigrantów na Wyspach, jednakże zawodów tych jest oczywiście znacznie więcej. Dlatego też, tak jak zapowiadaliśmy, kontynuujemy tę serię i w tym wpisie przedstawimy kolejne popularne zawody w UK. Przedstawimy czym się one charakteryzują oraz przede wszystkim sprawdzimy ile można w nich zarobić. Zatem, jeżeli interesuje Cie ten temat, albo w pierwszej części nie znalazłeś tej pracy, która Cię interesuje, koniecznie zostań z nami i przeczytaj ten artykuł do końca!

    Średnie zarobki w popularnych zawodach w UK w 2025 roku

    Stolarz

    Tak samo jak w pierwszej części zacznijmy od czegoś stosunkowo oczywistego i przede wszystkim popularnego. Zawód stolarza jest zdecydowanie jedną z częściej wykonywanych prac przez polskich emigrantów w UK – w końcu w naszym kraju fach ten jest dosyć powszechny. Jasne, nie da się ukryć, że nie jest to zawód dla każdego, aby być stolarzem trzeba jednak posiadać konkretne umiejętności, ponadto wcale nie jest to także taka prosta praca. Natomiast wśród stolarzy w Wielkiej Brytanii można spotkać naprawdę wielu Polaków, którzy zdecydowanie należą do lepszych w swoim fachu (nie wspominając już o tym, że polscy stolarze są zdecydowanie lepsi niż ci brytyjscy).

    Przejdźmy jednak do zarobków. Według odstępnych informacji, pracując jako stolarz w Wielkiej Brytanii średnio w ciągu roku można zarobić około 28-32 tys. funtów brutto, co przy aktualnym kursie, w przeliczeniu na polską walutę daje około 140-160 tys. złotych brutto rocznie. Nie da się ukryć, że ta kwota robi spore wrażenie, ale żeby jeszcze lepiej sobie ją wyobrazić, należy wspomnieć, że stolarz pracujący w Polsce w ciągu roku średnio zarabia około 65-70 tys. złotych brutto.

    Jak już zauważyliśmy w pierwszej części, w zdecydowanej większości zawodów w UK zarabia się mniej więcej dwa razy tyle co w Polsce, nie inaczej jest w przypadku stolarza. Natomiast, po raz kolejny musimy zaznaczyć fakt, że koszty życia w Wielkiej Brytanii, adekwatnie do zarobków, są po prostu wyższe, dlatego też, aby dokładnie porównać brytyjskie zarobki do tych polskich należy wziąć pod uwagę również ten fakt.

    Odnosząc się jednak jeszcze konkretnie do pracy stolarza na Wyspach, warto wspomnieć, że w tym zawodzie warto pracować na własną rękę. Oczywiście, ryzykowne jest przeprowadzanie się do UK i założenie własnej firmy tuż po przyjeździe, jednakże po zaaklimatyzowaniu i zapoznaniu się ze środowiskiem pracy, jak najbardziej warto zastanowić się nad rozpoczęciem własnej działalności. W tym konkretnie biznesie może być to naprawdę sensowne i opłacalne rozwiązanie.

    Kierowca tira

    Następnym zawodem, któremu się przyjrzymy będzie kierowca tira. Jak powszechnie wiadomo praca ta jest naprawdę trudna i często wymaga dużego poświęcenia, w końcu zazwyczaj związana jest z nocnymi zmianami i długotrwałymi, monotonnymi kursami. Jednakże, naprawdę duża grupa polskich emigrantów w Wielkiej Brytanii decyduje się na podjęcie właśnie tej pracy, głównie ze względu na dosyć sporą samodzielność oraz wysokie zarobki.

    Pracując jako kierowca tira w Wielkiej Brytanii w ciągu okrągłego roku kalendarzowego średnio można zarobić nawet około 30-40 tys. funtów brutto, co w przeliczeniu na polską walutę daje około 150-200 tys. złotych brutto rocznie. Dla porównania, kierowca tira w Polsce średnio może liczyć na zarobki w wysokości około 110-125 tys. złotych brutto w przeciągu roku. Nie da się ukryć, że zarobki w tym zawodzie, zarówno w UK, jak i w Polsce, są naprawdę dobre, natomiast różnica pomiędzy polskimi a brytyjskimi wynagrodzeniami jest nawet trochę mniejsza niż w większość zawodów omawianych przez nas do tej pory.

    Jednakże, omawiając pracę jako kierowca tira, należy wspomnieć o tym, że zarobki w tym fachu mogą się naprawdę sporo różnić – kierowca pracujący zazwyczaj w nocy, będzie zarabiał znacznie więcej niż kierowca pracujący głównie w dzień. W tym przypadku wiele zależy od harmonogramu i godzin pracy, dlatego też szukając zatrudnienia w tym zawodzie, koniecznie należy dokładnie porównać różne oferty dostępne na rynku pracy, aby wybrać ofertę, która spełni nasze oczekiwania zarówno zawodowe, jak i finansowe.

    Pielęgniarka

    Powszechnie wiadomo, że sytuacja pielęgniarek i pielęgniarzy w Polsce nie jest kolorowa. Brakuje rąk do pracy, a w zawodzie trudzą się głównie osoby po czterdziestce. Wszystko to spowodowane jest tym, że zarobki w tej pracy w Polsce są naprawdę niezachęcające, a duża część młodych, a nawet doświadczonych pielęgniarek/pielęgniarzy decyduje się na wyjazd za granicę i pracę za lepsze pieniądze na przykład w Wielkiej Brytanii. W szpitalach na Wyspach nie spotkamy tak dużo polskich pielęgniarek czy pielęgniarzy co chociażby w Niemczech, jednakże nie da się ukryć, że polskich emigrantów pracujących w tym zawodzie w UK jest również sporo.

    Osoba zatrudniona w tym zawodzie w Wielkiej Brytanii w ciągu roku może liczyć na zarobki w wysokości około 38-45 tys. funtów brutto, co w przeliczeniu na polską walutę daje około 190-225 tys. złotych brutto rocznie. Kwota ta jest naprawdę pokaźna, natomiast wydaje się jeszcze większa, jeżeli porównamy ją z zarobkami w tym zawodzie w Polsce. W kraju nad Wisłą pielęgniarka/pielęgniarz może liczyć na zarobki w wysokości około 70-85 tys. złotych brutto w przeciągu roku. W tym przypadku różnica pomiędzy polskimi a brytyjskimi zarobkami jest naprawdę miażdżąca – osoby pracujące w tym zawodzie w UK średnio zarabiają prawie 3 razy więcej niż w Polsce!

    Nie ma co owijać w bawełnę zawód pielęgniarki/pielęgniarza jest niezwykle potrzebny i powinien być powszechnie szanowany i doceniany, a co za tym idzie, również dobrze wynagradzany. Niestety w Polsce, tak jak już wspominaliśmy, sytuacja osób pracujących w tym fachu jest co najmniej średnia, dlatego też tym bardziej nie dziwi fakt, że tak dużo pielęgniarek i pielęgniarzy z Polski decyduje się na wyjazd i pracę za granicą.

    Oczywiście nie można też zapominać o tym, że praca ta jest naprawdę trudna, wymaga empatii i bardzo dobrych umiejętności komunikacyjnych. Dlatego też, decydując się na wyjazd do UK w celach zarobkowych, aby pracować jako pielęgniarz albo pielęgniarka, trzeba płynnie posługiwać się językiem angielskim, co niekoniecznie jest wymagane na przykład we wcześniej omawianej pracy kierowcy tira.

    Kucharz

    Przed chwilą zrobiło się naprawdę poważnie, przejdźmy zatem do pracy znacznie mniej kontrowersyjnej. Kucharz to również jeden z popularniejszych zawodów wśród polskich emigrantów w Wielkiej Brytanii (i nie mam tu na myśli mitycznej pracy na tzw. zmywaku).

    Pracując jako kucharz w restauracji w Wielkiej Brytanii można w ciągu roku zarobić około 26-30 tys. funtów brutto, co w przeliczeniu na polską walutę daje około 130-150 tys. złotych brutto rocznie. Dla porównania, średnie roczne wynagrodzenie w tym zawodzie w Polsce wynosi około 55-70 tys. złotych brutto. Jednakże należy pamiętać, że pracując jako kucharz wiele zależy od naszego stanowiska oraz harmonogramu pracy – pracując w weekendy można zarobić oczywiście trochę więcej.

    W tym przypadku różnica pomiędzy polskimi a brytyjskimi pensjami jest raczej taka jak w większości omawiany przez nas zawodów – kucharze w UK zarabiają mniej więcej dwukrotność tego co kucharze w Polsce. Odnośnie tej pracy warto jednak wspomnieć o perspektywach rozwoju. Oczywiste jest to, że znajdując zatrudnienie w pierwszej restauracji w UK nie zostaniemy od razu szefem kuchni (chyba, że mamy wyjątkowo bogate doświadczenie z pracy w Polsce), jednakże będąc sumiennym i pracowitym, jak najbardziej można dosyć szybko piąć się w górę i pełnić coraz ważniejsze oraz przede wszystkim lepiej wynagradzane stanowiska.

    Dobrym pomysłem dla kucharzy wyjeżdżających do Wielkiej Brytanii może być też założenie własnej firmy cateringowej, w końcu diety pudełkowe są coraz bardziej popularne także na Wyspach.

    Pracownik call center

    Następnym zawodem, któremu się przyjrzymy będzie praca w call center. W tym zawodzie w Wielkiej Brytanii możemy spotkać obywateli naprawdę wielu krajów i co prawda Polacy nie są nacją dominującą, jednakże nadal w tej branży pracuje stosunkowo sporo emigrantów z naszego kraju.

    Pracując na infolinii w Wielkiej Brytanii w przeciągu roku możemy zarobić około 21-24 tys. funtów brutto rocznie, co w przeliczeniu na polską walutę daje około 105-120 tys. złotych brutto rocznie. W porównaniu do wcześniej omawianych zawodów nie jest to wyjątkowo dużo, jednakże nadal jest to dosyć dobra kwota. Natomiast będąc zatrudnionym na tym samym stanowisku w Polsce możemy liczyć na zarobki w wysokości około 55-60 tys. złotych brutto rocznie, czyli mniej więcej dwa razy mniej niż w UK.

    W pracy na call center oczywiście wymagana jest dobra znajomość języka angielskiego, dlatego też jest to praca,w której odnajdą się osoby, które jeszcze przed wyjazdem do UK nauczyły się porozumiewać właśnie w tym języku. Nie da się jednak ukryć, że zawód ten jest raczej mało perspektywiczny i nie daje takich możliwości rozwoju, jak chociażby przed chwilą omawiany kucharz.

    Fryzjer

    Kolejnym zawodem, któremu się przyjrzymy będzie praca fryzjera. W tym przypadku jest różnie – jeżeli poszukamy, jak najbardziej będziemy w stanie znaleźć w Wielkiej Brytanii salon fryzjerski prowadzony przez polskich emigrantów, jednakże na pewno jest to jeden z mniej popularnych zawodów wśród Polaków w UK spośród tych, które do tej pory omówiliśmy.

    Pracując w tym zawodzie w Wielkiej Brytanii w przeciągu roku możemy zarobić około 19-22 tys. funtów brutto, co w przeliczeniu na polską walutę daje około 95-110 tys złotych brutto rocznie. Dla porównania średnie roczne wynagrodzenie fryzjera w Polsce wynosi około 55-65 tys. złotych brutto. Różnica między polskimi a brytyjskimi zarobkami jest oczywiście widoczna, natomiast nie jest aż tak duża, jak w większości omawianych przez nas zawodów.

    Nie da się ukryć, że praca jako fryzjer na emigracji może być trudna, szczególnie na początku, jednakże wraz z czasem, nabierając doświadczenia, jak najbardziej można liczyć na podwyżki. Ponadto, jest to także jedna z tych branży, w której jak najbardziej warto założyć własną działalność, oczywiście po czasie, kiedy już nabierzemy doświadczenia w pracy za granicą oraz uzbieramy odpowiednią ilość gotówki, aby otworzyć własny salon.

    Recepcjonista

    Praca recepcjonisty również należy do grupy tych zawodów, w których możemy spotkać stosunkowo dużo polskich emigrantów. Jak każda praca jest ona na swój sposób trudna, jednakże nie da się ukryć, że zdecydowanie nie należy do najcięższych, dlatego też może być to naprawdę dobry wybór na pierwszą pracę w UK, oczywiście jeżeli odpowiednio dobrze znamy język angielski, która na tym stanowisku jest zawsze wymagany.

    Recepcjonista w Wielkiej Brytanii w przeciągu roku średnio zarabia około 21-25 tys. funtów brutto, co w przeliczeniu na polską walutę daję około 105-125 tys. złotych brutto rocznie. Dla porównania osoba zatrudniona na takim samym stanowisku w Polsce średnio w przeciągu roku zarabia około 55-60 tys. złotych brutto. Oczywiście nie jest to wyjątkowo dochodowa praca, jednakże tak jak już wspomnieliśmy, jest to naprawdę dobry wybór dla osób, które dopiero aklimatyzują się w Wielkiej Brytanii.

    Warto wspomnieć też, że jest to dosyć różnorodny zawód. Recepcjoniści potrzebni są w wielu miejscach – na tym stanowisku można pracować na przykład w hotelu, biurze czy nawet na siłowni. Natomiast, pomimo wspomnianej różnorodności, płace nie są raczej wyjątkowo rozbieżne, ponieważ obowiązki, niezależnie od miejsca, są mimo wszystko zazwyczaj podobne.

    Programista

    Na koniec drugiej części naszej serii dotyczącej zarobków w popularnych zawodach w UK zostawiliśmy pracę wyjątkowo pożądaną w ostatnich latach. Programiści to specjaliści, których co roku na rynku jest coraz więcej, jednakże zapotrzebowanie na nich cały czas rośnie, dlatego też warto przyjrzeć się temu ile osoba pracująca na takim stanowisku zarabia w UK.

    Programista pracujący w UK średnio w przeciągu roku zarabia około 45-60 tys. funtów brutto rocznie, co w przeliczeniu na polska walutę daje około 225-300 tys. złotych brutto rocznie. Dla porównania, pracując na takim samym stanowisku w Polsce można zarobić około 150-225 tys. złotych brutto rocznie. Nie da się ukryć, że jest to zdecydowanie najlepiej opłacana praca spośród wszystkich, które wymieniliśmy w pierwszej, jak i drugiej części naszej serii. Natomiast, koniecznie należy wspomnieć, że zarobki programistów są bardzo zróżnicowane i zależą od wielu czynników, spośród których koniecznie trzeba wymienić znajomość konkretnych języków programowania. Specjaliści, którzy potrafią posługiwać się niszowymi językami są bardziej cenieni niż programiści, którzy znają najbardziej podstawowe kody.

    Warto wspomnieć też, że zatrudnienie w Wielkiej Brytanii w tym zawodzie zdecydowanie łatwiej znaleźć, kiedy jest się już doświadczonym specjalistą niż początkującym. Jest to bardzo ciekawa zależność – oczywiste jest to, że zdecydowanie więcej ofert pracy w branży informatycznej w UK można znaleźć dla początkujących, jednakże chętnych na takie stanowiska jest naprawdę dużo, dlatego też, paradoksalnie, znacznie łatwiej jest znaleźć pracę jako programista będąc doświadczonym specjalistą niż wchodzącym na rynek informatykiem niedługo po studiach.

    Omawiając zawód programisty, warto poruszyć również temat języka. W tym konkretnie przypadku nie powinien być to jednak problem, w końcu najpopularniejsze języki programowania są w języku angielskim. W związku z czym, wykształceni w Polsce informatycy nie powinni mieć raczej problemu z barierą językową w UK.

    Podsumowanie

    Podsumowując drugą część naszej serii, po raz kolejny chcielibyśmy zwrócić uwagę na to samo co w poprzedniej – zwyczajne zestawianie ze sobą wysokości wynagrodzeń w tych samych zawodach w Wielkiej Brytanii i w Polsce posłużyło nam tylko i wyłącznie do zobrazowania tego, jak wyglądają różnice w zarobkach w tych dwóch krajach. Decydując się na emigrację do Wielkiej Brytanii w celach zarobkowych, koniecznie należy pamiętać o tym, że koszty życia na Wyspach są zdecydowanie wyższe niż w Polsce, dlatego też, średnie, roczne zarobki w UK są tak dużo wyższe niż w kraju na Wisłą.

    To już wszystko w drugiej części naszej serii dotyczącej średnich zarobków w popularnych zawodach w Wielkiej Brytanii. Jeżeli macie jakieś pytania, albo chcielibyście, żebyśmy w następnej części przyjrzeli się konkretnym zawodom, o których jeszcze nie wspominaliśmy, zachęcam do skorzystania z sekcji komentarzy poniżej. Z góry dziękuję!

    Jeżeli spodobał Wam się ten artykuł, a nie czytaliście do tej pory jego pierwszej części, serdecznie zachęcam Was do lektury!

    Koniecznie przeczytaj: