Osoby chore, które nie mogą pracować mogą liczyć na niewielkie wsparcie od rządu w postaci Universal Credit lub ESA. Pieniądze te jednak nie zawsze wystarczają do opłacenia wszystkich rachunków, raty kredytu hipotecznego, itp. Osoby samozatrudnione są jeszcze w gorszej sytuacji – nie pracując w ogóle nie zarabiają i nie przysługuje im Statutory Sick Pay, a więc muszą czekać kilka tygodni na pierwszą wypłatę UC. Jeżeli więc ktoś doznał wypadku albo na skutek choroby, nie może już pracować i nie ma dużych oszczędności, to bardzo szybko znajdzie się w trudnej finansowo sytuacji. Możemy jednak zabezpieczyć się przed nią, kupując polisę Income Protection.
Income Protection, to rodzaj ubezpieczenia, które zabezpiecza nasz dochód w sytuacji wypadku lub choroby i niemożności kontynuowania pracy. Mając wykupioną taką polisę i nie mogąc pracować z powodów zdrowotnych (wypadek, choroba), możemy liczyć na odszkodowanie z firmy ubezpieczeniowej. Wysokość odszkodowania nie może przekraczać 60-70% naszych udokumentowanych zarobków przed chorobą i jest wypłacane co miesiąc przez okres zdefiniowany w polisie. Osoby chore uzyskują więc stały dochód, nie muszą martwić się o niezapłacone rachunki i mogą skupić się na powrocie do zdrowia. Po powrocie do pracy odszkodowanie przestaje być wypłacane ale jeżeli nadal opłacamy składki, to nadal jesteśmy ubezpieczeni i w momencie kolejnej choroby możemy uzyskać kolejne odszkodowanie (niektóre towarzystwa ubezpieczeniowe wymagają abyśmy przepracowali pewien okres pomiędzy chorobami).
Income protection może zacząć działać od 1 dnia choroby, 1 tygodnia, 2 tygodni, 4 tygodni, 8 tygodni, 13 tygodni, 26 tygodni i 52 tygodni. Wybór tego okresu, tzw deferred period, wpływa na cenę miesięcznej składki – im jest krótszy, tym co miesiąc płacimy więcej. Uwaga: osoba ubezpieczona otrzyma odszkodowanie proporcjonalne do okresu choroby, np. jeżeli miesięczna kwota odszkodowania wynosi £500, deferred period 2 tygodnie, to przy chorobie trwającej 4 tygodnie odszkodowanie wyniesie £250. Dzieje się tak ponieważ: 4 tygodnie choroby – 2 tygodnie deferred period = 2 tygodnie czyli 0.5 miesiąca x £500 miesięczna kwota odszkodowania = £250 kwota do wypłaty.
Ile kosztuje Income Protection?
Wysokość miesięcznej składki uzależniona jest od kilku czynników:
kwoty ewentualnego odszkodowania;
naszego wieku;
zawodu;
stanu zdrowia;
okresu ubezpieczenia;
deferred period, czyli okresu od początku choroby do momentu, w którym ubezpieczenie zacznie działać.
Kilka składowych możemy dowolnie zmieniać, tak aby zmieścić się w naszym budżecie. Aby płacić niską miesięczną składkę możemy np. obniżyć kwotę odszkodowania albo wydłużyć deferred period. W praktyce, płacąc za income protection £15-20 wiele osób jest w stanie uzyskać miesięczne odszkodowanie na poziomie £400-500. Być może te kwoty nie są znaczące, ale na pewno się przydadzą i wraz z pomocą od rządu pozwolą na opłacenie większości rachunków. Sprawdźmy poniższy przykład:
Jan Kowalski, 32 lata, relatywnie zdrowy, pracuje w magazynie jako 'warehouse operative’ i w razie choroby chce otrzymać odszkodowanie aż do momentu przejścia na emeryturę brytyjską. Kwota miesięcznego odszkodowania wynosi £600. Przy tych założeniach i akceptacji standardowych warunków przez towarzystwo ubezpieczeniowe, składka na Income Protection Pana Jana wyniesie co miesiąc £14.94.
Uwaga, pamiętajmy, że składki za ubezpieczenie income protection powoli rosną w kolejnych latach. Starzejąc się częściej zapadamy na różne choroby i stanowimy dla towarzystwa ubezpieczeniowego 'większe ryzyko’.
Kto może się ubezpieczyć?
Właściwie większość osób, które pracują i nie mają specjalnie niebezpiecznego zawodu i hobby. Pamiętajmy również, że jeżeli ktoś już cierpi na jakieś schorzenia to prawdopodobnie będą one wyłączone z ubezpieczenia. Jeżeli mamy np. problemy z kręgosłupem i już kilkukrotnie byliśmy na zwolnieniu lekarskim, towarzystwo ubezpieczeniowe wyłączy choroby kręgosłupa z polisy. Oznacza to, że będziemy mogli uzyskać odszkodowanie jeżeli zachorujemy na wszystkie choroby poza schorzeniami kręgosłupa. Jeśli jednak pojawi się problem z kręgosłupem i nie będziemy mogli pracować, nie uzyskamy odszkodowania.
W swojej praktyce jako doradca ubezpieczeniowy często spotykam wiele osób, które chcą się ubezpieczyć w sytuacji gdy pojawia się problem zdrowotny. Niestety tak to nie działa, powinniśmy ubezpieczyć się gdy jesteśmy zdrowi – jeżeli już jesteśmy chorzy nikt nas nie ubezpieczy albo za ubezpieczenie zapłacimy znacznie więcej.
Czy i kiedy warto się ubezpieczyć?
Nie chcę tutaj zachęcać nikogo na siłę aby się ubezpieczył ale wydaje mi się, że w kilku sytuacjach zdecydowanie warto się ubezpieczyć. Zwłaszcza, że większość osób zapłaci za income protection co miesiąc około £20. Te sytuacje to:
Posiadanie kredytu hipotecznego albo innych zobowiązań, które musimy co miesiąc spłacać. Wypadek czy choroba i utrata dochodu mogą w skrajnych sytuacjach doprowadzić albo do utraty nieruchomości albo do popadnięcia w jeszcze większe długi.
Niewielkie oszczędności – posiadanie funduszu bezpieczeństwa umożliwi nam przeżycie kilku tygodni czy miesięcy bez dochodu. Bez oszczędności trudno nam będzie opłacić podstawowe rachunki. Pamiętajmy też o sporej biurokracji w UK i o fakcie, że na ewentualne pieniądze od rządu nie pojawią się szybko.
Bycie samozatrudnionym – mając własny biznes, nie pracując nie zarabiamy i w ciągu kilku tygodni nasza sytuacja finansowa może być naprawdę trudna.
Bycie jedynym żywicielem rodziny – w sytuacji utraty dochodu osoby takie nie mogą polegać na zarobkach partnera i finanse całej rodziny ulegają załamaniu.
Oczywiście nie są to warunki koniecznie. Właściwie niemal każda osoba, która pracuje i chce chronić swój dochód może się ubezpieczyć.
Gdzie kupić income protection?
Serwis Smartpolak zachęca do skorzystania z usług Extend Finance w zakresie doboru ubezpieczenia. Wystarczy wysłać zgłoszenie na stronie lub poprzez formularz kontaktowy poniżej. Usługa doradcza jest bezpłatna i nie zobowiązuje do zakupu polisy. Kontakt z doradcą ubezpieczeń może odbyć się zarówno w języku polskim, jak i angielskim.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom dowiedziałeś się czegoś nowego o ubezpieczeniach w UK. Jeżeli masz jakieś pytania dotyczące tej tematyki, skorzystaj proszę z komentarzy poniżej.
Chciałem dzisiaj wrócić raz jeszcze do tematyki prowadzenia firmy i księgowości w UK. Małe polskie firmy w Wielkiej Brytanii dobrze sobie radzą, ale ich właścicielom często brakuje wiedzy z zakresu księgowości. Zamiast odpowiadać na różne przysyłane nam drogą mailową pytania, postanowiłem zebrać je w formie artykułu i w razie potrzeby odesłać do niego zainteresowane osoby.
Jeżeli prowadzicie działalność gospodarczą w Wielkiej Brytanii i szukacie profesjonalnej firmy księgowej, to zachęcam do zapoznania się z ich ofertą. Czytelnicy bloga, zamawiając pierwszą usługę księgową w firmie SOVA Accounting otrzymują zniżkę w wysokości 10% (szczegóły przy końcu artykułu).
Zacznijmy od pytania, które może nasunąć się osobom rozważającym powrót do kraju.
Gdzie osoby samozatrudnione płacą niższe podatki, w Polsce czy w UK?
To zależy od zarobków. Kwota wolna od podatku dochodowego w Wielkiej Brytanii to £12,570 rocznie, a od dochodów z przedziału £12,570 – £50,270 płaci się 20% podatku dochodowego (a już 40% powyżej £50,270 rocznie). Składki na ubezpieczenie społeczne (NIC) dla osób samozatrudnionych w UK są raczej niskie i zależne od wysokości dochodów.
W Polsce mamy możliwość skorzystania z ulgi na start (zwolnienie ze składek na ubezpieczenie społeczne przez pierwsze 6 miesięcy prowadzenia działalności), małego ZUSu (zredukowane składki ubezpieczeniowe przez 2 lata) oraz 3 opcje rozliczania podatku dochodowego:
skalę podatkową (12% podatku od dochodów nieprzekraczających 120 000 zł rocznie i 32% powyżej tej kwoty),
podatek liniowy (19% od wszystkich dochodów) lub
ryczałt (w zależności od branży od 2% do 17%, opłacane od całości przychodów).
Podsumowując, osoby rozpoczynające działalność gospodarczą, które nie mają jeszcze sporych dochodów płacą niższe podatki w UK, zaś te, których działalność zdążyła się już rozwinąć płacą niższe podatki w Polsce zazwyczaj dzięki ryczałtowi lub podatkowi liniowemu.
Część naszych czytelników obok pracy na etacie zarabia dodatkowe pieniądze sprzedając na Ebay’u, wykonując jakieś drobne usługi (pieczenie ciast, mycie okien i samochodów czy prace w ogrodzie).
Czy osoby te powinny zarejestrować działalność gospodarczą? Być może jest jakiś pułap przychodów, po którego osiągnięciu takie hobby staje się biznesem?
Mieszkańcy Wielkiej Brytanii zobowiązani są do rejestracji działalności (rejestracji jako Self-Employed) jeśli ich dochód z tego rodzaju prac dodatkowych przekracza £1,000 rocznie.
W Polsce możliwe jest prowadzenie działalności nierejestrowanej tak długo, jak miesięczny przychód z tej działalności nie przekracza 3 499,50 zł. Ponadto, można rozliczać się ze zleceniodawcami przez popularne umowy cywilnoprawne, czyli umowę zlecenia lub umowę o dzieło.
W jaki sposób możemy zarejestrować działalność gospodarczą w UK? Czy musimy spełniać jakieś warunki?
Cały ten proces można przeprowadzić przez Internet. HMRC publikuje wiele przydatnych przewodników w tym zakresie, jak np. Przewodnik dotyczący rejestracji Self-Employed: Working for yourself.
Jakie są podstawowe różnice między bycie samozatrudnionym w UK i prowadzeniem spółki LTD?
Podstawowa różnica leży w rozróżnieniu pomiędzy firmą a jej właścicielem czy dyrektorem. Osoby samozatrudnione faktycznie prowadzą działalność gospodarczą, prowadzą firmę, ale za wszystkie jej zobowiązania odpowiadają własnym majątkiem, wszystkie umowy podpisują samodzielnie i rezydencja podatkowa firmy jest nieodłączna od rezydencji podatkowej właściciela.
Spółka LTD to brytyjski odpowiednik polskiej spółki z o.o., a więc spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Oznacza to, że wspólnicy (właściciele) spółki nie odpowiadają za jej zobowiązania osobistym majątkiem, a jedynie wkładem wniesionym do kapitału zakładowego.
Spółka LTD posiada własną osobowość prawną – to spółka zawiera umowy i zaciąga kredyty, a później realizuje swoje zobowiązania. Ponadto, rezydencja podatkowa spółki jest niezależna od rezydencji podatkowej wspólników czy poszczególnych dyrektorów (członków zarządu), dlatego osoby mieszkające na co dzień w Polsce mogą prowadzić spółkę LTD w UK, ale i LLC w Stanach Zjednoczonych, GmbH w Niemczech, s.r.l. we Włoszech itd.
Osoby pracujące na etacie otrzymają emeryturę pracowniczą (workplace pension) natomiast osoby samozatrudnione mogą finansować sobie prywatną emeryturę.
Czy odprowadzane składki na emeryturę prywatną mogą być traktowane jako wydatek firmy?
Jak najbardziej, zarówno dla osób samozatrudnionych, jak i spółek LTD opłacających składki NIC na emeryturę dla swoich pracowników, tego typu wydatku mogą stanowić koszt uzyskania przychodu.
Czy brexit w jakiś sposób zmienił sytuację osób samo-zatrudnionych w UK? Jak wygląda kwestia handlu i przewozu towarów między Polską i Wielka Brytanią?
Brexit nie wpłynął znacząco na sytuację osób samozatrudnionych wewnątrz Wielkiej Brytanii, ale faktycznie wpłyną na działalność tych osób, które importują towary do UK lub eksportują do innych krajów. Przygotowaliśmy listę rządowych przewodników, które pomogą Ci znaleźć odpowiednie informacje dotyczące handlu między Polską a Wielką Brytanią zależnie od tego, w jakiej branży działasz, zobacz: Handel z UK po Brexicie – nowe przepisy od 2021 roku.
Jeszcze kilka lat temu Polacy mieszkający w Polsce regularnie zakładali spółki LTD w UK. Czy ten trend nadal się utrzymuje, czy też aktualnie nie ma już znaczących korzyści z prowadzenia spółki w UK?
Ten trend nadal się utrzymuje, aczkolwiek zmienia się nieco profil osób zainteresowanych rejestracją firmy za granicą. W tym momencie trafia do nas zdecydowanie więcej osób, które prowadzą już biznes w Polsce i chcą rozszerzyć swoją działalność na rynki międzynarodowe począwszy od Wielkiej Brytanii. Trafiają się również firmy, które sprzedają już sporo za granicę, zarejestrowały firmę do VAT w UK i decydują się na przeniesienie siedziby swojej działalności na Wyspy z uwagi na stabilność i przewidywalność tamtejszych przepisów oraz rozpoznawalność brytyjskiej formy prawnej.
W 2021 roku zniesiono w Polsce możliwość stosowania ulgi abolicyjnej dla dochodów z UK, oznacza to, że osoba mieszkająca na co dzień w Polsce musi opodatkować całe swoje wynagrodzenie z UK zgodnie z polskimi zasadami dotyczącymi podatku dochodowego. Wciąż można prowadzić firmę na Wyspach, a działanie tej firmy będzie regulowane brytyjskimi przepisami, mowa tu jedynie o podatku dochodowym od pensji dyrektora.
Jeśli więc chodzi o podatek dochodowy, spółka LTD nie różni się pod tym kątem od prowadzenia działalności gospodarczej, której dochód będzie opodatkowany zgodnie ze skalą podatkową, aczkolwiek jeśli mówimy ogólnie o opłacalności prowadzenia biznesu – nowy ład sprawił, że sytuacja zmieniła się na korzyść Wielkiej Brytanii.
Czy osoby samozatrudnione w UK muszą korzystać z jakiegoś programu księgowego, czy też wystarczy im zeszyt z fakturami i wydatkami?
Od 2019 roku brytyjski rząd stopniowo wprowadza w życie system Making Tax Digital (MTD). Między innymi, nakłada on na przedsiębiorców obowiązek korzystania z kompatybilnego programu księgowego. Osoby samozatrudnione, które są zarejestrowane jako podatnicy VAT, od 2022 roku mają obowiązek korzystać z programów księgowych. Jeśli chodzi o resztę Sole Traderów, czeka ich to samo – od 2026 roku, poprzez system MTD będzie rozliczany Income Tax dla osób samozatrudnionych i landlordów, których dochody przekroczą £50,000, a w 2027 limit ten zmniejszy się do £30,000. Oczywiście zostanie pewna garstka przedsiębiorców, którzy będą nadal mogli korzystać z zeszytu i excela, ale jeśli zamierzają oni rozwijać swoją działalność, muszą się przygotować na zmianę sposobu księgowości.
Czy zakup samochodu, który służy do wykonywania pracy, jest wydatkiem firmy i obniża jej zysk?
Oczywiście, zakup samochodu koniecznego do pracy będzie dla firmy kosztem uzyskania przychodu i obniży wysokość zysku podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Samochód można wliczyć w koszty działalności na kilka sposobów, a o tym który z nich będzie najbardziej opłacalny dla Twojej firmy, najłatwiej będzie zdecydować po konsultacji z księgowym.
Co dzieje się w sytuacji, w której korzystamy z samochodu zarówno w pracy jak i w życiu prywatnym?
Jeśli jednak prowadzisz spółkę LTD i posiadasz prywatny samochód, który wykorzystujesz do celów firmowych, najłatwiej będzie rozliczyć jego eksploatację przez kilometrówkę (mileage): Travel – mileage and fuel rates and allowances.
Oczywiście osoba samozatrudniona również może korzystać z kilometrówki, a spółka LTD może posiadać własną flotę samochodów firmowych, ale powyżej wspomniane metody wydają mi się najprostsze, jeśli mówimy o jednoosobowej działalności lub niewielkiej spółce LTD.
Wróćmy jeszcze na moment do kwestii wydatków jednoosobowej firmy.
Czy zakup żywności, np. kanapki w sklepie czy śniadania w McDonald’s, może być wydatkiem firmy?
Jeśli to część Twojej codziennej rutyny, niezależnej od prowadzonego biznesu, niestety, ale nie będzie to możliwe. Jeśli jednak idziesz do restauracji i kawiarni podczas podróży biznesowej lub w trakcie realizowanej usługi, jak najbardziej. Podobnie, jeśli śniadanie w McDonald’s byłoby śniadaniem biznesowym, gdzie Twoja firma pokryłaby koszty zarówno Twoje jak i klienta, z którym się spotykasz.
Traktowanie wydatków na jedzenie jako kosztów uzyskania przychodu osób zatrudnionych jest zaskakująco skomplikowane, przyjmijmy jednak, że wszelkie takie koszty, które są związane lub wynikają bezpośrednio z prowadzonej przez Ciebie działalności, mogą zostać potraktowane jako koszty uzyskania przychodu Twojej firmy. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, tutaj znajdziesz ciekawy artykuł od DNS Accountants: Self-employed daily food allowance.
W trakcie pandemii koronawirusa wiele osób zaczęło pracować w domu ponosząc pewne wydatki (wyposażenie biura, zakup sprzętu komputerowego, subskrypcji, używanie większej ilości prądu, etc.).
Czy prowadząc działalność z domu, można pewne wydatki traktować jako koszty prowadzenia działalności i jeśli tak to jakie?
Oczywiście, w tej sytuacji, trochę podobnie jak z opisaną wyżej kwestią pożywienia, wszelkie wydatki związane bezpośrednio z realizowaną przez Ciebie działalnością, możesz wliczyć w koszty uzyskania przychodu firmy.
Jeśli mówimy o zwiększonych wydatkach na prąd, albo użytkowaniu części mieszkania dla celów biznesowych, kwestia ta trochę się komplikuje. Jak pewnie zauważyłeś, lubię korzystać z przewodników publikowanych przez HMRC, bo są naprawdę czytelne i obszerne w treści. Oczywiście i dla tego tematu znajdzie się odpowiedni przewodnik: Expenses if you’re self-employed: Office, property and equipment.
Czy możesz na koniec opowiedzieć o prowadzeniu księgowości przez Sova Accounting. Jakiego typu usługi świadczycie, ile to kosztuje i dlaczego warto skorzystać z waszej oferty?
Świadczymy pełne usługi księgowe dla działalności gospodarczych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością w Polsce i w Wielkiej Brytanii (self-employed i spółka LTD) oraz pomagamy w rejestracji i rozliczaniu VAT w UK dla zagranicznych podmiotów.
Mówiąc o świadczeniu pełnych usług księgowych, dokładnie to mam na myśli. Przedsiębiorcy korzystający z naszych usług mają obowiązek dostarczyć nam wystawione i otrzymane faktury na czas i czasami udzielić informacji, jakich możemy potrzebować do przygotowania rozliczeń. To wszystko. Jeśli współpracujesz z nami, tutaj kończą się kwestie księgowe, które tak wielu przedsiębiorców przyprawiają o ból głowy, bo całą resztą zajmą się nasi specjaliści.
Podsumowanie naszej oferty i standardowych usług znajdziesz na stronie: SOVA Accounting: Oferta a jeśli interesują Cię inne usługi lub chcesz porozmawiać o szczegółach poszczególnych pakietów, albo po prostu nurtujących Cię kwestiach księgowych dotyczących działalności w Polsce lub w UK, napisz do nas lub umów się na bezpłatną 30-minutową konsultację z jednym z naszych doradców.
Czy czytelnicy naszego bloga mogą liczyć na jakąś zniżkę w Waszej firmie? :)
Oczywiście! Dla wszystkich osób, które trafią do nas przez portal smartpolak.co.uk przygotowaliśmy zniżkę -10% na pierwszą usługę. Pamiętajcie tylko, aby podczas kontaktu z nami, czy to przez wiadomość mailową, czy podczas konsultacji, wspomnieć o tym jak do nas trafiliście lub dopisać hasło “smartpolak”.
Dziękuję za rozmowę i rzeczowe odpowiedzi.
Dziękuję również!
To wszystko na dzisiaj. Mam nadzieję, że te informacje pomogą Wam w prowadzeniu firm w UK. Jeżeli nie czytaliście wcześniejszego wpisu, to jeszcze raz zachęcam do lektury Pytań do księgowego w UK. Oczywiście jeśli macie jakieś dodatkowe pytania, które nie znalazły się w artykułach, to możecie wpisać je poniżej.
*serwis Smart Polak może również uzyskać prowizję od SOVA Accounting za polecenie usługi
Pracujesz w Wielkiej Brytanii jako samozatrudniony, wynajmujesz nieruchomość, masz dochody z inwestycji lub po prostu zarobiłeś trochę więcej niż wynoszą Twoje standardowe przychody? Jeśli tak, prawdopodobnie będziesz musiał samodzielnie rozliczyć się z podatku.Brytyjskim systemem, służącym do zgłaszania swoich dochodów do HMRC, czyli urzędu skarbowego jest Self Assessment. W przeciwieństwie do pracy na etacie, gdzie podatki ma obowiązek rozliczać pracodawca, ty jesteś odpowiedzialny za raportowanie swoich przychodów i zapłatę należytej kwoty. Choć może brzmieć to skomplikowanie, cały proces może przebiec bez większego stresu – zwłaszcza jeśli wiesz, gdzie, kiedy i jak to robić. W tym artykule wyjaśnimy, kto jest zobowiązany do złożenia Self Assessment, jak się zarejestrować oraz zwrócimy uwagę na najważniejsze terminy i kary, związane z nieprzestrzeganiemnarzuconych dat.
Kto jest zobowiązany do złożenia Self Assessment?
Jak już wspomnieliśmy wcześniej, jesteś zobowiązany do rozliczenia się w systemie Self Assessment wtedy, gdy Twoje dochody nie są rozliczane automatycznie w systemie PAYE (Pay As You Earn), z którego korzystają pracodawcy. W takich sytuacjach to Ty, jako podatnik, jesteś odpowiedzialny za zgłoszenie swoich przychodów oraz obliczenie i zapłatę należnego podatku. Obowiązek ten dotyczy między innymi osoby, które:
Prowadzą działalność na własny rachunek i uzyskały w ciągu roku przychód przekraczający £1,000;
Są członkami spółki biznesowej (business partnership);
Były zobowiązane do zapłaty podatku od zysków kapitałowych (Capital Gains Tax), na przykład w sytuacji sprzedaży majątku, którego wartość wzrosła;
Muszą zapłacić opłatę za zasiłek dla dzieci o wysokich dochodach (High Income Child Benefit Charge), jeśli ich dochód przekroczył £60,000 rocznie.
To jednak nie są wszystkie przypadki, w których jest wymagane złożenie zeznania podatkowego. Obowiązek ten dotyczy również osób, które uzyskały dochód, od którego nie został automatycznie odprowadzony podatek. Przykładowo:
Dochód z wynajmu nieruchomości (np. pokoju, mieszkania lub domu);
Dochody z zagranicy, które nie są automatycznie rozliczane przez HMRC;
Przychody z inwestycji, dywidend lub oszczędności;
Inne nieopodatkowane dochody, takie jak napiwki, prowizje.
Obowiązek złożenia Self Assessment nie zawsze jest oczywisty, dlatego warto sprawdzić swoją sytuację, szczególnie jeśli posiada się więcej niż jedno źródło dochodu. Brytyjski urząd skarbowy umożliwia zweryfikowanie swojej sytuacji w kilka minut : Sprawdź, czy musisz złożyć Self Assessment.
Rejestracja do Self Assessment – jak to zrobić?
Aby móc rozliczyć podatek w systemie Self Assessment, musisz najpierw zarejestrować się w systemie HMRC. Istnieją dwa przypadki rejestracji, gdy robisz to po raz pierwszy, oraz w sytuacji, gdy zarejestrowałeś się już wcześniej.
Jeżeli wcześniej nie składałeś zeznania podatkowego, musisz zarejestrować się do Self Assessment najpóźniej do 5 października po zakończeniu roku podatkowego, którego dotyczy rozliczenie. Przykładowo, jeśli musisz złożyć wniosek za rok 2024/2025, rejestracja powinna zostać wykonana do 5 października 2025. Rejestracja jest dokonywana w pełni online, poprzez stronę HMRC, zakładając konto Government Gateway i wypełniając odpowiedni dla Twojej sytuacji formularz:
CWF1, jeśli jesteś samozatrudniony;
SA1, jeśli masz inne dochody (np. z wynajmu, inwestycji czy pracy zagranicznej).
Podczas wypełniania formularzu będziesz musiał podać powód rejestracji oraz poszczególne dane osobowe:
Pełne imię i nazwisko;
Datę urodzenia;
adres pocztowy (może być spoza Wielkiej Brytanii)
Numer telefonu dziennego;
Numer ubezpieczenia społecznego w Wielkiej Brytanii, jeśli takowy posiadasz.
Po wypełnieniu formularza rejestracyjnego, otrzymasz na swoją pocztę numer UTR (Unique Taxpayer Reference) oraz kod aktywacyjny, który należy użyć do uruchomienia usługi Self Assessment w swoim profilu użytkownika. HMRC powinno wysłać te dane do 21 dni od złożenia formularza, w formie listu, jednak możesz skrócić czas oczekiwania, korzystając z aplikacji HMRC lub swojego konta. Warto jednak zarejestrować się wcześniej, nie ryzykując opóźnieniem złożenia deklaracji, a co za tym idzie, automatycznymi karami.
Jeśli składałeś deklarację w poprzednich latach, nie musisz rejestrować się ponownie. Wystarczy, że zalogujesz się na swoje konto HMRC i sprawdzisz, czy usługa Self Assessment jest aktywna. Jeśli jednak została ona zawieszona, możesz ją przywrócić, kontaktując się z urzędem. W kolejnym kroku następuje złożenie deklaracji (tzw. Tax Return) i musi zostać wykonane do 31 stycznia roku następującego po zakończeniu danego roku podatkowego.
Jakich terminów musisz przestrzegać, aby nie dostać kary?
W systemie Self Assessment obowiązują Cię dwa kluczowe terminy, których musisz przestrzegać, aby nie zostały nałożone na Ciebie kary ze strony urzędu skarbowego.
Pierwszy termin dotyczy osób składających zeznanie podatkowe po raz pierwszy. Ostatnim dniem na rejestrację jest 5 października. Skutkiem rejestracji po ustalonym przez HMRC terminie, może być skrócenie czasu na złożenie deklaracji oraz potencjalnymi karami.
Drugim, najistotniejszym terminem wyznaczonym przez urząd skarbowy jest 31 stycznia – ostatni dzień na złożenie deklaracji online oraz zapłatę podatku za zakończony rok podatkowy, trwający od 6 kwietnia do 5 kwietnia roku następnego. W przypadku składania deklaracji w formie papierowej termin ten przypada nieco wcześniej, ponieważ na dzień 31 października.
Przestrzeganie tych dat jest o tyle istotne, że nie wywiązanie się z nich wiąże się z automatycznymi sankcjami – opóźnienie rejestracji może skutkować utrudnieniem procesu rozliczenia, a niezłożenie deklaracji i niezapłacenie podatku do 31 stycznia jest przyczyną natychmiastowych kar, o których opowiemy poniżej.
Jakie kary grożą za nieprzestrzeganie terminów?
Niedotrzymanie obowiązku złożenia zeznania podatkowego może wiązać się z licznymi, kosztownymi karami, które są naliczane automatycznie i mogą rosnąć wraz z upływem czasu.
Niezależnie od tego, czy masz jakikolwiek podatek do zapłaty, jeśli nie złożysz deklaracji do 31 stycznia, HMRC automatycznie naliczy karę w wysokości £100. W przypadku dłuższego opóźnienia, koszty znacząco rosną:
Po 3 miesiącach od terminu – urząd skarbowy dolicza £10 dziennie, maksymalnie do £900;
Po 6 miesiącach od terminu – 5% zaległego podatku lub £300 (w zależności od tego, która kwota jest wyższa);
Po 12 miesiącach od terminu – również 5% podatku lub £300.
Warto również wiedzieć, że w przypadku spóźnieniem się ze złożeniem zeznania podatkowego spółki, wszyscy wspólnicy zostaną obciążeni karą. Jeśli twoje opóźnienie wiąże się także z zapłatą podatku, musisz być przygotowany na dodatkowe kary:
5% niezapłaconego podatku po upływie 30 dni;
następnie 5% po upływie 6 miesięcy;
kolejne 5% po upływie 12 miesięcy.
Dodatkowo, urząd skarbowy (HMRC) nalicza odsetki od kwoty zadłużenia. Stawki te są zależne od wysokości stopy bazowej Banku Anglii i aktualizowane co kwartał. Aktualnie obowiązująca stopa odsetek od 28 maja 2025 roku, wynosi 8,25% rocznie. Gdy otrzymujesz zwrot nadpłaconego podatku, HMRC również wypłaca odsetki, ale według niższej stawki, która również od maja 2025 wynosi 3,25% rocznie.
Making Tax Digital – czym jest i jak wpłynie na Self Assessment?
Making Tax Digital (MTD) jest inicjatywą brytyjskiego urzędu skarbowego. Jej celem jest w pełni przejście na cyfrowe rozliczanie podatków. Gdy projekt wejdzie w życie, podatnicy będą musieli korzystać z oprogramowania księgowego, które automatycznie przesyła informacje o ich dochodach i kosztach do systemu HMRC.
Co to oznacza dla osób rozliczających się przez Self Assessment? Na ten moment MTD obejmuje jedynie firmy płacące VAT, jednak od kwietnia 2026 roku będzie również obowiązywał osoby fizyczne, które samodzielnie rozliczają swoje dochody – przykładowo dla osób samozatrudnionych lub wynajmujących nieruchomości, jeśli ich roczny dochód z tych źródeł przekroczy £50,000. Oznacza to, że od wspomnianej daty, podatnik zamiast jednej deklaracji podatkowej składanej raz w roku, będzie musiał:
Prowadzić cyfrową ewidencję dochodów i kosztów – wszystkie transakcje będą musiały być rejestrowane w oprogramowaniu HMRC;
Składać kwartalne raporty – co trzy miesiące będzie wymagane składanie sumarycznych danych z ostatniego kwartału w zakresie przychodów i wydatków;
Złożyć roczne podsumowanie (tzw. End of Period Statement) – podsumowanie za cały rok podatkowy.
Zmiana ta, choć może wydawać się zawiła, ma na celu przyspieszenie i zautomatyzowanie procesu rozliczeń oraz przejrzystość finansów.
Osoby samozatrudnione, wynajmujące nieruchomości, uzyskujące przychody z inwestycji, z zagranicy lub przekraczające określony próg dochodowy są zobligowane do samodzielnego złożenia deklaracji podatkowej w systemie Self Assessment. Jest to rozwiązanie funkcjonujące w Wielkiej Brytanii, przeznaczone dla osób, których dochody nie są automatycznie odprowadzane przez pracodawcę. W tym celu, muszą samodzielnie zarejestrować się w systemie oraz prowadzić ewidencję przychodów i kosztów w określonym terminie. Terminowe złożenie deklaracji i opłacenie należnego podatku jest niezwykle istotne – w przeciwnym razie mogą zostać nałożone kary finansowe oraz odsetki. Warto również pamiętać, że od kwietnia 2026 roku, osoby fizyczne spełniające powyższe kryteria, których dochody przekraczają £50,000 rocznie, będą objęte nowym systemem MTD, który ma na celu uproszczenie i uszczelnienie systemu.
Zastanawiasz się na jakie wsparcie możesz liczyć, zostając bezrobotnym w Wielkiej Brytanii? W UK istnieją świadczenia, które mają na celu wesprzeć osoby pozostające bez pracy. System zasiłków w tym kraju przeszedł jednak spore zmiany. Wcześniej znany Jobseeker’s Allowance został w dużej mierze zastąpiony przez Universal Credit, jednak zasiłek dla osób bez pracy wciąż istnieje w formie New Style Jobseeker’s Allowance.
Kto może pobierać zasiłek Jobseeker’s Allowance?
W Wielkiej Brytanii świadczenie JSA nie jest już możliwe dla osób, które dopiero ubiegają się o zasiłek. Ze świadczenia Jobseeker’s Allowance, czyli Income-based JSA i Contribution-based JSA mogą korzystać osoby, które zaczęły je pobierać przed wprowadzeniem Universal Credit. Osoby, które wciąż pobierają JSA muszą jednak dalej spełniać określone wytyczne:
Być bezrobotne lub pracować mniej niż 16 godzin;
Mieszkać w Wielkiej Brytanii i mieć prawo do publicznych funduszy;
Mieć ukończony 18 rok życia ale być poniżej wieku emerytalnego;
Aktywnie poszukiwać pracy;
W przypadku Contribution-based Jobseeker’s Allowance – osoba pobierająca zasiłek musiała w przeszłości opłacać składki National Insurance przez dwa lata podatkowe.
Osoby pobierające „stare” JSA wciąż mogą je pobierać jeśli dalej spełniają powyższe warunki oraz jeśli ich sytuacja życiowa nie uległa zmianie. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania, statusu rodzinnego lub wysokości dochodów, osoby pobierające opisany zasiłek zostaną przeniesione automatycznie do Universal Credit.
Czym jest New Style Jobseeker’s Allowance i jakie wytyczne trzeba spełniać?
Jak już wcześniej wspominaliśmy system świadczeń w UK został zreformowany. New Style Jobseeker’s Allowance jest to aktualna wersja JSA, która jest formą wsparcia finansowego dla osób bezrobotnych lub pracujących mniej niż 16 godzin tygodniowo. Aby kwalifikować się do tego świadczenia musisz spełniać dane warunki :
Mieć ukończone 18 lat ale być poniżej wieku emerytalnego;
Mieszkać w Wielkiej Brytanii i mieć prawo do publicznych funduszy;
Przez co najmniej 2 pełne lata podatkowe pracowałeś i opłacałeś składki National Insurance w klasy pierwszej;
Jesteś zdolny do pracy i aktywnie jej poszukujesz;
Nie masz choroby lub niepełnosprawności, która ograniczałaby Twoją zdolność do pracy.
Warto również wiedzieć, że w przypadku New Style Jobseeker’s Allowance, twoje oszczędności oraz dochody twojego partnera nie mają wpływu na możliwość ubiegania się o te świadczenie. Możesz również ubiegać się w tym samym czasie o New Style JSA oraz Universal Credit, jeśli spełniasz warunki obu świadczeń. Więcej informacji o Universal Credit znajdziesz w naszym artykule poświęconym temu zagadnieniu.
Ile wynosi New Style JSA?
Kwota zasiłku jest zależna od wieku osoby składającej wniosek. Osobom w wieku 18-24 lat przysługuje £72.90 tygodniowo, natomiast osobom powyżej 25 roku życia przysługuje kwota wynosząca £92.05 tygodniowo. Świadczenie wypłacane jest cyklicznie co dwa tygodnie i jest możliwe przez okres nie dłuższy niż 182 dni, czyli pół roku.
Jak złożyć wniosek?
Wniosek o świadczenie New Style Jobseeker’s Allowance możemy złożyć bez konieczności wychodzenia z domu. Cały proces odbywa się za pośrednictwem oficjalnej strony rządowej GOV.UK. Aby ubiegać się o zasiłek będziesz potrzebować:
Dane konta bankowego lub rachunku w spółdzielni budowlanej (lub dane członka rodziny albo zaufanego przyjaciela);
Szczegóły zatrudnienia w ciągu ostatnich 6 miesięcy, w tym dane kontaktowe pracodawcy i daty współpracy z nim.
Po wysłaniu wniosku, w przeciągu 14 dni skontaktuje się z tobą Departament Pracy i Emerytur (DWP) i zostaniesz zaproszony na rozmowę kwalifikacyjną w oddziale Jobcentre Plus lub dostaniesz list wyjaśniający odrzucenie twojego wniosku. Pamiętaj, że zawsze możesz odwołać się od decyzji DWP i wnieść o ponowne rozpatrzenie twojego roszczenia.
Spotkanie z DWP – co warto wiedzieć?
Jak już wspominaliśmy, po rozpatrzeniu pozytywnie Twojego wniosku o świadczenie New Style JSA, zostaniesz zaproszony na rozmowę w lokalnym biurze Jobcentre Plus. Spotkanie jest obowiązkowym etapem ubiegania się o zasiłek i bez niego Twoje świadczenie nie zostanie zatwierdzone. Rozmowa ma na celu potwierdzenie twojej tożsamości, omówienie Twojej sytuacji zawodowej oraz ustalenie tzw. claimant commitment, czyli planu działania związanego z poszukiwaniem pracy. Jeśli potrzebujesz wsparcia podczas spotkania ze względu na niepełnosprawność lub Twój niski poziom języka obcego, skontaktuj się ze swoim Jobcentre Plus przed rozmową.
Twój rozmówca będzie potrzebował wypunktowanych poniżej dokumentów aby potwierdzić Twoją tożsamość ;
Jeden fotograficzny dowód tożsamości (np. aktualny paszport, prawo jazdy, zezwolenie na pobyt stały);
Jeden dowód adresu (np. rachunek za podatek lokalny/media wystawiony w ciągu ostatnich 6 miesięcy);
Jeszcze jeden dowód tożsamości (np. P60, książeczka oszczędnościowa, aktualna karta debetowa/kredytowa/sklepowa z wyciągiem potwierdzającym dane z karty).
Podczas spotkania kwalifikacyjnego musisz zaakceptować umowę tzw. zobowiązanie wnioskodawcy, które mówi o tym jakie kroki będziesz podejmować aby znaleźć miejsce pracy. Wspomniana umowa może obejmować ;
Co będzie trzeba robić aby szukać pracy (np. zarejestrować się w agencjach rekrutacyjnych, napisać CV)
Ile godzin w tygodniu będzie trzeba poświęcić na poszukiwanie pracy
Warto też wiedzieć, że w wypadku nie wywiązania się z ustalonych w umowie zapewnień, twoje świadczenie JSA może zostać obniżone lub wstrzymane.
Twój wniosek o JSA został odrzucony? Nie wszystko stracone!
Zdarzają się przypadki gdy roszczenie o świadczenie zostaje odrzucone. Jeśli znalazłeś się w tej sytuacji nie panikuj. Przede wszystkim warto dokładnie przeczytać powód odrzucenia wniosku, który będzie zawarty w liście od DWP. Czasem problem może wynikać z niekompletnych informacji, brakujących dokumentów lub błędów. Jeśli to nie kwestia przeoczenia, zawsze możesz odwołać się od decyzji DWP. W takiej sytuacji masz jeden miesiąc od daty decyzji, aby dokładnie opisać czemu nie zgadzasz się z werdyktem. W przypadku, gdy po ponownym rozpatrzeniu, twoja sytuacja się nie zmieni możesz złożyć apelacje do niezależnego trybunału.
Warto również sprawdzić czy nie kwalifikujesz się do innych zasiłków np. Universal Credit. Nawet jeśli nie przysługuje Ci wsparcie finansowe od JSA jest szansa, że spełniasz wytyczne innych świadczeń.
Zastanawiasz się, jak wygląda urlop macierzyński w UK? A może nie masz pojęcia, jakie świadczenia przysługują Ci po narodzinach potomka? Przygotowaliśmy dla Ciebie artykuł, który rozwieje wszystkie Twoje wątpliwości!
Musisz wiedzieć, że przysługuje Ci do 52 tygodni nieprzerwanego urlopu macierzyńskiego. 26 tygodni to standardowy urlop (ang. Statutory Maternity Leave), a kolejne 26 tygodni to urlop dodatkowy. Podczas jego trwania, Twoje prawo urlopu będzie kontynuowane, a składki emerytalne będą nadal odprowadzane przez pracodawcę. Po zakończeniu tego czasu masz prawo wrócić na swoje stanowisko, a jeśli etat zostałby zredukowany, firma musi zaoferować Ci inny.
Czym jest Ustawowy Zasiłek Macierzyński?
Będąc na urlopie macierzyńskim, otrzymasz Ustawowy Zasiłek Macierzyński (ang. Statuatory Maternity Pay), który jest wypłacany w UK przez 39 tygodni. Warto jednak wiedzieć, że okres ten należy podzielić na dwie tury.
Przez pierwsze 6 tygodni będziesz otrzymywać 90 % swojego wynagrodzenia. Stawka wyliczona będzie na podstawie Twoich zarobków, otrzymywanych między 18 a 26 tygodniem ciąży.
Po pierwszych 6 tygodniach, wypłacany zasiłek przejdzie na stawkę stałą, czyli 187,18 £ lub 90 % wynagrodzenia, jeśli jest mniejsze, niż podana kwota stała.
Kto wypłaca SMP w UK?
Zasiłek macierzyński w UK wypłaca pracodawca, w taki sam sposób, jak na co dzień otrzymujesz wypłatę. To on jest więc odpowiedzialny za odliczenie podatku i stawek ubezpieczeniowych. To, kto ostatecznie poniesie koszty Twojego zasiłku macierzyńskiego, jest zależne od instytucji HMRC. Pracodawca może bowiem ubiegać się o zwrot wypłacanego Ci zasiłku.
Pamiętaj także, że kwalifikujesz się do otrzymania zasiłku macierzyńskiego nawet wtedy, gdy po urlopie macierzyńskim nie chcesz już wrócić do pracy, a także wtedy, gdy zakończysz pracę na 15 tygodni (lub mniej) przed porodem. W takiej sytuacji również świadczenie wypłaca pracodawca.
Kto otrzyma Ustawowy Zasiłek Macierzyński?
Nie musisz martwić się, czy otrzymasz Ustawowy Zasiłek Macierzyński w UK, jeśli:
Jesteś zatrudniona przez tego samego pracodawcę przez co najmniej 26 tygodni przed 15 tygodniem do porodu.
Jesteś ciągle zatrudniona na tym samym stanowisku w 15 tygodniu przed spodziewanym tygodniem porodu. Obowiązuje to także wtedy, gdy np. będziesz w pracy tylko jeden dzień lub będziesz na urlopie lub zwolnieniu chorobowym.
Twoje zatrudnienie kończy się w lub po 15 tygodniu przed spodziewanym tygodniem porodu. Oczywiście w tym przypadku trzeba też spełniać powyższe kryteria.
Twoje średnie tygodniowe wynagrodzenie wynosi minimum £125 brutto.
Warto więc wiedzieć, że Ustawowy Zasiłek Macierzyński (SMP) otrzyma każda osoba legalnie zatrudniona. Niezależnie od tego, czy pracujesz na pełny czy niepełny etat, a także czy jesteś zatrudniony przez agencję czy bezpośrednio przed pracodawcę. Istotne jest jednak, że osoby, które są zatrudniane przez agencję lub do prac sezonowych, muszą otrzymywać wypłatę przez PAYE, ponieważ tam odliczane są składki na ubezpieczenie społeczne i podatek dochodowy.
Nie ma też znaczenia czy jesteś zatrudniona na umowę o pracę na czas określony czy nieokreślony. SMP obejmuje także osoby tymczasowo zatrudnione oraz stażystki i praktykantki.
Zasiłek Macierzyński w UK – komu przysługuje?
Jeśli nie spełniasz przedstawionych wyżej warunków, możesz postarać się o Zasiłek Macierzyński (ang. Maternity Allowance). Aby go otrzymać musisz być zatrudniona lub prowadzić własną działalność gospodarczą przez co najmniej 26 tygodni (okres ten nie musi być ciągły) z 66 tygodni przed spodziewanym porodem. Dodatkowo ważne jest, aby przez okres 13 tygodni spośród tych 66 tygodni (nie musi być ciągły) zarobki przekraczały £30 na tydzień.
Co ważne, aby spełnić wszystkie warunki otrzymania Zasiłku Macierzyńskiego, możesz połączyć przepracowane tygodnie z zatrudnienia i prowadzenia własnej działalności gospodarczej. Praca kontraktowa lub na umowę na zero godzin podczas konkretnego tygodnia także się liczy.
Zasiłek Macierzyński jest wypłacany przez Jobcentre Plus przez okres 39 tygodni. Wynosi on £187.18 tygodniowo lub ewentualnie 90% średniego wynagrodzenia (jeśli jest to niższa kwota niż stała oferowana stawka). Zasiłek Macierzyński nie jest uzależniony od sytuacji materialnej i nie zależy od wysokości dochodu gospodarstwa domowego.
Jak udzielić informacji pracodawcy o Twoim odejściu na urlop macierzyński?
Pamiętaj, że Twoim obowiązkiem jest poinformowanie pracodawcy o swojej sytuacji. Musisz to zrobić przed lub najpóźniej w 15 tygodniu przed spodziewanym porodem. Powinnaś zaznaczyć wtedy, że jesteś w ciąży, podać spodziewany tydzień porodu, a także wybraną datę rozpoczęcia urlopu macierzyńskiego. Oczywiście datę tę możesz później zmienić, informując o tym 28 dni przed planowanym odejściem na urlop.
Aby otrzymać Ustawowy Zasiłek Macierzyński (SMP), musisz przekazać swojemu pracodawcy kopię zaświadczenia lekarskiego, która będzie potwierdzeniem spodziewanego terminu porodu. Zaświadczenie to dostaniesz od swojego lekarza rodzinnego (GP) lub położnej, kiedy będziesz w 20 tygodniu ciąży. Dodatkowo pracodawca ma obowiązek zawiadomienia cię pisemnie o przewidywanej dacie powrotu do pracy w przeciągu 28 dni od dnia, gdy udzieliłaś mu podanych wyżej informacji.
Urlop tacierzyński w Wielkiej Brytanii
Na koniec musimy wspomnieć jeszcze o urlopie tacierzyńskim (ang. Paternity Leave). Ojciec, który chce zostać z dzieckiem po porodzie, ma dwie opcje:
OPL, czyli Ordinary Paternity Leave – pozwala na dwa tygodnie płatnego urlopu
SPL, czyli Shared Parental Leave – umożliwia podział urlopu rodzicielskiego pomiędzy rodziców. Oznacza to, że po wykorzystaniu przez matkę 2 tygodni urlopu macierzyńskiego, rodzice mogą razem podzielić się nawet 50 tygodniami urlopu. Mogą go brać razem, na zmianę albo w różnych częściach.
Mamy nadzieję, że teraz wiesz już wszystko, o urlopie macierzyńskim w UK! Więcej szczegółowych informacji na ten temat, odnajdziecie na rządowej stronie: Maternity pay and leave.
Wracasz na stałe do Polski z Anglii i zastanawiasz się, jak wygląda kwestia zwrotu podatku? A może już jesteś w ojczyźnie i obawiasz się, że czeka Cię kolejna podróż do Wielkiej Brytanii, aby złożyć odpowiednie dokumenty? Wyjaśniamy, jak rozwiązać tę kwestię sprawnie i bez problemów!
Wracasz do Polski po pracy w UK i zastanawiasz się, jak rozliczyć się z podatku w Anglii, aby otrzymać zwrot nadpłaty i nie mieć żadnych problemów? Skup się na zgromadzeniu wszystkich niezbędnych dokumentów. Jeszcze przed wyjazdem, poproś pracodawcę o druk P85, którego funkcję omówimy później. Ułatwi Ci to złożenie odpowiednich formularzy i przyspieszy proces. Całą resztę możesz załatwić już z dowolnego miejsca.
Samo wnioskowanie o zwrot podatku nie jest trudny, ale jeśli obawiasz się, że coś pójdzie nie tak, możesz poprosić o pomoc jedną z firm, która zajmuje się odzyskiwaniem takich nadpłat. Oczywiście musisz liczyć się jednak z tym, że pośrednikowi będziesz musiał zapłacić prowizję. Zwykle plasuje się ona na poziomie 5-7%. Jak więc przeprowadzić procedurę samodzielnie?
Całkowity zwrot podatku z Anglii po powrocie do Polski
Nasi czytelnicy często zadają nam pytanie dotyczące całkowitego zwrotu podatku z UK. Pytają, czy wracając do Polski, mogę zrezygnować z brytyjskiej emerytury i odzyskać cały zapłacony podatek z całego pobytu w Anglii czy UK? Coś takiego nie jest możliwe, podatek dochodowy nie ma większego związku ze świadczeniem emerytalnym. Na wysokość brytyjskiej emerytury wpływ ma liczba pełnych lat, w których odprowadzaliśmy składki emerytalne (tzw. National Insurance Contributions), a nie podatek dochodowy.
W trakcie pobytu w UK nasz podatek dochodowy jest wykorzystywany na finansowanie różnych usług i instytucji (NHS, system edukacyjny, system świadczeń socjalnych, rozwój infrastruktury, armia, etc.), z których korzystamy na co dzień mieszkając na wyspach. Nie ma mechanizmu pozwalającego na odzyskanie wpłaconych pieniędzy.
Nie oznacza to jednak, że nie możemy odzyskać części podatku z aktualnego roku podatkowego. Tak jak i w Polsce, w UK funkcjonuje pojęcie kwoty wolnej od podatku, czyli pewnej kwoty, od której podatek dochodowy nie jest naliczany. W roku podatkowym 2025/2026 kwota wolna od podatku w UK wynosi £12,570. Bardzo prawdopodobne jest, że wracając do Polski, nie wykorzystamy pełnej kwoty wolnej od podatku i, w konsekwencji, możemy odzyskać nadpłacony podatek.
Załóżmy, że w tym roku podatkowym zarobiliśmy £18,000 i wróciliśmy do Polski. Kwota zapłaconego podatku dochodowego powinna wynosić £1,086 (£18,000 – £12,570) x 20%.
Jednak brytyjski urząd podatkowy HMRC nie zna naszych planów, nie wie, że wyjedziemy do Polski i rozkłada kwotę wolną od podatku na 12 miesięcy i, powiedzmy, potrącił nam £2,000. W takiej sytuacji możemy odzyskać £914.
Warto sprawdzić wcześniejsze lata (do 4 lat wstecz). Jeżeli takich nieprawidłowości było więcej, możemy odzyskać nadpłacony podatek dochodowy z ostatnich 4 lat.
Świetnym miejscem, w którym możemy sprawdzić poprawną wysokość podatków, które powinniśmy zapłacić jest kalkulator podatkowy serwisu MSE.
Wpiszmy tam swoje zarobki i narzędzie pokaże nam, jakie podatki powinniśmy zapłacić. Jeżeli zapłaciliśmy więcej, mamy podstawy do zwrotu podatku (więcej informacji na ten temat w naszych artykułach Jak sprawdzić, czy mam zwrot podatku i Jak odzyskać podatek z UK.
Czy mogę się rozliczyć z podatków online, będąc już w Polsce?
Podstawowym dokumentem, który pozwoli Ci uzyskać zwrot podatku po powrocie do ojczyzny jest formularz P85. To dokument, który możesz pobrać ze strony internetowej HM Revenue and Customs. Po jego wypełnieniu należy odesłać go do lokalnego biura tegoż urzędu. Nic więc nie stoi na przeszkodzie, aby zrobić to już po powrocie do Polski. Jeśli więc obawiałeś się, że czeka Cię nieplanowana podróż do Wielkiej Brytanii, możesz odetchnąć z ulgą.
Więcej informacji na temat odzyskiwania podatku online, odnajdziecie na stronie rządowej How to claim a tax refund.
Podatek zostanie Ci zwrócony na brytyjskie konto bankowe (jeśli je posiadasz) albo w postaci czeku, wysłanego na adres, który wpiszesz w formularzu P85.
Jakie są potrzebne dokumenty do zwrotu podatku w Anglii?
Wiesz już, że do wnioskowania o zwrot podatku w UK potrzebujesz formularza P85. Jak jednak wypełnić go odpowiednio, aby procedura przebiegła sprawnie i bez problemów?
Formularz P85
Pamiętaj, aby wszystkie dane, które wpiszesz w tym druku były zgodne ze stanem faktycznym, ponieważ inaczej nie zostanie on przyjęty. Dodatkowo zwróć też uwagę, czy numer konta lub adres do wysyłki czeku jest poprawny. Inaczej nawet jeżeli zwrot zostanie szybko przyznany, nie otrzymasz pieniędzy, ponieważ wrócą one do nadawcy i dopiero po jakimś czasie urzędnicy skontaktują się z Tobą w celu wyjaśnienia nieprawidłowości.
Poza tym, jeśli chodzi o formularz P85, to istotne jest, aby wypełnić go w języku angielskim. Dokument uzupełniony po polsku nie będzie uznany za ważny. Nie znasz języka zbyt dobrze? Poproś o pomoc osobę bliską lub tłumacza. Zaoszczędzi Ci to stresu i późniejszych problemów z odczytaniem informacji przez brytyjskich urzędników. Poza tym musisz zadbać o to, aby udzielić odpowiedzi na każde pytanie. W innym wypadku będziesz musiał dodatkowo uzupełnić wniosek i proces potrwa dłużej.
Druk P45
Formularz P58 to niejedyny dokument, który musisz wysłać do urzędu. Warto także załączyć wspomniany już wcześniej druk P45 (lub druki, jeśli pracowałeś u kilku osób). Powinieneś otrzymać go od pracodawcy po rozwiązaniu umowy. Oczywiście przesłany druk wróci do Ciebie, ale dopiero po zakończeniu procesu przyznawania zwrotu podatku. Nie ma możliwości, aby osoba, która Cię zatrudniła, odmówiła Ci wydania takiego dokumentu.
Co jednak zrobić, jeśli nie przekaże Ci go ona z jakiegoś powodu? Możesz wnioskować o zwrot podatku na podstawie informacji przekazywanej pracownikowi na bieżąco wraz z wypłatą wynagrodzenia. Sprawa nie jest więc przegrana, ale to rozwiązanie ma jeden minus. Procedura zwrotu podatku może wydłużyć się nawet do kilku miesięcy.
Komu przysługuje zwrot podatku z UK
W Anglii zwrot podatku przysługuje każdej osobie legalnie zatrudnionej. Musisz jednak wiedzieć, że jeśli prowadziłeś w Wielkiej Brytanii działalność i byłeś osobą samozatrudnioną, ubieganie się o zwrot podatku przebiega inaczej. Co prawda, taki zwrot dość rzadko występuje, ponieważ takie osoby same rozliczają podatek dochodowy i zwykle regulują wysokość podatków na bieżąco, ale czasami faktycznie zwrot jest należny.
Żeby jednak móc się o niego ubiegać, musisz być w pełni rozliczony. Pamiętaj, że każdy samozatrudniony w UK ma obowiązek złożyć deklarację podatkową do 31 października w wersji papierowej i do 31 stycznia przez Internet. Na tej podstawie oblicza się ewentualną nadpłatę.
Jak długo czeka się na zwrot podatku w Anglii?
Zastanawiasz się, jak długo czeka się na zwrot podatku w Anglii? Procedura zwrotu podatku w każdym przypadku trwa inaczej, ale zazwyczaj jest to okres od 2 do 4 miesięcy. W przypadku nieprawidłowości w wypełnionych wnioskach czy deklaracjach podatkowych czas ten może się znacząco wydłużyć. Oczywiście zdarza się, że pieniądze wpływają na konto szybciej, jednak lepiej jest uzbroić się w cierpliwość.
Jak więc widzisz, procedura zwrotu podatku w UK nie jest skomplikowana. Całkowity zwrot podatku z UK nie jest możliwy, jednak jeśli zapłaciliśmy w ciągu ostatnich 4 lat zbyt wysokie podatki, możemy odzyskać swoje pieniądze. Mamy nadzieję, że temat ten nie ma już przed Tobą tajemnic!
Fizjoterapeuta jest jedną z ważniejszych osób w służbie zdrowia, choć często stojąca w cieniu i niedoceniania. Bezpośrednio pracuje z pacjentami, po wiele godzin, pomagając im w powrocie do pełnej sprawności. Dowiedz się więcej o zawodzie fizjoterapeuty i w jaki sposób możesz zostać jednym z nich.
Angielskie określenia dla fizjoterapeuty: Physiotherapist; Physiotherapy General Medical Job; Elderly Care Physiotherapist; Community Physiotherapist Job
Fizjoterapeuta jest specjalistą zajmującym się wykonywaniem zabiegów na pacjentach posiadających schorzenia i kontuzje mięśniowe, stawowe, kostne lub z sercowe, które mogą być spowodowane wypadkami, chorobami lub starzeniem.
Obowiązki mogą się różnić w zależności od miejsca pracy i posiadanych kwalifikacji. Fizjoterapeuta może wykonywać różne zabiegi m.in.:
Masaże,
Gimnastykę leczniczą,
Elektroterapię,
Ultradźwięki,
Akupunkturę,
Hydroterapię.
Najczęściej spotykanymi obowiązkami fizjoterapeuty są:
Zdiagnozowanie kontuzji lub schorzenia poszkodowanego,
Stworzenie planu leczenia,
Leczenie pacjentów z kontuzjami mięśni, stawów, kości,
Edukowanie pacjentów o zapobieganiu powstawania kontuzji,
Pisanie dokumentacji medycznej pacjenta,
Kontakt z lekarzami, pracownikami socjalnymi i innymi osobami zajmującymi się pacjentem, w celu prawidłowego leczenia poszkodowanego.
Godziny pracy
Fizjoterapeuci pracują w okolicach 40 godzin w tygodniu, ale w zależności od miejsca pracy, może być wymagana praca w godzinach wieczornych i w weekendy, aby dostosować się do pacjentów. Duża część fizjoterapeutów pracuje, jako osoby samozatrudnione, przyjmując pacjentów w prywatnych gabinetach lub dojeżdżając do nich. Tego typu działalność wymaga dużej elastyczności.
Ile zarabia się jako fizjoterapeuta?
Zarobki fizjoterapeutów różnią się w zależności od wielu czynników. Głównym wyznacznikiem otrzymywanego wynagrodzenia jest posiadany „Band” – czyli stworzona przez NHSskala płac dla personelu służby zdrowia. Wykwalifikowany początkujący fizjoterapeuta posiada Band 5. Wraz z uzyskaniem doświadczenia i kwalifikacji może awansować na wyższe stopnie. W Londynie możesz liczyć na wyższe zarobki.
Band 5:
Średnia brutto:
rocznie: £27,000
na godzinę: £13
Średnia netto:
rocznie: £22,382
na godzinę: £10.75
Band 6:
Średnia brutto:
rocznie: £37,000
na godzinę: £17.75
Średnia mediana netto:
rocznie: £29,182
na godzinę: £14
Band 7:
Średnia brutto:
rocznie: £42,000
na godzinę: £20
Średnia netto:
rocznie: £32,582
na godzinę: £15.6
Specjaliści na wyższych „band’ach” zarabiają jeszcze więcej, ale zarobki charakteryzują się dużą dysproporcją.
Prywatni fizjoterapeuci potrafią zarabiać jeszcze więcej. Gdy posiadają dużą bazę klientów, wysokie umiejętności i pożądane kwalifikacje – fizjoterapeuci pobierają od £70 do £100 za godzinną sesję. Jednakże należy pamiętać, że pracując na własny rachunek należy opłacać materiały, ekwipunek i koszty działalności firmy.
Zalety i wady
Zalety:
Ciągły kontakt z ludźmi,
Pomaganie innym,
Możliwości ciągłego rozwoju zawodowego,
Różnorodność miejsc pracy i wykonywanych zabiegów,
Doświadczeni i wyspecjalizowani fizjoterapeuci mogą liczyć na dobre zarobki.
Wady:
Trudności w znalezieniu pracy,
Praca jest wymagająca fizycznie i psychicznie,
Współpraca z pacjentami często bywa wymagająca i trudna.
Czy jest to praca dla mnie?
Najważniejsze cechy, które powinien posiadać fizjoterapeuta to:
Wysoko rozwinięte umiejętności komunikacyjne,
Umiejętności interpersonalne,
Zorganizowanie,
Cierpliwość,
Empatia.
Należy pamiętać, że jest to bezpośrednia praca z pacjentami o najróżniejszych schorzeniach, mniej lub bardziej poważnych, które mogą istotnie wpływać na ich życie. Dlatego umiejętność rozmowy, słuchania i empatii ma duże znaczenie w zawodzie fizjoterapeuty.
Kolejna kwestia to dobry stan fizyczny. Zawód fizjoterapeuty jest pracą fizyczną, wymagającą używania dłoni podczas masażu i podnoszenia kończyn pacjentów.
Ciało człowieka jest skomplikowane, posiadające niezliczone ilości mięśni, ścięgien i kości. Lecząc pacjenta należy posiadać wiedzę, która pozwoli go uleczyć pacjenta, a nie pogorszyć jego stan.
Co możesz zyskać?
Praca w służbie zdrowia w Wielkiej Brytanii jest dobrze płatna, szanowana wśród społeczeństwa i oferująca duże możliwości rozwoju zawodowego.
Zdobycie pracy nie jest najłatwiejsze z powodu dużej konkurencji. Jednakże, gdy zdobędzie się pierwsze doświadczenie, dodatkowe kwalifikacje, bazę oddanych klientów, można rozpocząć własną działalność, czy to w postaci gabinetu zatrudniając innych fizjoterapeutów lub jako osoba samozatrudniona. Umożliwi to większą elastyczność w życiu i większe zarobki. Wysoko wykwalifikowani, doświadczeni i cieszący się dużą renomą fizjoterapeuci, mogą liczyć na wysokie zarobki. Dojście do tego punktu wymaga jednak wiele lat ciężkiej pracy.
Potrzebne kwalifikacje i wykształcenie
Aby zostać fizjoterapeutą w Wielkiej Brytanii należy ukończyć studia, które najczęściej trwają 3 lata. Dostępne są także studia zaoczne, które trwają około 5 lat.
Kluczowe jest, aby uczelnia, która oferuje studia z zakresu fizjologii była zatwierdzona i akredytowana przez HCPC – Health & Care Professiona Council. Jest to wymagane, aby wykonywać zawód po ukończeniu studiów. Każdy fizjoterapeuta musi być zarejestrowany w HCPC, aby móc wykonywać legalnie swój zawód.
W przypadku ukończenia studiów podobnych do fizjoterapii (np. pracownik socjalny), dostępne są przyśpieszone kursy, trwające 2 lata.
Podczas aplikowania na studia, uczelnie ustalają własne wymagania wobec potencjalnych studentów. Władze uczelni poszukują osoby, które posiadają podstawową wiedzę z zakresu fizjoterapii, a także odpowiednie cechy charakteru. Oba czynniki mają decydujący wpływ na dostanie się na studia. W zawodzie fizjoterapeuty szczególnie ważne jest zdobywanie doświadczenia jeszcze podczas studiowania. Konkurencja jest bardzo duża, a praca charakteryzuje się posiadaniem umiejętności praktycznych. Dlatego zaleca się poszukiwania wolontariatów, które umożliwią zdobycie pierwszego doświadczenia.
Przełożenie polskiego doświadczenia i edukacji w UK
Posiadając wykształcenie z zakresu fizjoterapeutki z Polski jest możliwe wykonywanie zawodu w Wielkiej Brytanii, ale nie jest to łatwe.
Podstawą jest zarejestrowanie się w HCPC. Tutaj znajduje się aplikacja dla obcokrajowców. Proces jest pracochłonny i czasochłonny. Wymagane jest wysłanie wielu dokumentów i referencji. HCPC wymaga m.in. poniższych dokumentów:
Dyplomu oraz suplementu do dyplomu ze studiów licencjackich (w języku polskim),
Tłumaczenia tego dyplomu oraz suplementu lub wersji anglojęzycznych obu dokumentów,
Dokumentów potwierdzających tożsamość.
A to jeszcze nie koniec, gdyż czeka do wypełnienia wiele kolejnych formularzy, w tym dwie profesjonalne referencje oraz kolejny wypełniony przez uczelnię. Jest to dokument opisujący szczegółowo program studiów. Musi on być także w języku angielskim. Często dziekanaty nie posiadają sylabusów w języku angielskim, co oznacza przetłumaczenie go przez tłumacza, co może być bardzo kosztowną inwestycją.
Większość aplikujących osób zostaje zarejestrowana po pół roku, a często trwa to dłużej. Dodatkowo w przypadku braków w doświadczeniu lub/i wiedzy, HCPC może skierować osobę aplikującą na tzw. Adapation Period. Ma to na celu zapoznanie się z tutejszymi realiami. Aplikujący musi jednak samodzielnie znaleźć miejsce, w którym zostanie przeprowadzone szkolenie, co bywa trudne.
Koszty też nie są małe. Tłumaczenia, opłaty rejestracyjne, notariusz i różne poboczne opłaty mogą łącznie kosztować nawet ponad £1,000… i to wszystko bez gwarancji rejestracji w HCPC.
Brzmi to pesymistycznie, ale wszystko jest wykonalne, tylko wymaga dużego samozaparcia i cierpliwości. Jeśli planujesz zostać w UK na stałe lub na długie lata, a także masz ukończone studia w Polsce, które trwały przecież od 3 do 5 lat, to chcesz to wykorzystać, czyż nie? Musisz mieć z tyłu głowy, że potrzebny jest plan działania i jego realizowanie. Warto łapać się każdej możliwości, wolontariatów, prac związanych z fizjoterapią, aby zyskać pierwsze doświadczenie.
Ścieżka kariery i perspektywy na przyszłość
Ponad połowa fizjoterapeutów jest zatrudniona w NHS. Reszta jest samozatrudniona, w klinikach lub ośrodkach sportowych.
Zapotrzebowanie na fizjoterapeutów jest nadal duże, ale każdego roku wchodzi na rynek pokaźna liczba absolwentów. Wielu z nich w trakcie studiów zdobywała doświadczenie w szpitalach i klinikach, podczas których często dostaje propozycje pracy po ukończeniu studiów.
Zdobywając doświadczenie możesz zdecydować się na specjalizację w np. ortopedii, akupunkturze lub geriatrii. Często pracodawca może zasponsorować kurs, gdy potrzebuje pracownika z określonymi umiejętnościami.
W wielu miejscach możesz mieć tzw. rolę rotacyjną – pracowanie w różnych oddziałach w celu zdobycia doświadczenia i wybrania specjalizacji.
Doświadczeni fizjoterapeuci mogą objąć kierunek ścisłej specjalizacji, zostając ekspertami w swojej dziedzinie. A także można kierować swoją karierę w stronę zarządzania szpitalem lub ośrodkiem zdrowia, albo szkolenia kolejnych fizjoterapeutów.
Kolejną ścieżką kariery, często obraną przez doświadczonych i renomowanych fizjoterapeutów jest praca na własny rachunek. Otwierają swoje małe gabinety lub dojeżdżają do klientów i świadczą swoje usługi w domach pacjentów.
Zawód fizjoterapeuty jest wymagający, ale dający duże możliwości rozwoju i stałe zatrudnienie. Interakcja z ludźmi i pomoc w ich powrocie do zdrowia, daje dużą satysfakcję. A czy ty chcesz zostać fizjoterapeutą?
Sprawia Ci przyjemność nakładanie makijażu koleżankom? Z łatwością odnajdujesz się w tematach pielęgnacji ciała, włosów i paznokci? Jeśli odpowiedziałaś twierdząco na powyższe pytania, praca kosmetyczki jest dla Ciebie odpowiednim wyborem.
Angielskie określenia dla Kosmetyczki: Beauty Therapist, Beautician, Spa Therapist
Praca kosmetyczki jest różnorodna, w zależności od miejsca pracy i wykonywanych zabiegów. Najczęściej wykonywane czynności to:
Zabiegi oczyszczające i upiększające skórę twarzy
Depilacja i woskowanie
Manicure i pedicure
Zabiegi na rzęsy i brwi
Makijaż
Masaże
Umawianie klientów na wizyty i promowanie salonu
Godziny pracy
Czas pracy kosmetyczki pracującej na pełny etat wynosi najczęściej od 37 do 40 godzin w tygodniu. Praca na pół etatu lub z elastycznymi godzinami pracy jest spotykana często.
Godziny pracy różnią się w zależności od tego gdzie pracujesz. Wiele salonów i spa jest otwarte do późnych godzin wieczornych i w weekendy. Większość klientów korzysta z usług po pracy. W przypadku oferowania usług we własnym zakresie, Twoje godziny pracy są bardziej elastyczne. Jednakże musisz dostosować się do wymagań klientów. Oznacza to często pracę w nietypowych godzinach i z dojazdem do klienta.
Zarobki kosmetyczki
Średnie brutto: Rocznie: £23,500 Na godzinę: £12
Średnie netto: Rocznie: £19,930 Na godzinę: £9.5
Na początku kariery zarobki zwykle są na poziomie płacy minimalnej, często nawet mniejszej, jeśli odbywasz staż. Glassdoor.com jednak podaje, że zazwyczaj roczne zarobki oscylują między £17k a £25k.
Kosmetyczki często dostają napiwki od swoich klientów. Stworzenie własnej, stałej bazy klientów, wpłynie pozytywnie na Twoje wynagrodzenie. Dodatkową opcją do zarobku jest sprzedawanie polecanych przez Ciebie produktów. Możesz nawiązać oficjalną współpracę z firmami kosmetycznymi, oferując ich produkty i otrzymując prowizję za sprzedaż i reklamę.
Zalety i wady
Zalety:
Praca z ludźmi i często nawiązywanie z nimi głębszych relacji
Atmosfera i miejsce pracy
Różnorodność wykonywanych obowiązków i duże możliwości rozwoju
Wady:
Niskie zarobki
Trudni i wymagający klienci
Najczęściej praca w godzinach wieczornych i w weekendy, aby dostosować się do wymagań klientów
Czy praca kosmetyczki jest dla mnie?
Kosmetyczka powinna mieć odpowiednią osobowość, aby wykonywać swoją pracę z powodzeniem. Najważniejsze cechy idealnej kosmetyczki to:
Umiejętność słuchania i odczuwania empatii
Łatwość w nawiązywaniu kontaktów
Zdolność wykreowania spokojnej i relaksacyjnej atmosfery
Zwracanie uwagi na szczegóły
Umiejętności perswazyjne
Chęć rozwoju i podnoszenia swoich kwalifikacji
Język angielski na poziomie co najmniej średnio-zaawansowanym
W pracy kosmetyczki wiedza techniczna jest istotna, ale bez posiadania powyższych cech osobowości, będziesz mieć trudności w osiągnięciu sukcesu. Budowanie bliskich relacji z klientami jest kluczowym elementem w tej branży. Wyrabiając markę i bazę klientów, otwierasz drzwi do otworzenia własnej działalności lub pracowania na własny rachunek – z tego jesteś w stanie zarabiać znaczące pieniądze.
Co możesz zyskać?
Praca kosmetyczki jest mocno powiązana z pasją. Większość pracujących kobiet, a już szczególnie nieliczni mężczyźni, są zafascynowani kosmetologią. Zyskujesz prawdziwą radość z wykonywanej pracy. Widzisz namacalne efekty na klientkach i klientach, którzy wyglądają i czują się lepiej po Twoich zabiegach.
Zyskujesz pewność siebie i otwierasz się na nowe znajomości. Polepszasz swoje umiejętności miękkie i poziom języka angielskiego.
Potrzebne kwalifikacje i wykształcenie
Najczęściej spotykanym wymogiem jest posiadanie kwalifikacji NVQ Level 2 lub/i 3 w Beauty Therapy.
NVQ Beauty Therapy
Podczas kursu na poziomie 2 zdobędziesz teoretyczną oraz praktyczną wiedzę z zakresu:
Podstawy kosmetologii
Obsługa klienta
Make up
Pielęgnacja paznokci
Depilacja
Pielęgnacja rzęs i brwi
Masaż twarzy
Poziom 3 najczęściej obejmuje rozszerzenie materiału zdobytego na poziomie 2 oraz dodatkową wiedzę z zakresu:
Masażu ciała i głowy
Aromaterapii
Depilacji miejsc intymnych
Konsultacji kosmetycznych
Anatomii i psychologii
Powyższe kursy są najczęściej wymagane przez salony kosmetyczne.
Pierwszym krokiem, który warto podjąć jest sprawdzenie City & Guilds. Ośrodki szkoleniowe należące do tej organizacji oferują szkolenia z zakresu kosmetologii.
W trakcie szukania kursu w Twojej okolicy, zwróć uwagę czy ośrodki szkoleniowe są akredytowane przez CIBTAC lub/i CIDESCO. Są to dwie najważniejsze organizacje zrzeszające specjalistów z kosmetologii. Kursy przez nie zatwierdzone charakteryzują się wysoką jakością i rozpoznawalnością na skalę światową.
Cena kursu za jeden poziom wynosi około £1,300. Znajdą się także tańsze, często prowadzone w trybie zaocznym lub tzw. fast track. Należy jednak wziąć pod uwagę, że część kursów nie jest pod patronatem CIBTAC lub CIDESCO, co wpływa na jakość i rozpoznawalność wśród pracodawców.
Kurs trwa od 20 do 50 tygodni.
Zalecam dokładne sprawdzenie ośrodka szkoleniowego i kursu przed podjęciem decyzji. Kurs nie należy do najtańszych, dlatego warto dokładnie przemyśleć swoją decyzję i wybrać najlepszą dla siebie opcję.
Warto również sprawdzić możliwość ufundowania kursu przez council.
Staż lub trening w salonie
Salony oferują staże, podczas których możesz nauczyć się fachu, pracując w tym samym czasie. Jednak musisz mieć na uwadze, że często stawki są dużo niższe. Apprenticeship – czyli staże, według obecnego prawa, pracodawca może zaoferować minimalną stawkę godzinową na poziomie £5.28 dla osoby poniżej 18 roku życia. Jednakże w zależności od wieku stawka może być wyższa:
18 – 20 – £7.49 za godzinę
21 – 22 – £10.18 za godzinę
23 i powyżej – £10.42 za godzinę
Przełożenie polskiego doświadczenia i edukacji w UK
Posiadanie doświadczenia i wykształcenia z Polski jest przydatne, ale nie otwiera automatycznie drzwi do pracy w UK.
Pracodawcy najczęściej patrzą indywidualnie na każdy przypadek. Mają swoje wymagania, ale jeśli potrafisz się zaprezentować i pokazać swoje umiejętności – szansa na sukces wzrasta. Jak to w życiu – trzeba umieć się sprzedać.
Ścieżka kariery i perspektywy na przyszłość
Po uzyskaniu NVQ Level 3 Beauty Therapy – istnieje wiele możliwości na dalszy rozwój i specjalizację np. na zabiegi holistyczne, specjalistyczne masaże, itp.
Warto śledzić dokładnie obecne trendy w branży. Pojawią się nowe zabiegi, a obecne ulegają zmianom. Będąc na bieżąco z obecnymi nowinkami, możesz wykorzystać szansę, inwestując w nową technologię.
Rozwój kosmetologii jest zauważalny i intensywny z każdym rokiem. Ludzie coraz częściej dbają o swoje zdrowie i wygląd. Z usług korzystają także mężczyźni.
Niestety praca na etacie w salonie, nawet z kilkuletnim doświadczeniem i nowymi kwalifikacjami, nie polepsza znacząco zarobków. Mimo cen zabiegów i pieniędzy, jakie generuje branża — nie wpływa to znacząco na polepszenie wynagrodzenia wśród kosmetyczek.
Bardzo często obserwuje się, że kosmetyczki po latach pracy w salonach decydują się na pracę na własny rachunek. Przez okres pracy w salonie, zdobywają rzeszę zaufanych i stałych klientów, i specjalizują się w konkretnych usługach.
Często otwierają własne studio, nawet we własnym domu, mając specjalny pokój, w którym przyjmują klientów. Alternatywą jest dojazd do wyznaczonego miejsca przez klienta. Jeśli jesteś zainteresowana tematem, polecamy przeczytać dostępny na naszym blogu wywiad z Kate Tiu, która osiągnęła olbrzymi sukces w branży beauty.
Możliwości jest wiele. Praca na własny rachunek jest najczęściej najbardziej opłacalną opcją. Istotny jest fach w ręku i stała baza klientów. Tym sposobem zarabiasz dużo lepsze pieniądze i pracujesz mniej godzin. Polecam przeczytać artykuł w linku – Może nie jest to stricte o branży kosmetycznej, ale ma z nią naprawdę wiele wspólego. Nie jest to motywujący „coaching”, ale obliczenia i fakty, które jasno ukazują możliwości samozatrudnienia. Artykuł został napisany w 2013 roku, więc możliwości zarobkowe na pewno są większe.
Użyteczne linki
CIBTAC – The Confederation of International Beauty Therapy and Cosmetology
CIDESCO – Comité International d’Esthétique et de Cosmétologie
BABTAC – British Association of Beauty Therapy & Cosmetology
FindBeauty – serwis, gdzie osoby z branży kosmetycznej mogą reklamować swoje usługi
Podsumowanie
Branża kosmetyczna rozwija się dynamicznie i oferuje wiele możliwości rozwoju. Wejście w branżę wymaga sporo nauki i inwestycji czasowej, nie zapewniając znaczących zarobków na start. Jednakże wraz z doświadczeniem i wyspecjalizowaniem się, możliwości na lepsze warunki pracy i zarobki wzrastają.
Zanim zaczniemy, mały disclaimer – Informacje zawarte w artykule dotyczą tzw. the new State Pension. Prawo dotyczące emerytur w UK jest dosyć zawiłe, więc po przeczytaniu artykułu zachęcam do zapoznania się ze szczegółami na stronach rządowych i zadawania ewentualnych pytań osobom, które zajmują się tymi sprawami zawodowo. Linki do stron rządowych odnajdziesz przy końcu artykułu.
Kto otrzyma państwową emeryturę w UK?
Według aktualnych przepisów, aby otrzymać w UK pełną państwową emeryturę (the new State Pension), należy spełnić dwa warunki. Pierwszym z nich jest osiągnięcie wieku emerytalnego. Wiek ten nie jest dla wszystkich taki sam, osoby starsze mogą otrzymać emeryturę po osiągnięciu 65-66 roku życia. Osoby młodsze po osiągnięciu 67 roku życia. Dla osób, które właśnie się urodziły, wiek ten wynosi 68.
Możemy bardzo szybko ustalić, jaki jest wiek emerytalny dla nas odwiedzając stronę internetową Check your Check your State Pension age. Wystarczy, że podamy datę urodzenia oraz płeć i za moment pojawi się informacja, kiedy najwcześniej emerytura może być wypłacana.
Sprawdzając wiek emerytalny, pamiętajmy, że jest to jedynie prognoza. Na stronie rządowej stronie internetowej są między innymi informacje, wskazujące na to, że wiek emerytalny może być wydłużony:
This may increase by up to a year following review of the State Pension age.
oraz
The State Pension age is under review and may change in the future.
Wróćmy jednak do głównego wątku, czyli aby uzyskać świadczenie musimy osiągnąć wiek emerytalny. Jest to jeden z dwóch warunków, drugim jest odprowadzanie składek National Insurance przez okres minimum 10 lat.
Wysokość świadczenia zależy od ilości lat, w których odprowadzaliśmy składki. Jeżeli przekroczyliśmy próg 10 lat, otrzymamy tygodniowo około £65.80 (kwota ta jest powiązana z inflacją i będzie większa w kolejnych latach). Aby uzyskać pełną emeryturę, musimy odprowadzać składki przez okres 35 lat. Aktualnie pełna new State Pension wynosi £230.25 tygodniowo (podobnie, kwota powiązana z inflacją).
Bardzo łatwo obliczyć kwotę tygodniowego świadczenia dla innego okresu odprowadzenia składek. Oto wzór:
Wysokość tygodniowego świadczenia = £230.25 ÷ 35 x liczba lat odprowadzanych składek
Możemy też powiedzieć, że za każdy dodatkowy rok kiedy odprowadzaliśmy składki, otrzymamy £6.58 tygodniowo, czyli w ciągu roku £342.16. Jak widzimy jest to dosyć wysoka kwota, więc zdecydowanie warto się tą sprawą zainteresować.
Od razu dodam tutaj, że istnieje możliwość sprawdzenia, ile lat odprowadzaliśmy składki i czy nasz National Insurance record ma jakieś luki. Można to zrobić na stronie: Check your National Insurance record.
Poznaliśmy już niemal wszystkie ważne informacje. Wiemy już, że poza dbaniem o swoje zdrowie niewiele możemy zrobić, jeśli chodzi o wiek emerytalny. Jest on z góry narzucony przez rząd i nie możemy tu nic zmienić. Możemy jednak zadbać o odprowadzanie składek. W naszym interesie jest odprowadzanie składek przez pełne 35 lat i to jak najszybciej.
Możemy sobie łatwo wyobrazić sytuację, w której ktoś ma 60 lat, ma oszczędności i prywatną emeryturę i odprowadzał składki przez 35 lat. Osoba taka może odejść z pracy, utrzymywać się z oszczędności i prywatnej emerytury aż do momentu osiągnięcia wieku emerytalnego i uzyskania państwowej emerytury.
Załóżmy jednak, że ta sama osoba jest w podobnej sytuacji, ale odprowadzała składki tylko przez 30 lat. Aby uzyskać pełną państwową emeryturę, będzie musiała jeszcze pracować przez 5 lat. Jeżeli przerwie pracę, straci dużo pieniędzy. Taka osoba stanie przed trudnym wyborem: pracować po 60 roku życia albo potencjalnie stracić znaczącą sumę.
Wydaje mi się, że warto podjąć dobre decyzje dzisiaj, aby w przyszłości nie stawać przed podobnymi wyborami.
Nie tylko praca
Dla większości osób, odprowadzanie składek National Insurance odbywa się w trakcie zatrudnienia. Pracujemy na etacie i nasz pracodawca odprowadza składki. Jednak artykuł ten nie do końca jest adresowany dla takich osób. Wiele kobiet w pewnym okresie życia rodzi dzieci i następnie się nimi zajmuje, „wypadając” na kilka, czasami nawet kilkanaście lat (dwójka, trójka dzieci) z rynku pracy. W okresie tym nie odprowadza też składek National Insurance. Jeżeli jeszcze dodamy do tego inne problemy związane z emigracją, np. przeprowadzki do Polski i z powrotem do UK, szukanie pracy, etc, może łatwo okazać się, że duża grupa Polek w UK nie odprowadza składek i może albo mieć niższe świadczenie emerytalne albo musieć pracować do osiągnięcia wieku emerytalnego.
Okazuje się jednak, że szereg osób, które nie pracuje, nadal może otrzymać tzw. National Insurance credits, co spowoduje, że lata odprowadzenia składek zostaną zaliczone. Jeżeli uzyskujemy np. jedno z następujących świadczeń:
Automatycznie otrzymujemy National Insurance credits.
Podobnie z osobami, które otrzymują Child Benefit dla dzieci do 12 lat – i one moga otrzymać National Insurance credits. Należy jednak pamiętać, że NI credits otrzymuje tylko osoba, która pobiera zasiłek. Jeżeli więc w jakiejś rodzinie mężczyzna otrzymuje Child Benefit i pracuje, a jego partnerka zajmuje się dzieckiem i nie pracuje, National Insurance credits nie są przyznane patnerce.Oczywiście może zdarzyć się odwrotnie, że kobieta pracuje i otrzymuje Child Benefit a jej niepracujący partner zajmuje się dzieckiem czy dziećmi. Wtedy również NI credits przepadają.
Jest jednak pewne wyjście z tej sytuacji. Istnieje możliwość przekazania credit dla okresu po 6 kwietnia 2010 drugiej osobie. Ta druga osoba musi opiekować się dzieckiem i musi być żoną, mężem, partnerką, partnerem (również civil partners) osoby, otrzymującej Child Benefit. Aby przetransferować credits, należy wypełnić formularz CF411A. Więcej informacji na ten temat znajduje się na stronie: National Insurance: credits for parents and carers (CF411A).
Dzidkowie i inny członkowie rodziny powyżej 16 roku życia i poniżej wieku emerytalnego, którzy opiekują się dziećmi do 12 roku życia, mogą również uzyskać Class 3 Specified Adult National Insurance credits. Nie są one jednak automatycznie naliczane. Aby je uzyskać należy wysłać formularz CF411A.
Istnieją jeszcze inne świadczenia, które umożliwiają uzyskanie NI credits. Musimy jednak ubiegać się o nie indywidualnie, wysyłając formularze. Szczegóły poniżej.
Pomocne linki
Jak wspomniałem, jest to tematyka dosyć zawiła i zachęcam do przeczytania kilku artykułów z większą ilością informacji. Wydaje mi się, że punktem startu powinno być ustalenie, jak wygląda nasz National Insurance record i ustalenie ile składek odprowadziliśmy. Postaram się również niebawem przygotować artykuł o dobrowolnym odprowadzaniu składek – jest taka możliwość. Oto wszystkie pomocne linki:
Check National Insurance Record – zacznij od początku i sprawdź, ile składek odprowadziłeś/aś w ubiegłych latach. Na stronie odnajdziesz też informację, czy record zawiera jakieś luki i jak uzupełnić składki
The Pension Advisory Service – chyba najlepsza strona internetowa z dużą ilością informacji. W razie pytań możemy szybko skontaktować się za pośrednictwem czatu z pracownikiem serwisu i otrzymać odpowiedź.
Pensions and retirement (Money Advice Service) – sekcja o emeryturach rządowej strony Money Advice Service
Pensionwise.gov.uk – kolejna strona rządowa z informacjami na temat emerytur w UK. Osoby powyżej 50 roku życia mogą uzyskać bezpłatną poradę od niezależnego eksperta do spraw emerytur
Mam nadzieję, że te informacje się przydadzą. Jak zawsze zachęcam do zadawania pytań – nie jestem ekspertem z tej dziedziny, ale postaram się pomóc w każdej sytuacji.
