Smart Polak

Tag: PL

  • Jak odnieść sukces w branży Beauty w UK? – Wywiad z Kate Tiu

    Jak odnieść sukces w branży Beauty w UK? – Wywiad z Kate Tiu

    Ruszamy z nowym cyklem rozmów z polskimi przedsiębiorcami działającymi w UK, którym udało się stworzyć ciekawy biznes i odnieść sukces w Wielkiej Brytanii.

    W dzisiejszym odcinku porozmawiamy z Kate Tiu, międzynarodową Mistrzynią Makijażu Permanentnego, trenerką oraz właścicielką prestiżowej i akredytowanej Akademii Makijażu Permanentnego Kate Tiu Beauty Academy mieszczącej się w Londynie i Gdańsku. Zawód wizażystki jest często wymieniany w listach najlepszych pomysłów na rozpoczęcie działalności na wyspach, dlatego osoby, które zastanawiają się nad podjęciem tej ścieżki kariery, zdecydowanie powinny zapoznać się z historią Kate.

    kate tiu

    Kate jest finalistką międzynarodowych konkursów MPUK , PMU Conference w kategorii najlepszy Artysta PMU pigmentacja brwi i usta, licencjonowaną absolwentką prestiżowej Akademii Phi Brows prowadzonej przez Branco Babic oraz laureatką wielu nagród biznesu.

    Dowiedzmy się, jakie są źródła tych sukcesów i o czym warto wiedzieć, próbując swoich sił w branży beauty w UK.

    Możesz nam powiedzieć, jak zaczęła się twoja przygoda z branżą beauty? Wiem, że na co dzień mieszkasz w Wielkiej Brytanii, ale podobno otworzyłaś również Akademię w Polsce?

    Moja pasja z PMU (Permanent MakeUp) zaczęła się wiele lat temu, kiedy po raz pierwszy zetknęłam się z tą techniką. Byłam zafascynowana możliwością podkreślenia naturalnego piękna i pomagania ludziom zyskać większą pewność siebie poprzez subtelne poprawki.

    Dlatego zdecydowałam się na liczne szkolenia, między innymi w renomowanej Phi Brows Academy. To był dla mnie przełomowy moment.

    Tak, to prawda mamy od zeszłego roku oddział również w Gdańsku. Przyznam, że było to jedno z moich marzeń, które właśnie się spełnia.

    Kate Tiu beauty academy jest również w gdańsku

    Czy pamiętasz swoje pierwsze wrażenia po przyjeździe do UK? Jakie one były i co wtedy sobie myślałaś o tym kraju, o Londynie?

    Pamiętam doskonale. Bardzo długo nie mogłam tutaj się odnaleźć. Zmiana środowiska, inny język, tęsknota za krajem, nie sprzyjały początkom. Przeżywałam wtedy bardzo dużo negatywnych emocji.

    Pracowałam ciężko fizycznie po 12 godzin w hotelach jako pokojówka, jako kelnerka na hinduskich weselach i pracownik fizyczny przy sypaniu ryżu. To była szkoła życia, ale również ogromna lekcja pokory dla mnie.

    Zmagając się z tak trudnymi rzeczami, trudno było mi docenić i zobaczyć w Londynie jakieś pozytywy. Przełomowym momentem mojego życia tutaj było poznanie mojego męża i założenie rodziny. Wtedy wszystko się zmieniło, bo zmieniłam się i ja.

    Jakie cele przyświecają Twojej Akademii?

    Głównym celem Kate Tiu Beauty Academy jest zapewnienie najwyższej jakości edukacji, w dziedzinie makijażu permanentnego. Chcemy wyposażyć naszych studentów w niezbędne umiejętności i wiedzę o najnowsze trendy w PMU i różnych technik, które tak prężnie się rozwijają.

    Zależy nam, aby nasi studenci osiągnęli doskonałe wyniki i mogli imponować swoim przyszłym klientom. Bez względu na to, czy ktoś dopiero zaczyna swoją przygodę z makijażem permanentnym, czy też jest już doświadczonym linergistą/linergistką.

    Co wyróżnia Kate Tiu Beauty Academy spośród innych szkół i instytucji szkoleniowych w tej branży?

    Jednym z naszych atutów jest szeroki wybór programów szkoleniowych, staramy się być na bieżąco z najnowszymi trendami i technikami. Naszym celem jest zapewnienie kompleksowej edukacji, która obejmuje różne techniki i umożliwia naszym studentom rozwijanie się w dowolnym kierunku.

    Dodatkowo przykładamy dużą wagę do elastyczności. Wiemy, że nasi studenci mają różne potrzeby i preferencje, dlatego oferujemy zarówno zajęcia online, jak i stacjonarne. Każda osoba dostaje dostęp do platformy edukacyjnej, która przygotowuje studentów na długo przed spotkaniem ze mną.

    Zauważyłam ze to daje im większą pewność siebie. Kiedy finalnie przyjeżdżają do Akademii na dni praktyczne, są zdecydowanie bardziej pewni siebie i przygotowani do zajęć.

    Dzięki temu uczniowie z różnych części świata mają możliwość dostępu do naszej edukacji. Nasze kursy stacjonarne i online są starannie zaprojektowane i oferują obszerne materiały, spersonalizowane informacje zwrotne i stały kontakt ze mną, aby zapewnić optymalne rezultaty nauki.

    Czy studenci otrzymują jakieś certyfikaty lub akredytacje?

    Tak, oczywiście. Po ukończeniu programu szkoleniowego w naszej akademii nasi studenci otrzymują certyfikat. Ponadto, ponieważ posiadamy akredytacje, nasz certyfikat umożliwia pracę zarówno w Polsce, jak i w UK. To daje naszym studentom możliwość rozwoju kariery także za granicą, co jest ogromnym atutem.

    Po ukończeniu akademii Kate Tiu Beauty Academy, absolwenci otrzymują dyplomy

    Wiem, że starasz dzielić się swoją wiedzą biznesową i niedawno napisałaś e-booka z różnego rodzaju praktycznymi wskazówkami jak wystartować. Czy możesz powiedzieć, co znajduje się w e-booku i w jaki sposób nasi czytelnicy mogą do niego dotrzeć?

    Tak, oczywiście chętnie o tym opowiem. Po wielu latach pracy i pasji w moim zawodzie przyszedł czas, aby odkryć wiele sekretów. Chciałam przekazać swoją wiedzę, którą zbierałam latami pracy jako Ekspert Makijażu Permanentnego i całej branży.

    Informacje zawarte w e-booku pomogą osiągnąć sukces i zacząć zarabiać dobre pieniądze. Zaczynając od tego jak osiągnąć szczyt w branży beauty i makijażu permanentnym, po zdobywanie Instagrama w pigułce i odblokowanie się na wiele czynników, które tak często nie pozwalają nam na pełny rozwój.

    E-book jest kompleksowym przewodnikiem dla tych, którzy marzą o pracy w branży, zwłaszcza w dziedzinie makijażu permanentnego. Dzięki niemu dowiesz się, jak zdobyć wiedzę, umiejętności i środki, które pozwolą Ci stać się cenionym ekspertem w tej dziedzinie.

    E-book to gotowa recepta i dokładne przykłady na Twój Sukces w tej dziedzinie. Osoby chcące dowiedzieć się więcej zapraszam do odwiedzenia mojej strony, gdzie odnajdziecie pełny opis: Sukces w Branży Beauty.

    E-book "Sukces w branży beauty"

    Dziękuję za wywiad! Czy jest coś, czym chciałabyś zakończyć naszą rozmowę?

    Krótkie przesłanie dla wszystkich osób, które marzą o karierze w branży makijażu permanentnego. Rozwijajcie swoje umiejętności i nigdy nie rezygnujcie ze spełniania swoich marzeń!

    Jeśli chcielibyście przedyskutować i uzyskać bardziej szczegółowe porady w wielu kwestiach, zapraszam do kontaktu ze mną. Chętnie się spotkam i odpowiem na każde pytanie.

    W jaki sposób można się z Tobą skontaktować?

    Chyba najłatwiej wysłać mi wiadomość na Instagram, oto link do mojego profilu w tym serwisie: katetiu_beauty_academy

    Jeszcze raz dziękuję za rozmowę!

    Również dziękuję.

  • Depozyt przy kredycie hipotecznym w UK – Dlaczego jest tak ważny?

    Depozyt przy kredycie hipotecznym w UK – Dlaczego jest tak ważny?

    Jeśli masz zamiar wziąć kredyt hipoteczny, będziesz musiał na początku wpłacić jakiś wkład własny, czyli depozyt. Jest to praktycznie nieuniknione, ponieważ w UK jest bardzo mało ofert kredytów hipotecznych bez konieczności wkładu własnego. W tym artykule wyjaśnimy rolę depozytu oraz powiązanego z nim współczynnika LTV w doborze kredytu hipotecznego.

    Czym jest depozyt przy kredycie hipotecznym w UK?

    Czym jest depozyt?

    Depozyt przy kredytach hipotecznych to kwota, jaką należy dołożyć ze swojej kieszeni przy zakupie nieruchomości na kredyt. Zazwyczaj wkład własny to kwota rzędu 5% do 25% wartości nieruchomości. Dla banku może być ważne źródło tych pieniędzy – należy więc zadbać o to, aby było ono odpowiednio udokumentowane. Jeśli depozyt będzie pokryty z twoich oszczędności, postaraj się znaleźć dokumenty, które to potwierdzają – sprawa będzie najłatwiejsza jeśli zbierałeś je na koncie oszczędnościowym. Wtedy historia operacji z tego konta powinna wystarczyć. Jednym z najlepszych kont oszczędnościowych do zbierania pieniędzy na depozyt jest Lifetime ISA, które jest zupełnie zwolnione z podatku, a podczas oszczędzania dostaje się bonus w wysokości 25% wpłaconej kwoty od rządu. Innym przykładowym źródłem może być darowizna od rodziny, czyli tzw. gifted deposit. Nie jest on w żaden sposób opodatkowany, co jest olbrzymią zaletą. Jako potwierdzenie źródła pieniędzy, bank może wymagać gifted deposit letter, w którym darujący (np. rodzice) potwierdzają, że pieniądze są darem i pochodzą z legalnego źródła, a sami nie oczekują żadnych praw do nieruchomości

    Czym jest współczynnik LTV?

    Terminem, który jest bardzo mocno powiązany z wkładem własnym jest współczynnik Loan-to-Value, czyli LTV. Ukazuje on stosunek udzielanej przez bank pożyczki do wartości nieruchomości. Przykładowo, jeśli nieruchomość kosztuje £300,000, a wkład własny wynosi £30,000, to współczynnik LTV będzie na poziomie 90%. Jest to jeden z podstawowych parametrów branych pod uwagę przez bank przy ocenie wniosku o kredyt hipoteczny.

    Czym jest współczynnik LTV

    Dlaczego depozyt ma tak duże znaczenie?

    Jak już wcześniej wspomniano, bank bierze pod uwagę współczynnik LTV przy rozpatrywaniu wniosku o kredyt. Ważne jest aby doprecyzować, że sama kwota twojego wkładu własnego nie jest ważna – chodzi tylko i wyłącznie o to, jaką część ceny nieruchomości będziesz w stanie pokryć samodzielnie, a to właśnie określa współczynnik LTV. Im większy współczynnik LTV, tym większe ryzyko ponosi bank pożyczając środki, ponieważ w razie problemów, ma on większą kwotę do odzyskania. To właśnie łagodzi wkład własny, który sprawia, że od razu część całej kwoty pokrywa klient

    Jaki współczynnik LTV jest uznawany za „dobry”?

    Za regułę uważa się, że im mniejszy współczynnik LTV, tym lepsze będą warunki kredytu. Jest to całkowicie uzasadnione, ponieważ im większy będzie twój depozyt, tym bank będzie musiał pożyczyć mniejszą kwotę, a zarazem poniesie mniejsze ryzyko. Najlepszą opcją byłoby uzbieranie depozytu przekraczającego 20% wartości nieruchomości. Wtedy warunki kredytu byłyby najbardziej korzystne – oprocentowanie by było dużo niższe, tym samym całkowity koszt kredytu.

    Wiadome jest jednak, że rzadko kogo stać na tak olbrzymi depozyt. W rzeczywistości powinno się uzbierać chociaż 10% wartości nieruchomości. Takie kredyty są najpopularniejsze i można by powiedzieć, że ich warunki są przeciętne. W przypadku LTV wynoszącego 95%, banki udzielą ci kredytu, jednak trzeba się liczyć z wysokim oprocentowaniem. Nie jest to jednak sytuacja bez wyjścia – z pomocą przychodzi remortgage. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby po kilku pierwszych latach niższego oprocentowania dokonać refinansowania kredytu. Wtedy, dzięki spłaconemu kapitałowi, następny kredyt może mieć niższy współczynnik LTV, a dzięki temu lepsze warunki.

    Jaki współczynnik LTV jest uznawany za "dobry"?

    Masz pytania dotyczące kredytu w UK? Skontaktuj się z zaufanym doradcą

      Twoje imię i nazwisko (wymagane)

      Twój adres e-mail (wymagane)


      Twój numer telefonu (wymagany)

      O której można do Ciebie zadzwonić?


      Twoja wiadomość (opcjonalna)

      Twoje dane kontaktowane zostaną przekazane współpracującej z nami firmie Extend Finance. Polecamy ją ze względu na zaufanie i doskonałe opinie.

      Czy zbieranie 10% wkładu własnego jest konieczne?

      Bardzo często zadawanym pytaniem w kwestii współczynnika Loan-to-Value przy kredycie hipotecznym jest to, jaka rzeczywista różnica istnieje pomiędzy 90% a 95% LTV. Dla większości kredytobiorców to właśnie ten przedział jest istotny. Jeśli masz więc sytuację, w której zastanawiasz się czy warto wstrzymywać się z braniem kredytu hipotecznego w celu uzbierania większego depozytu, postaramy się to wyjaśnić.

      Do tego zadania posłużymy się oprocentowaniem pokazanym na stronie HSBC – bardzo dużego banku na brytyjskim rynku. Oferty sprawdzimy dla osób ze statusem firs time buyer oraz klientów, którzy mają kredyt w HSBC (z założeniem że po wzięciu kredytu dla FTB zrobimy remortgage). First time buyer to określenie na kogoś, kto nie posiada żadnej innej nieruchomości – w UK takim osobom przysługuje kilka ulg, które ułatwiają zakup pierwszego mieszkania (Jeśli planujesz kupić swoją pierwszą nieruchomość, bardzo polecam zagłębić się w temat i sprawdzić co ci przysługuje). Wróćmy jednak do tematu. Dla kredytu z dwu- i pięcioletnim okresem stałego oprocentowania, jego wysokość prezentuje się następująco:

      Długość okresu promocyjnego90% LTV (Depozyt w wysokości 10%)95% LTV (Depozyt w wysokości 5%)
      2 lata4,74%4,97%
      5 lat4,54%4,81%

      Zróbmy więc kilka prostych obliczeń za pomocą kalkulatora na stronie MoneyHelper. Jeśli weźmiesz kredyt na nieruchomość o wartości £250,000 z wkładem własnym na poziomie 5%, to miesięczna rata będzie wynosiła £1,384.25 i przez 2 lata spłacisz £22,587 kapitału. Dla porównania, dla kredytu z LTV na poziomie 90% miesięczna rata będzie wynosiła £1,281.47, a więc różnica to lekko ponad £100. Zakładamy jednak, że po 2 latach od razu robimy remortgage, a więc jeśli nawet na początku mieliśmy tylko 5% depozytu, przy refinansowaniu będziemy mieć go prawie 15%. Dzięki temu będziemy w stanie uzyskać lepsze warunki w następnym kredycie.

      Podsumowując, ostateczne koszty kredytu na pewno wyjdą mniejsze, jeśli od razu będziesz w stanie opłacić 10% wartości nieruchomości z własnej kieszeni. Obliczenia jednak pokazują, że nic wielkiego się nie powinno się stać, jeśli kupisz nieruchomość z wyższym LTV, a później dokonasz remortgage.

      Czy powinienem zbierać 10% wkładu własnego?

      Czy można wziąć kredyt bez depozytu?

      Co prawda w UK istnieją banki, które mają w swojej ofercie kredyty hipoteczne nie wymagające depozytu (tzw. 100% mortgages), ale takie rozwiązanie jest niezwykle rzadkie z kilku powodów. Brak wkładu własnego oznacza większe ryzyko zarówno dla banku, jak i dla kredytobiorcy – w przypadku spadku cen nieruchomości bank nie ma żadnej poduszki bezpieczeństwa, a dla klienta dług się powiększa, co utrudnia mu sprzedaż lub remortgage. Dlatego banki stosują techniki polegające na wymogu zabezpieczenia kredytu przez inną osobę, na przykład członka rodziny, jego oszczędnościami lub inną nieruchomością. Przy tym ocena zdolności kredytowej jest dużo bardziej rygorystyczna a warunki mogą być mniej korzystne. Te wszystkie czynniki sprawiają, że mało kto poleca staranie się o kredyt bez wkładu własnego – lepiej pozbierać na chociaż pięcio-procentowy depozyt.

      Podsumowanie

      Mam nadzieję, że wyjaśniłem wszystkie ważne kwestie związane z depozytem na kredyt hipoteczny w UK. Pamiętaj, że współczynnik LTV pokazuje jaki jest stosunek pożyczonej przez bank kwoty do depozytu i jest ważnym czynnikiem branym pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosku o udzielenie kredytu. Można to streścić do jednej ważnej zasady, która znajduje zastosowanie w dużej większości przypadków – im niższy współczynnik LTV, tym lepsze warunki kredytu.

    • Prywatna emerytura SIPP – co to jest i jak zacząć?

      Prywatna emerytura SIPP – co to jest i jak zacząć?

      Kilka dni temu uruchomiłem dla siebie rachunek SIPP. Ponieważ przeczytałem na ten temat sporo różnych artykułów, postanowiłem w tym wpisie podzieliś się swoją wiedzą z czytalnikami Smart Polaka. Proszę nie traktować wpisu jako profesjonalnej porady w tym zakresie, przedstawiam tutaj jedynie swoją prywatną opinię na ten temat i nie ponoszę odpowiedzialności za decyzje czytelników.

      Prywatna emerytura jest jednym z kilku rodzajów świadczeń, które mogą otrzymywać osoby w starszym wieku mieszkające w UK. Bardziej popularnymi świadczeniami są State Pension (emerytura państwowa) oraz Workplace pension (emerytura pracownicza). Jeżeli jednak ktoś chce otrzymywać więcej pieniędzy po przejściu na emeryturę albo pracuje dla siebie i nie ma Workplace pension, to może uruchomić personal pension. Jednym z jej rodzajów jest SIPP (Self-invested personal pension), czyli świadczenie emerytalne, które sami sfinansowaliśmy własnymi inwestycjami. Generalnie jest ono przeznaczone dla osób, które chcą mieć większą kontrolę nad swoimi finansami i chcą sami podejmować decyzję w co i kiedy inwestować.

      Czym jest prywatna emerytura SIPP?

      Wiem że na pierwszy rzut oka ta tematyka może wydać się skomplikowana i może zniechęcić naszych czytelników do korzystania z SIPP. Przecież nie wszyscy muszą znać się na inwestowaniu. Nic nie szkodzi, na rynku jest naprawdę sporo różnych opcji, z których można łatwo skorzystać bez jakiejś skomplikowanej wiedzy. Zanim je jednak omówię, kilka dodatkowych informacji dlaczego warto skorzystać z tej opcji.

      Dlaczego warto skorzystać z SIPP?

      Jak wspomniałem, wiele osób znajduje się w sytuacji, w której nie mogą liczyć na dwa podstawowe świadczenia – statement pension i workplace pension. Państwowa emerytura, zakładając nawet, że jest pełna, nie jest aż tak duża jak nam się wydaje. Obecnie jest to kwota £159.55 tygodniowo i zgodzę się, że jeżeli ktoś ma już spłacony dom i będzie mieszkał z drugą osobą, która ma pełną emeryturę, to sobie jakoś poradzi. Nie wszyscy jednak otrzymają pełna państwową emeryturę, ponieważ aby ją otrzymać, należy przepracować w UK 30 lat. Poza tym emerytura ta jest wypłacana relatywnie późno, wiele osób otrzyma ją po osiągnięciu 68 roku życia i wiek ten może być jeszcze wydłużony (można to sprawdzić na Check your State Pension age). Jeżeli nie chcemy pracować tak długo, musimy mieć jakieś oszczędności, które umożliwią szybsze odejście z pracy i „doczekanie” do państwowej emerytury. SIPP doskonale się do tego nadaje.

      Kwestia druga – nie wszyscy pracujemy na etatach i nie wszyscy możemy liczyć na emerytury pracownicze (workplace pensions), finansowane w części przez pracodawców. Osoby samo-zatrudnione praktycznie nie mają wyjścia, a jeżeli nie zrobią nic teraz, nie zgromadzą żadnych oszczędności, będą musiały pracować do 66-70 roku życia. Ale czy w wielu 68 lat będą tak samo sprawne jak teraz? Czy nadal będą miały aż tylu klientów i chęci do pracy? SIPP może im znacznie pomóc, odkładając nawet niewielkie kwoty dzisiaj i otrzymując bonus od rządu w wysokości 25% przez kolejne lata mogą zgromadzić pewien kapitał, który mądrze zainwestowany powinien jeszcze się zwiększyć.

      Zobaczmy krótki filmik wyjaśniający podstawowe pojęcia:

      Spóbujmy zebrać te informacje o SIPP postaci bardziej czytelnej listy:

      • Self-invested personal pension to jeden z typów prywatnej czy osobistej emerytury (personal pension).
      • Pieniądze przekazane do SIPP mogą być inwestowane w różne instrumenty finansowe: akcje firm, fundusze inwestycyjne, investment trusts, exchange traded funds (ETFs), exchange traded commodities (ETC), sobligacje, itp.
      • Wpłacając pieniądze do SIPP uzyskujemy korzystny bonus od rządu w wysokości 25% wpłacanej kwoty. Wpłacając np. £8,000 otrzymujemy od rządu £2,000. Jeżeli osoba wpłacająca jest płatnikiem z wyższego progu podatkowego (higher rate tax payer), to może uzyskać większą ulgę podatkową.
      • W SIPP najczęściej inwestujemy indywidualnie, ale zdarza się również, że część składek może wpłacać pracodawca.
      • Bardzo ważne, zwrot z inwestycji nie jest gwarantowany! Jeżeli np. kupiliśmy akcje firmy i ich wartość spadła, możemy wyjąć mniej niż włożyliśmy i stracić pieniądze.
      • Pieniędzy zainwestowanych w SIPP nie możemy wyjąć do 55 roku życia (w roku 2028 ten wiek zostanie wydłużony do 57 lat). Po osiągnięciu wspomnianego wieku możemy uzyskać 25% zdeponowanych pieniędzy bez płacenia podatku. Pozostałe wypłaty będą objęte podatkiem dochodowym. Zależnie od naszych potrzeb możemy wybierać „przypadkowe” większe kwoty lub stałą kwotę miesięcznie (jako drawdown lub annuity).
      • Do SIPP możemy wpłacać maksymalnie 100% naszych rocznych zarobków ale nie więcej niż £60,000 rocznie (osoby z wyższych progów podatkowych muszą doczytać ponieważ w ich przypadku jest nieco inaczej)
      • Dyrektorzy firm LTD mogą traktować wpłatę na SIPP jako koszt i odliczyć go od dochodów firmy. Nie uzyskują wtedy bonusu 25% od rządu ale obniżają corporation tax. Niestety nie wiem czy takie rozliczanie jest możliwe dla osób self-employed, proszę zapytać księgowego.
      • Niektóre firmy obsługujące SIPP mają minimalne kwoty, które musimy co miesiąc przekazywać. Z reguły jest to około £100 miesięcznie ale są też i firmy, gdzie minimalnie możemy wpłacać nawet £25.
      • Do SIPP możemy również wpłacać nawet jeśli nie pracujemy i nie mamy dochodu (np. dzieci albo osoby opiekujące się dziećmi gdy pracuje ich partner). Maksymalna kwota, którą można wpłacić jest wtedy niższa i wynosi £2,880 (po dofinansowaniu przez rząd £720 na rachunku znajdzie się wtedy £3,600).
      • Przed wybraniem firmy, w której założymy SIPP, warto sprawdzić jakie są koszty inwestowania (koszt otwarcia, zakupu i sprzedaży funduszy, akcji, itp), koszt re-inwestycji dywidend, koszt wybierania pieniądzy o koszt przeniesienia SIPP do innego miejsca (w dalszej części artykułu zamieszczę kilka pomocnych linków gdzie można te rzeczy sprawdzić).

      Poznaliśmy już główne informacje na temat SIPP ale nadal nie wiadomo gdzie i jak zacząć korzystać z „usługi”. Jak wspomniałem, wybór odpowiedniego miejsca inwestycji jest bardzo ważny z uwagi na różny koszt inwestycji u różnych firm. Poniżej przedstawię propozycję kilku firm, które sam brałem pod uwagę ale odradzam szybkie podejmowanie decyzji. Należy przedtem zapoznać się bardziej szczegółowo z ofertą firm i ją porównać lub porozmawiać z doradcą finansowym. Poniżej przedstawię wyłącznie tzw. low cost SIPPs, czyli platformy z niższymi opłatami, na których sami podejmujemy decyzje inwestycyjne. Jest to zupełnie subiektywna lista, po moim „badaniu rynku” właśnie te brałem pod uwagę. Stopień zaangażowania inwestora jest różny w zależności od firmy, możemy podjąć jedną decyzję i zostawić wszystko na „autopilocie” albo decydować każdym zakupie.

      Najważniejsze informacje dotyczące SIPP

      Platformy, na których można kupić SIPP

      Nutmeg.com

      Nutmeg.com oferuje prostą w uruchomieniu i obsłudze personal pension z roczną opłatą nie przekraczającą 0.75% wartości zdeponowanych oszczędności i aktywów. Jest to opcja dla „leniwych” inwestorów, którzy wybierają przygotowane przez firmę portfolio i nie podejmują dalszych decyzji (można ewentualnie później zamienić potrfolio na inne lub w ogóle je sprzedać i przenieść pieniądze do innej firmy). Inwestujący na Nutmeg mają do wyboru jedno z wielu różnych portfoliów z poziomami ryzyka oznaczonymi od 1 do 10. Poziomy z niższymi numerami są mniej ryzykowne w okresie spadków ale w okresie hossy przynoszą mniejszy zysk. I odwrotnie, poziomy 7-10 są bardziej ryzykowne ale potencjalnie mogą wygenerować, w okresie koniunktury oczywiście, wyższy zysk. Wybierając jedno potrfolio warto sprawdzić ich wcześniejsze wyniki (pamiętając, że nie stanowi to gwarancji takich samych wyników w przyszłości). Można to zrobić na stronie: Nutmeg performance. Wydaje mi się, że jest to interesująca propozycja, zwłaszcza dla osób, które nie orientują się bardzo w co inwestować i nie chcą stale się tym zajmować. Uiszczając jedną roczną opłatę zatrudniają specjalistów, którzy podejmują te decyzje za nich. Z tego co zdążyłem wywnioskować, obsługa konta w Nutmeg jest bardzo intuicyjna, można łatwo sprawdzić ja radzą sobie inwestycje, dane dostępne są również za pośrednictwem mobilnej aplikacji. Czyli inwestor zachowuje jednak pewną kontrolę i ma łatwy dostęp do informacji jak radzą sobie inwestycje. Nutmeg oferuje również Stock and Shares ISA co może być dla nas pewną alternatywą.

      Hargreaves Lansdown

      Hargreaves Lansdown* jest chyba największą platformą w UK jeśli chodzi o liczbę inwestorów prywatnych. Firmę uwzględniłem w tym zestawieniu z uwagi na wysoką jakość usług i dużą liczbę różnych publikacji, które mogą podpowiedzieć nam w co inwestować. Ceny usług oferowane przez HL nie są najtańsze na rynku ale wielu inwestorów ceni sobie profesjonalizm firmy i dostęp do różnych zestawień i „insights” i wybiera właśnie tą platrofmę. W przeszłości korzystałem z Hargreaves Lansdown i byłem bardzo zadowolony.

      Jeśli chodzi o Hargreaves Lansdown Vangage SIPP*, to oferuje nam on naprawdę szeroki wachlarz inwestycji. Z propozycji mogą skorzystać aktywni inwestorzy robiący własny „research” ale można też korzystać z sugestii i szybko zbudować portfolio odpowiadające naszemu stosunkowi do ryzyka i kwot, które chcemy przeznaczyć. Więcej informacji na ten temat znajduje się na stronie: Master portfolios – Build your own SIPP investment portfolio.

      Oczywiście nie musimy wcale iść tą drogą i możemy wybrać dowole fundusze i akcje firm i kupować je indywidualnie. W obu wypadkach płacimy co roku 0.45% od całej zainwestowanej kwoty, zakup i sprzedaż funduszy jest bezpłaty (musimy jednak płacić roczną opłatę managerowi funduszu), natomiast za zakup akcji zapłacimy £11.95 (Ta kwota będzie niższa jak dokonamy kilku transakcji). Szczegółowe informacje na temat opłat w Hargreaves Lansdown możemy uzyskać na stronie: SIPP charges & interest rates.

      Gdzie można kupić SIPP?

      Fidelity (kiedyś Cavendish)

      Fidelity, to platforma, z której ostatecznie skorzystałem. Przypomina to nieco propozycję Hargreaves Lansdown z dwoma wyjątkami. Obecnie na Fidelity nie możemy kupować akcji firm ale proponowane przez platformę opłaty są niższe. U mnie właśnie niskie koszty przesądziły o wyborze. Oczywiście muszę sam wybrać fundusze ale taki bardziej aktywny model mi odpowiada. Jedynymi minusem jest fakt, że aktualnie na platformie nie można kupować akcji ale podobno niedługo ma pojawić się ta opcja a poza tym zamierzam otworzyć rachunek ISA w innej firmie i kupować akcje właśnie tam.

      Jak wspomniałem jest to zupełnie subiektywna lista, podobnych firm na rynku jest znacznie więcej i to która będzie odpowiednia zależ od kilku czynników. W sekcji poniżej zamieszczę kilka linków do artykułów, które mogą pomóc nam w wyborze.

      Pomocne linki

      Przed podjęciem decyzji otworzenia SIPP warto zastanowić się nad drugą formą inwestowania pieniędzy jaką jest Stock and shares ISA. Tutaj dobre wideo na ten temat: Which is best – an ISA or a SIPP? Trochę paradoksalnie ale moim zdaniem pewną zaletą SIPP jest fakt, że nie możemy wyjąć pieniędzy do 55 roku życia (jest to pewną gwarancją, że nie wydamy pieniędzy wcześniej). Z drugiej strony, nic nie stoi na przeszkodzie alby mieć SIPP i ISA równocześnie i właśnie tak zamierzam osobiście zrobić. OK, oto kilka dodatkowych linków do artykułów, które pomogą nam w podjęciu decyzji:

      Mam nadzieję, że te informacje okażą się pomocne i zachęcą do skorzystania z SIPP. Jeżeli masz jakieś pytania dotyczące tej tematyki albo korzystasz już z jakiejś prywatnej emerytury i chciałbyś podzielić się swoją opinią na ten temat, to wpisz komentarz poniżej. Dzięki z góry!

      *link partnerski

    • Jak otworzyć Personal Tax Account i dlaczego warto to zrobić?

      Jak otworzyć Personal Tax Account i dlaczego warto to zrobić?

      Wydaje mi się, że całkiem spora grupa Polaków mieszkających w UK nie wie o Personal Tax Account. Jest to specjalne konto, które umożliwia sprawdzenie własnej sytuacji podatkowej oraz dostępu do niektórych świadczeń. Postanowiłem napisać dzisiaj krótki artykuł, aby zachęcić naszych czytelników do uruchomienia tego konta. Zdaję sobie sprawę, że kwestie podatków i zasiłków nie należą do interesujących, ale wiedza na ten temat może nam pomóc w poprawieniu naszej sytuacji finansowej. W dzisiejszym wpisie dowiesz się, czym jest Personal tax account, jak otworzyć to konto i dlaczego warto to zrobić.

      Czym jest personal tax account?

      Podzielę go na dwie części, w pierwszej opiszę jakie kroki musimy podjąć, aby otworzyć to konto, w drugim, dlaczego warto to zrobić.

      Jak otworzyć Personal tax account?

      Mam pewien kłopot z dobrym opisaniem tego procesu, ponieważ już kilka lat utworzyłem to konto i nie mogę zaprezentować wszystkich kroków. Postaram się jednak przekazać jak najwięcej informacji.

      Aby utworzyć konto, musimy odwiedzić stronę: Personal tax account: sign in or set up i kliknąć zielony przycisk Start now.

      Jak otworzyć Personal tax account

      Po kliknięciu zielonego przycisku, system poprosi nas o zalogowanie się poprzez Government Gateway User ID. Jeśli miałeś/aś wcześniej styczność z jakimikolwiek usługami rządowymi dostarczanymi on-line, prawdopodobnie masz już ten login. Jeżeli nie, najpierw będzie trzeba założyć konto Government Gateway. Wtedy należy kliknąć „Create sign in details” i podać odpowiednie dane, takie jak imię, nazwisko, Email oraz numer telefonu. Dopiero po tym, po uzyskaniu Government Gateway User ID i hasła, należy się za ich pomocą zalogować do Personal Tax Account. Wtedy będziemy musieli przejść pewien proces weryfikacji – podać swój National Insurance Number oraz załączyć zdjęcie dowodu lub prawa jazdy. Jako ciekawostkę mogę dodać, że tutaj to właśnie numer NIN gra kluczową rolę. Dzięki temu, że konto Government Gateway jest z nim połączone, system po stworzeniu konta od razu będzie miał dostęp do informacji o twoich podatkach.

      Create sign in details

      Może się zdarzyć, że system będzie wymagał dodatkowej weryfikacji za pomocą danych z payslipów lub numery PAYE, ale jest to raczej rzadkość. W większości przypadków procedura powinna zamknąć się na podaniu National Insurance Number i potwierdzeniu tożsamości.

      W tym miejscu warto wspomnieć, że rząd UK zapowiedział, że do 2026 roku chce zintegrować wszystkie usługi publiczne online z GOV.UK One Login. Jest to już po części działający system, który będzie umożliwiał logowanie się do wszystkich systemów rządowych, w tym Personal Tax Account za pomocą jednego loginu. Government ID ma z czasem zupełnie zniknąć za sprawą One Login, więc prawdopodobnie niedługo do PTA również będzie można się logować przez właśnie ten system.

      Dlaczego warto mieć Personal tax account?

      Jeżeli udało nam się uruchomić konto, to po zalogowaniu będziemy mieli dostęp do wielu ważnych informacji. Znajdują się one w panelu głównym (Account home).

      Account home

      Jak widać, możemy sprawdzić, jak wygląda nasza sytuacja jeśli chodzi o różnego rodzaju świadczenia (Child Benefit, Marriage Allowance) oraz ulgi podatkowe (jeśli jakieś nam przysługują). Jeśli jesteśmy zobowiązani do rozliczania się z podatków, np. mamy dodatkowy dochód, albo prowadzimy działalność gospodarczą, możemy również rozpocząć ten proces z panelu głównego (link Complete your tax return). Możemy sprawdzić jakie podatki zapłaciliśmy w poprzednich latach i czy nie musimy dokonać jakiejś nowej wpłaty. W jednym miejscu są również do pobrania wszystkie formularze potrzebne do składania deklaracji podatkowych i wniosków.

      Chyba najbardziej interesujące informacje są w sekcjach National Insurance oraz Pension. Możemy upewnić się na przykład, że w każdym roku odprowadziliśmy właściwe składki National Insurance, czyli że lata te będą wliczone do naszej emerytury (View gaps in your record). Możemy sprawdzić również, kiedy otrzymamy państwową emeryturę i jakiej będzie ona wysokości. W moim wypadku będzie to 67 rok życia, kiedy otrzymam kwotę £168.60 tygodniowo. Wiedząc o tym, jeżeli nie chcę pracować do 67 roku życia, powinienem pomyśleć o jakiejś dodatkowej, prywatnej emeryturze (niektórzy czytelnicy mają emerytury pracownicze, ja prowadząc firmę jednosobową, muszę sam o to zadbać).

      State pension summary

      Niewykluczone, że w kolejnych miesiącach i latach będziemy mieli dostęp do większej liczby usług i informacji. Rząd pracuje, zdaje się, nad nowymi rozwiązaniami. Reasumując, wydaje mi się, że uruchomienie tego rachunku i sprawdzanie przynajmniej raz w roku co się z nim dzieje, jest dobrym pomysłem, ponieważ uzyskujemy w ten sposób więcej informacji o naszej sytuacji i możemy podjąć lepsze decyzje.

      To właściwe wszystko tym razem. Mam nadzieję, że ten wpis jest wartościowy i zachęcił Was do zainteresowania się swoją sytuacją finansową. Jak zawsze zachęcam do komentowania wpisu i zadawania pytań.

    • Jak zostać instruktorem jazdy w UK

      Jak zostać instruktorem jazdy w UK

      Umiejętność prowadzenia samochodu jest w dzisiejszych czasach standardem. Ocenia się, że jest ponad 37 milionów pojazdów w Wielkiej Brytanii, a prawie 33 miliony ludzi w UK posiada prawo jazdy. Rola instruktora jazdy jest niezmiennie ważna, aby nowi kierowcy byli odpowiednio przeszkoleni i nie stanowili zagrożenia na drodze. Duże zapotrzebowanie, dobre zarobki i satysfakcja przyciągają wiele osób do wykonywania zawodu instruktora jazdy. 

      Angielskie określenia dla Instruktora jazdy: Approved Driving Instructor (ADI)

      Jak zostać instruktorem jazdy w UK
      Table Of Contents
      show

      Realia pracy

      Obowiązki

      Do codziennych obowiązków instruktora jazdy należą:

      • Tworzenie planów szkoleniowych dla kursantów, dostosowanych do ich potrzeb,
      • Nauczanie uczestników kursu prawa drogowego i zasad obowiązujących na drodze,
      • Demonstrowanie i nauka bezpiecznego kontrolowania pojazdu,
      • Sprawdzanie umiejętności prowadzenia samochodu przez kursantów,
      • Przygotowanie kursantów do sytuacji wymagających nagłej pomocy,
      • Zaprezentowanie podstawowych części pojazdu i ich konserwacji.

      W przypadku pracowania na własną rękę, bez udziału firmy, dochodzą dodatkowe obowiązki, takie jak:

      • Promowanie biznesu i szukanie klientów,
      • Zarządzanie planem dnia,
      • Generalne zadania zarządzania biznesem.

      Godziny pracy

      Instruktorzy jazdy często chwalą sobie elastyczność pracy. Nauka jazdy, przeplatana dłuższymi przerwami między lekcjami, umożliwia dopasowanie do trybu życia. Jednakże podstawą jest dostosowanie się do dyspozycyjności kursantów – oznacza to także pracę w weekendy. Instruktorzy jazdy pracują najczęściej około 40 godzin w tygodniu, w zależności od ilości kursantów.

      Jakie godziny pracy ma instruktor

      Zarobki

      Zarobki różnią się w zależności od rodzaju zatrudnienia – czy pracujesz dla szkoły nauki jazdy, czy jesteś osobą samozatrudnioną. Druga opcja jest spotykana dużo częściej – 80% instruktorów pracuje samodzielnie. Dane poniżej ukazują zarobki w przypadku około 35 godzin pracy w tygodniu. 

      Średnie brutto:
      Rocznie: £40,000
      Na godzinę: £19

      Średnie netto:
      Rocznie: £31,000
      Na godzinę: £15

      Zarobki w przypadku osób samozatrudnionych mogą drastycznie się od siebie różnić. Konkurencja na rynku jest duża. Aby dotrzeć do klientów, należy nie tylko być dobrym nauczycielem, ale również zainwestować w marketing. Im więcej klientów i większa renoma instruktora, tym na większe zarobki może on liczyć. Doświadczeni i znani instruktorzy są w stanie pobierać nawet £35 za godzinę jazdy.

      Zalety i wady

      Zalety:

      • Kluczowy wkład w kształcenie przyszłych kierowców i wpajanie im dobrych zasad,
      • Doświadczeni instruktorzy jazdy mogą liczyć na dobre zarobki,
      • Duża elastyczność godzin pracy.

      Wady:

      • Duża odpowiedzialność – odpowiadasz za kształcenie przyszłych kierowców,
      • Musisz utrzymać swoje miejsce pracy – Twój pojazd. Bez niego nie jesteś w stanie pracować,
      • Trudności w utrzymaniu stałego przychodu, szczególnie na początku kariery.
      Jakie są zalety i wady instruktora jazdy?

      Czy jest to praca dla mnie?

      Posiadanie umiejętności sprawnego kierowania samochodem to za mało, aby zostać wykwalifikowanym i profesjonalnym instruktorem jazdy. Oto cechy, które powinien posiadać instruktor jazdy:

      • Cierpliwość i zdolność zachowania spokoju w stresujących sytuacjach,
      • Empatia,
      • Wiedza teoretyczna i umiejętności praktyczne z zakresu kierowania samochodem opanowane do perfekcji,
      • Umiejętność nauczania,
      • Wysoko rozwinięte umiejętności interpersonalne.

      Co możesz zyskać?

      Zostając instruktorem jazdy zyskasz profesję o stałym zapotrzebowaniu. Każdego roku dziesiątki tysięcy osób decyduje się na zdobycie kwalifikacji umożliwiających obsługę samochodu. Będąc doświadczonym i renomowanym instruktorem jazdy nie będziesz musiał się martwić o brak pracy. Aby dojść do tego etapu, będziesz potrzebował kilka lat ciężkiej pracy. Jeśli zatem motoryzacja jest Twoją pasją, lubisz pracę z ludźmi oraz widzisz siebie w postaci nauczyciela – praca instruktora jazdy jest dla Ciebie. 

      Wynajmujesz większy samochód na krótki czas? Koniecznie sprawdź, jak zakupić jednodniowe ubezpieczenie vana w UK!

      Potrzebne kwalifikacje i wykształcenie

      Aby zostać instruktorem jazdy należy posiadać licencję Approved Driving Instructor (ADI). Jest to specjalna licencja uprawniająca do wykonywania zawodu instruktora jazdy. 

      Zanim zdecydujesz się na zostanie instruktorem jazdy sprawdź czy jesteś do tego upoważniony – link. 

      Następnie zanim przystąpisz do kursu, musisz najpierw zdobyć zaświadczenie o niekaralności (CRB). W tym celu udaj się na stronę, wypełnij formę na stronie internetowej i dostarcz wymagane dokumenty na pocztę, prosząc o „CRB and ID verification service”. Dodatkowo musisz dostarczyć potwierdzenia tożsamości:

      • Paszport,
      • Prawo jazdy,
      • Rachunek z, sprzed co najmniej 3 miesięcy,
      • Wyciąg z banku z, sprzed co najmniej 3 miesięcy.

      Koszt zaświadczenia o niekaralności to jedynie £6. Kolejnym krokiem jest wypełnienie aplikacji. Stronę, która to umożliwia znajdziesz tutaj.

      Jakie są potrzebne kwalifikacje i wykształcenie do zostania instruktorem jazdy?

      ADI TEST

      Aby zostać instruktorem jazdy należy zdać trzy testy:

      Część 1 – Zaawansowana teoria,

      Część 2 – Zaawansowane prowadzenie pojazdu,

      Część 3 – Test sprawdzający umiejętności nauczania.

      Część pierwszą można zdawać, aż do skutku. W części drugiej i trzeciej masz trzy próby. Jeśli nie uda się zdać do trzech razy, to musisz odczekać 2 lata, zanim będzie mógł przystąpić ponownie.

      W teorii, w celu przystąpienia do testów, nie musisz odbywać żadnych specjalistycznych kursów, ale w praktyce, bez odpowiedniego przeszkolenia szanse na zdanie są bliskie zeru. Aby znaleźć szkoły i instruktorów szkolących przyszłych instruktorów jazdy, możesz skorzystać z wyszukiwarki znajdującej się na stronie GOV. 

      Część 1 – zaawansowana teoria

      Jest to najłatwiejszy egzamin, z nieograniczoną ilością prób zdania. Z łatwością możesz się go nauczyć w domu, przy użyciu książek oraz programów. 

      Test składa się ze 100 pytań. Łączna pula pytań wynosi ponad 900. Test jest podzielony na cztery kategorie:

      1. Przepisy drogowe,
      2. Znaki i światła, kontrola pojazdu, piesi i wiedza o samochodzie,
      3. Prawo i niepełnosprawność,
      4. Publikacje i techniki instruktażowe.

      Aby zdać musisz odpowiedzieć poprawnie na 85% wszystkich pytań. Dodatkowo musisz uzyskać, co najmniej 80% poprawnie udzielonych odpowiedzi z każdej z kategorii. Zatem jeśli finalny wynik będzie powyżej 85%, ale w jednej z kategorii uzyskasz mniej niż 80%, to test będzie uznany za niezdany. 

      Test trwa 90 minut. Dodatkowo jest jeszcze tzw. Hazard perception test – w wolnym tłumaczeniu „test postrzegania ryzyka”. Podczas tego testu zostanie wyświetlonych 14 klipów wideo. W każdym z nich ukazane są zagrożenia, które należy odnaleźć. Im szybciej to zrobisz, tym więcej punktów dostaniesz – 5 punktów maksymalnie. Aby zdać należy zdobyć minimum 57 punktów z 75 możliwych.

      Jaki jest test na ADI?

      Część 2 – Zaawansowane prowadzenie pojazdu

      Czas na praktyczną część, czyli jazda samochodem. Można to porównać do testu praktycznego na prawo jazdy, z tą różnicą, że bardziej zaawansowany i trudniejszy. Podczas godzinnej jazdy, możesz popełnić maksymalnie 6 małych błędów, takich jak:

      • Niewskazane włączenie kierunkowskazu,
      • Nie obserwowanie lusterek wystarczająco często,
      • Gwałtowane hamowanie.

      Dodatkowo popełnienie jednego poważnego błędu dyskwalifikuje ze zdania testu. Przykładem poważnego błędu jest przejechanie podwójnej ciągłej. 

      Zdanie testu praktycznego jest trudne i wymaga bardzo dobrego opanowania zasad, przepisów i oczywiście samej jazdy. 

      Wskaźnik zdania w Birmingham w 2017/2018 roku wynosił 47.6%. Do testu możesz podejść maksymalnie 3 razy. Jeśli Ci się nie uda, możesz ponownie przystąpić dopiero po 2 latach. W tym przypadku pomoc wykwalifikowanego i doświadczonego instruktora jazdy jest wskazana. Pomoże w wyłapaniu najczęściej popełnianych przez Ciebie błędów, a także podzieli się wiedzą, która pomoże w zdaniu testu praktycznego.

      Część 3 – Test sprawdzający umiejętności nauczania

      Ostatni test, po którym zostaniesz wykwalifikowanym instruktorem jazdy. Celem jest nauczanie kursantów jazdy samochodem, prawda? Dlatego część 3 sprowadza się do sprawdzenia Twoich umiejętności nauczania. 

      Test trwa około godzinę. Przyszły instruktor musi sprowadzić ze sobą osobę, która uczy się prowadzić samochód, zaś osoba egzaminowana prowadzi lekcję. Egzaminujący zajmuje tylnie siedzenie, obserwuje i ocenia postępy na podstawie specjalnego formularza. Przez godzinę prowadzisz lekcję, dajesz instrukcje kursantowi, oceniasz jego jazdę i poprawiasz jego błędy. 

      Ten test ma przybliżyć Tobie jak najbliżej realia pracy instruktora jazdy. Pewnie posiadasz prawo jazdy i przypominasz sobie Twoje pierwsze godziny za kierownicą. Zmiana biegów, zmienianie pasa ruchu czy parkowanie jest teraz dla Ciebie zwykłą czynnością, ale dla osób uczących się jest to wielkie wyzwanie. Test numer 3 ma pokazać egzaminującemu, że posiadasz umiejętności nauczania, potrafisz przekazać informacje i dzielić się swoją wiedzą z kursantem. Umiejętności dydaktyczne i interpersonalne mają tutaj duże znaczenie. Dodatkowo osoby niedoświadczone i zmienne warunki na drodze sprawiają, że musisz dostosowywać lekcję do sytuacji. 

      Jakie są koszty związane z działalnością instruktora?

      Trzecia część testu jest najtrudniejsza. Podobnie jak w drugiej części testu, masz 3 próby na zdanie. Jeśli Ci się nie uda, musisz czekać 2 lata na kolejną szanse. Wskaźnik zdania w Birmingham dla 2017/2018 roku wynosił zaledwie 21.6%. 

      DVSA wymaga minimum 40 godzin treningu z instruktorem, zanim będziesz mógł przystąpić do testu. W praktyce jednak jest to zwykle za mało, aby móc zdać egzamin. Najczęściej nawet 100 godzin jest potrzebne do odpowiedniego przygotowania. 

      Po zdaniu drugiej części testu, możliwe jest przystąpienie do tzw. trainee instructor scheme, który umożliwia nauczanie kursantów przez okres 6 miesięcy. W tym okresie uczysz jazdy samochodem, samemu się ucząc trudnej sztuki nauczania, a w tym samym czasie zarabiasz pieniądze.

      Koszty

      Czas zacząć temat pieniędzy. Jeśli uważnie czytałeś/łaś ten rozdział, można wyciągnąć wnioski, że kurs na instruktora jazdy jest trudny, czasochłonny, a także dość kosztowny. Poniżej znajdziesz przybliżone koszty:

      • Część 1 – £81 za test, £50 za książki i inne materiały naukowe. Łącznie to daje £131.
      • Część 2 – £111 za test i około 20 godzin jazdy pod okiem wykwalifikowanego instruktora, co łącznie daje minimum £611.
      • Część 3 – najbardziej kosztowna. Za test zapłacisz £111, a za około 60 lekcji będzie kosztowało około £1,611.

      Po podliczeniu daje to £2,353. Choć to jeszcze nie wszystko, bo po zdaniu jeszcze musisz uiścić £300 za pierwszą licencję ADI. Jest to sporo pieniędzy. Powyższe obliczenia biorą pod uwagę, że zdasz wszystkie testy za pierwszym razem. Dodatkowo, możesz potrzebować więcej godzin jazdy. Realistycznie będziesz potrzebować, co najmniej £3,000, a pewnie więcej. Nie jest to mała kwota. Zapomniałbym wspomnieć, że po otrzymaniu licencji musisz kupić dostosowany pojazd -tzw. dual controls. 

      Według ostatnich danych od DVSA, zdawalność ADI wynosiła około 50%. Jak widać, nie jest łatwo, ale na pewno wykonalnie. Ale można mieć gwarancję, że po zdobyciu kwalifikacji i odpowiedniego prowadzenia biznesu, można osiągać zarobki przekraczające £35,000 rocznie. Zdobycie kwalifikacji trwa minimum 6 miesięcy.

      Przełożenie polskiego doświadczenia i edukacji w UK

      Dobra wiadomość dla instruktorów jazdy, którzy posiadają kwalifikacje zdobyte w Polsce. Nie musisz robić całego kursu od początku. Najpierw udaj się na stronę GOV. Na tej stronie możesz rozpocząć procedurę, która umożliwi zmianę polskiej licencji instruktora jazdy na brytyjski odpowiednik. 

      Aby uzyskać licencję ADI musisz uiścić opłatę w wysokości £300 i zdać trzecią część testu. 

      Zatem jeśli jesteś już wykwalifikowanym i doświadczonym instruktorem jazdy, cała procedura będzie dla Ciebie łatwiejsza. Głównie będzie teraz zależało od Twoich umiejętności prowadzenia pojazdu po lewej stronie oraz poziomu języka angielskiego.

      Ścieżka kariery i perspektywy na przyszłość

      Jest wiele możliwości wraz z latami doświadczenia. Począwszy od zwiększenia swojej renomy i zdobywania coraz większej ilości klientów, co w konsekwencji przyniesie dodatkowe przychody. 

      Kolejną opcją jest zdobycie dodatkowych kwalifikacji z zakresu obsługi i nauki większych pojazdów, takich jak ciężarówki lub autobusy. 

      Wiele dużych firm transportowych i logistycznych może potrzebować wykwalifikowanych specjalistów do szkolenia pracowników. 

      Następną ścieżką kariery jest zostanie instruktorem jazdy dla kolejnych instruktorów lub egzaminatorem.

      Użyteczne linki

      1stDrive – Kompleksowy portal doświadczonego instruktora jazdy z poradami i użytecznymi informacjami

      Prawda o instruktorze jazdy

      W jaki sposób zostać instruktorem jazdy

      GOV Instruktor Jazdy

      Opłaty

      Podsumowanie

      Czy kariera instruktora jazdy nie brzmi zachęcająco? Dobre zarobki niewymagające pracy na pełny etat, duża elastyczność i satysfakcja z nauczania przyszłych kierowców. Zdobycie licencji nie jest najłatwiejsze, ale wykonalne dla osób ciężko pracujących i zmotywowanych.

    • Stocks and Shares ISA – co to jest i jak otworzyć konto?

      Stocks and Shares ISA – co to jest i jak otworzyć konto?

      Na naszym blogu pojawia się dużo wpisów o finansach osobistych. Bardzo ważną częścią dbania o nie jest odpowiednie oszczędzanie. Masz do wyboru naprawdę dużo opcji, które umożliwiają ci pomnażanie swoich oszczędności z upływem czasu, od tych najbezpieczniejszych z niską stopą zwrotu, takich jak konta oszczędnościowe, po takie bardziej ryzykowne ale oferujące możliwość dużych zysków, jak konta maklerskie.

      Na szczęście jest naprawdę wiele opcji pomiędzy, które dostosowywane są do różnych konkretnych potrzeb klientów i łączą w sobie ostrożne inwestycje z nutką ryzyka. Swoją cegiełkę dokłada również rząd, który bardzo wspiera oszczędzających, dopłacając im do kapitału, np. w przypadku prywatnych emerytur SIPP oraz konta Lifetime ISA. Kuzynem konta Lifetime ISA jest właśnie Stocks and Shares ISA, w którym co prawda nie dostajemy wsparcia w postaci gotówki od rzędu, ale nadal przynosi korzyści, z którymi warto się zapoznać.

      Stocks and shares

      Co to jest Stocks and Shares ISA?

      Individual Savings Account (ISA) to specjalne konto umożliwiające przeprowadzanie inwestycji wyłączonych z podatku dochodowego oraz podatku capital gains. Istnieje kilka typów rachunków ISA:

      • Stocks and shares ISA;
      • Cash ISA;
      • Innovative ISA;
      • Lifetime ISA.

      Dzisiaj jednak skupię się wyłącznie na Stocks and Shares. W tym roku podatkowym możemy zainwestować w ISA maksymalnie £20,000. Pieniądze możemy podzielić pomiędzy różne rachunki ISA, np. £5,000 w cash ISA, £5,000 w innovative ISA a pozostałe £10,000 w Stocks and Shares. Albo odwrotnie, ale tak aby suma całej inwestycji nie przekroczyła £20,000. Oczywiście jest to duża kwota i niewiele osób jest w stanie przeznaczyć ją na inwestycje. W Stocks and Shares ISA możemy jednak zainwestować mniej – niektóre firmy prowadzące rachunek zgodzą się na milimalną wpłatę £25 miesięcznie.

      Dlaczego warto inwestować w ten sposób? Jak wspomniałem zyski z ISA są wyłączone z podatku dochodowego oraz podatku capital gains. Normalnie, każda osoba w UK korzysta z tzw. Personal savings allowance (PSA), ulgi podatkowej powodującej, że od pierwszego zarobionego £1,000 (chyba, że zawieramy się w progu podatkowym Higher rate – wtedy PSA wynosi £500) nie płacimy podatku dochodowego. Jeżeli jednak dochody z inwestycji przewyższają tą kwotę, musimy zapłacić podatek zgodnie z naszym progiem podatkowym (zazwyczaj jest to 20%). Dochód uzyskiwany z dywidend po przekroczeniu pewnego progu jest również opodatkowany.

      Stocks and Shares ISA jest zwolniony z podatków

      I właśnie tutaj pojawiają się konta ISA, „tax efficient wrappers„, z których czerpiemy dochody bez płacenia podatków. Z tego co wiem podobnego mechanizmu nie ma w Polsce i mieszkając w UK warto z niego skorzystac. Podatki są przecież jedną z większych przeszkód stojących na drodze do bogactwa. Większość mieszkańców w UK płaci podatek dochodowy i odprowadza składki National Insurance. To niestety nie wszystkie „publiczne daniny”. Opłacamy również drogi council tax, płacimy VAT kupując większość produktów i usług, opłacamy road tax, różnego rodzaju akcyzy (paliwo, tytoń, alkohol), itd. Jasne, w zamian otrzymujemy od rządu pewne świadczenia ale oceńcie sami czy aby na pewno jest to naprawdę korzystny dla nas deal.

      Ulgi podatkowe nie są jedyną zaletą korzystania z ISA. Inaczej niż w wypadku kont emerytalnych, gdzie pieniądze są uwięzione do 55 roku życia, z ISA możemy wyciągać je w dowolnym momencie. Jeżeli w przyszłości zdarzą nam się jakieś większe wydatki (zakup nieruchomości, pieniądze na edukacje dzieci) to możemy szybko wyciągnąć gotówkę bez straty kapitału.

      Inwestując w Stocks and shares ISA kupujemy różne aktywa czy „instrumenty finansowe”. Mogą to być udziały w firmach, fundusze inwestycyjne, unit trusts, corporate bonds, obligacje państwowe, itp. Musimy pamiętać, że inwestycje w Stocks and Shares ISA nie są pozbawione ryzyka. Jeżeli na światowych rynkach jest bessa, akcje firm i funduszy lecą w dół, wartość naszej inwestycji maleje. Dlatego bardzo ważne jest, aby przed tego typu inwestycją zdawać sobie z tego sprawę. Warto również edukować się jeżeli chcemy inwestować samodzielnie lub poszukać godnej zaufania firmy, która nam w tym pomoże.

      Jak zacząłem inwestować?

      Na samym początku uporządkowałem swoje finanse. Mam przygotowany tzw. fundusz bezpieczeństwa, w którym znajduje się £8,000 (£4,000 na dwóch rachunkach TSB i £4,000 na First Direct Regular Saver). Pieniądze z takiego funduszu mogą się przydać w wypadku jakiś nieprzewidzianych zdarzeń (awaria samochodu czy boilera, konieczność zapłacenia zaległych podatków) lub umożliwiłyby przeżycie 6 miesięcy bez dochodu. Mam nadzieję, że do tego nie dojdzie ale zawsze warto mieć przygotowaną jakąś gotówkę na taką ewentualność. Moja sytuacja „mieszkaniowa” jest również rozwiązana, ponieważ spłaciłem cały kredyt hipoteczny. Fakt jego istnienia nie powinien być przeszkodą w rozpoczęciu inwestycji w ISA ale jeżeli ktoś chciałby kupić mieszkanie czy dom, to powinien skupić się na szybkim zdobyciu większego depozytu. ISA może tutaj się przydać ale nie zawsze będzie to rachunek typu Stocks and Shares. Ostatnia sprawa to prywatna emerytura, zacząłem niemal równocześnie wpłacać na nią pieniądze więc i ta sprawa została rozwiązana.

      Aby inwestować w Stocks and Shares ISA potrzebujemy dwóch „rzeczy”. Pierwszą z nich jest jakaś platforma brokerska, na której będziemy mogli kupować aktywa. Drugą jest wiedza co kupować. Problem z wyborem platformy polega na tym, że firm świadczących taką usługę jest cała masa i nie wiadomo, którą wybrać. Każdy broker ma nieco inne ceny i struktura tych cen jest bardzo zróżnicowana. Możemy płacić za zakup i sprzedaż aktywów, ich posiadanie albo przeniesienie ich z innego konta. Czasami pojawi się opłaty za wyciąganie środków z konta i przelewy bankowe. Bardzo trudno porównać wszystkie te elementy. Na domiar złego, to która platforma będzie tania zależy od tego co chcemy na niej kupować. Jeśli zamierzamy kupować akcje firm, powinniśmy wybrać platformę gdzie za równo zakup akcji, jak i ich sprzedaż są tanie i nie ma opłat za ich posiadanie (ewentualnie te opłaty są niskie). Jeżeli chcemy kupować same fundusze, szukajmy platformy z niskimi opłatami za ich prowadzenie i brakiem opłat za sprzedaż i zakup.

      Z jakiej platformy do Stocks and Shares ISA skorzystać?

      Reasumując, naprawdę trudno się w tym odnaleźć i poświęciłem kilka dni zanim podjąłem decyzje. Aby ułatwić Wam to zadanie za moment zamieszczę kilka linków do artykułów, gdzie można porównać ceny większych platform. Natomiast poniżej opiszę kilka rozwiązań, które sam brałem pod uwagę wraz z informacją dla jakiego typu inwestora może to być dobry wybór. Oto linki do miejsc zestawiających platformy inwestycyjne, oraz kilka linków do artykułów podpowiadających w co inwestować.

      Hargreaves Lansdown – dobry dla początkujących inwestorów

      Hargreaves Lansdown jest bodaj największą w UK platformą inwestycyjną, moim zdaniem bardzo dobrą dla początkujących inwestorów. Hargreaves Lansdown oferuje możliwość zakupu szerokiej gamy aktywów, świetną obsługę klientów oraz narzędzia pomagające w decyzji w co inwestować. Wśród propozycji firmy odnajdziemy również gotowe portfolia, więc nawet początkujący inwestorzy mogą coś szybko wybrać, by po zdobyciu większej ilości informacji podejmować bardziej samodzielne decyzje. Będąc dużą firmą, Hargreaves Lansdown negocjuje z managerami funduszy i często uzyskuje od nich korzystne zniżki w opłatach za prowadzenie funduszu.

      Muszę jednak dodać, że ceny w HL są wyższe niż wielu innych firm i to w moim wypadku zdecydowało, że nie otworzyłem tam konta (choć kilka lat temu korzystałem z usług firmy i byłem zadowolony). Link do strony gdzie można sprawdzić ceny oferowane przez HL oraz link do miejsca gdzie można otworzyć Stock and Shares ISA.

      Vanguard – dobry dla inwestujących w pasywne fundusze

      Mając Stocks and Shares ISA możemy kupować aktywne i pasywne fundusze inwestycyjne. Aktywne fundusze to takie, które są zarządzane przez managera funduszu i jego współpracowników. Są to profesjonalni inwestorzy, którzy śledzą rynek (lub jego segment), analizują dane dotyczące firm i podejmują decyzje. Za swoją pracę kierownictwo funduszu pobiera opłaty. Fundusz pasywny natomiast nie ma aktywnej strategii i „ślepo” podąża za wybranym indeksem. Jeżeli mamy np. fundusz, który śledzi index FTSE 100, to jego wyniki są niemal identyczne z całym indeksem. Ponieważ taki fundusz nie jest aktywnie zarządzany i nie ma managera funduszu, opłaty są znacznie niższe.

      Wydawać by się mogło, że fundusze aktywne są lepsze niż pasywne, ale po wzięciu pod uwagę wyższych opłat, w praktyce często okazuje się, że inwestujący w fundusze pasywne osiągają lepsze rezultaty. Vanguard jest świetną platformą, na której możemy kupić tanie fundusze pasywne (choć w swojej ofercie ma również kilka funduszy aktywnych). Opłaty są stosunkowo niskie – zazwyczaj inwestorzy płacą od 0.12% do 0.35% rocznie od wartości aktywów. Na platformie odnajdziemy kilkadziesiąt różnych funduszy, więc warto zrobić „szybki research” by dowiedzieć się, jakie konkretnie kupić.

      AJ Bell YouInvest, dobry dla inwestorów kupujących akcje i fundusze

      AJ Bell Youinvest ISA to konto, które ostatecznie wybrałem. Zależało mi na możliwości zakupu zarówno akcji jak i funduszy. Opłaty są zróżnicowane – za posiadanie akcji zapłacimy rocznie 0.25% ich wartości ale nie więcej niż £10.50 co kwartał. Sam zakup i sprzedaż akcji jest dość przeciętny, bo kosztuje £5.00, ale akcje dostępne na LSE możemy kupować jako regular investment za £1.50. Jest to bardzo niska cena zakupu akcji – jeśli chodzi o ISA trudniej nam będzie znaleźć tańszą platformę. Z tego co zdążyłem wywnioskować chociaż regular investment nie oznacza, że musimy inwestować co miesiąc. Możemy raz zakupić akcje i natychmiast przerwać kolejne zlecenie. Aha, pewnym problemem jest fakt, że zlecenie zakupu akcji realizowane jest tylko raz w miesiącu, 10-go każdego miesiąca. Osobiście sądzę, że nie jest to aż tak złe rozwiązanie. Będę mieć 30 dni na podjęcie decyzji w co inwestować, następnie tuż przed 10 zrobię zlecenie i kupię wybrane akcje.

      Jeśli chodzi o fundusze inwestycyjne w YouInvest to za ich zakup i sprzedaż również zapłacimy £1.50. Płacimy również 0.25% rocznie za samo posiadanie funduszy. Jeżeli ktoś nie zamierza inwestować w akcje tylko same fundusze, Cavendish Online jest tańszym rozwiązaniem.

      Nutmeg, dobry dla „leniwych” inwestorów

      Nutmeg ISA to fajne rozwiązanie dla mało aktywnych osób, którzy nie chcą albo nie mają czasu na aktywne inwestowanie. Firma oferuje gotowe potrfolia i inwestor wybiera takie, które jest zgodne z jego oceną ryzyka. Do wyboru mamy aktywne Fully managed portfolios oraz pasywne Fixed allocation portfolios. Jeśli chodzi o portfolia aktywne, jest ich aż 10 – Np. portfolia 1-3 są „mało ryzykowne”, 4-7 umiarkowanie, natomiast 8-10 są dosyć ryzykowne. Jeśli chodzi o pasywne portfolia „Fixed allocation” jest ich w sumie 5 (w skali od ostrożnego do odważnego).

      Oczywiście zyski zależą od koniunktury, w sytuacji wzrostów na giełdach agresywne potrfolia radzą sobie lepiej niż zachowawcze. Z drugiej strony, w razie spadków, aktywa w konserwatywnych portfoliach powinny uchronić nas od strat albo je zminimalizować.

      Jesli chodzi o opłaty w Nutmeg, są one umiarkowane. Aktywne potrfolia kosztują 0.75% rocznie, pasywne natomiast 0.45%. Opłaty naliczane są co miesiąc. Platforma jest została świetnie zaprojektowana i jest bardzo intuicyjna. Możemy łatwo dowiedzieć się jaką wartość mają nasze aktywa i sprawdzić w jakim tempie nasze inwestycje rosną lub maleją :) .

      W co konkretnie zainwestowałem?

      Od razu ważna informacja, zdecydowanie nie jestem ekspertem z tej dziedziny i proszę nie sugerować się moim wyborem. Kupiłem te, a nie inne akcje, aby w ogóle rozpocząć swoją „przygodę z inwestowaniem”. Świetnie jeśli podjąłem dobre decyzje, ale jeżeli stracę pieniądze, to nic wielkiego się nie stanie. Moim zadaniem jest raczej uczenie się i liczę, że nawet jeśli popełniam błędy teraz, to czegoś się w tym procesie nauczę i w przyszłości będę lepszym inwestorem.

      O ile w wypadku SIPP wybrałem fundusze, których zorientowane są na wzrost i zwiększenie kapitału, o tyle w wypadku Stocks and Shares ISA skupiam się na powiększeniu dochodu. Staram się inwestować w akcje i fundusze wypłacające dywidendy. Jeżeli wszystko pójdzie po mojej myśli, pieniądze z dywidend w miarę upływu czasu opłacą coraz większą część moich rachunków. Niewykluczone, że po kilku czy kilkunastu latach dywidendy opłacą moje wszystkie rachunki i umożliwią szybsze przejście na emeryturę. Oczywiście, może okazać się to nigdy nie zrealizowanym marzeniem, wszystko zależy od moich decyzji i koniunktury.

      W co ja zainwestowałem?

      Jak wspomniałem, otworzyłem rachunek Stocks and Shares ISA w AJ Bell Youinvest i skorzystałem z opcji regularnego oszczędzania. Starałem się wydać na każdą transakcję około £150 tak aby opłatach wyniosły około 1% ceny zakupu akcji. Wydałem w sumie około £600 i skupiłem się na znanych firmach, które wypłacają dywidendy w wysokości 3-4% rocznie. W pierwszym miesiącu kupiłem 5 akcji Severn Trent i 15 akcji National Grid. Obie firmy wypłacają dywidendy, są regulowane i mają pozycję monopolisty co daje im relatywnie stałą pozycję na rynku. Kolejnymi dwoma zakupami były AVIVA (29 akcji) oraz GlaxoSmithKline (9 akcji). Tutaj o mojej decyzji zaważyły głównie dywidendy choć wydaje mi się, że obie firmy są dosyć stabilne. Ponadto AVIVA nie zamierza nagradzać wyłącznie nowych klientów, co wydaje mi się dobrym rozwiązaniem.

      Czas pokaże czy były to dobre decyzje. Jak wspomniałem zamierzam dopiero uczyć się inwestowania i ważne dla mnie było aby gdzieś zacząć, niekoniecznie w najlepszy sposób. Przy okazji, polecam fajny artykuł o najlepszych książkach opisujących inwestycje w dywidendy: Best book on dividend investing oraz serwis Bullbiscuit z pomocnymi narzędziami, które pomogą w inwestowaniu.

      To wszystko tym razem. Mam nadzieję, że te informacje okażą się wartościowe i zachęcą do inwestowania w Stocks and Shares ISA. Jak zawsze zachęcam do zadawania pytań i dzielenia się informacjami. Bardzo interesuje mnie to w co inwestujecie swoje oszczędności. Być może wśród czytelników są jacyć bardziej doświadczeni inwestorzy, którzy mogą coś podpowiedzieć? Dzięki z góry za każdy komentarz.

      Informacje przedstawione na tej stronie internetowej są prywatnymi opiniami autora i nie stanowią rekomendacji inwestycyjnych. Czytelnicy bloga podejmują decyzje inwestycyjne na własne ryzyko.

    • Jak uniknąć problemów z landlordem? – Twoje prawa jako najemca w UK

      Jak uniknąć problemów z landlordem? – Twoje prawa jako najemca w UK

      Wiele Polaków mieszkających w UK wynajmuje mieszkanie lub pokój. Takie rozwiązanie ma naprawdę wiele zalet, choć w dłuższej perspektywie jest mniej opłacalne. To, że wynajmujesz mieszkanie, oznacza że mieszkasz w nieruchomości należącej do kogoś innego, w tym przypadku zwanego Landlordem. Mimo tego, że jego władza nad tobą jest bardzo ograniczona przez prawo, zdarzają się sytuacje, w których zachowuje się on nie w porządku lub lekko nagina prawo na swoją korzyść. Ten artykuł jest stworzony z myślą o polskich najemcach w UK – dzisiaj przedstawimy Ci jakie masz prawa jako najemca oraz czego powinieneś dopilnować, aby spać spokojnie w swoim wynajmowanym mieszkaniu.

      Jak uniknąć problemów z Landlordem?

      Jak bezpiecznie wynająć mieszkanie?

      Jeśli jeszcze nie wynajmujesz mieszkania, a dopiero masz zamiar to zrobić, najważniejszy będzie reasearch. Po znalezieniu pasujących ci ofert, udaj się na oględziny i poznaj landlorda. To bardzo ważny krok, dzięki któremu możesz wykryć niepokojące objawy zanim będzie za późno. Dlatego też dobrze by było, aby przy oględzinach był sam właściciel, a nie agent nieruchomości. Każdy landlord będzie chciał sprzedać mieszkanie po jak najwyższej cenie, ale niektórzy potrafią być przy tym nieuczciwi – może się zdarzyć, że taki właściciel będzie chciał zataić przed tobą jakąś informację o mieszkaniu. Może to dotyczyć różnych rzeczy, na przykład:

      • Wilgoć lub grzyb;
      • Problemy z sąsiadami;
      • Brak pewnych zezwoleń;
      • Problemy z instalacjami.

      Oczywiście jako oszukany najemca jesteś w tej sytuacji chroniony przez prawo, ale raczej nikt nie chcę narażać się na radykalne kroki i toczyć spór prawny z landlordem. Dlatego właśnie warto jest przygotować się do oględzin i zebrać listę pytań, które warto zadać oraz rzeczy, które warto sprawdzić. Zdemaskują one ewentualne próby przekrętu.

      Przygotowałem przykładową listę takich pytań. Pamiętaj, że możesz sprawdzić każdy z tych aspektów oglądając mieszkanie.
      • Czy w mieszkaniu były wcześniej problemy z grzybem lub wilgocią?
      • Czy wszystkie instalację (gaz, prąd, woda) są sprawne i mają aktualne przeglądy?
      • Czy okna są szczelne i czy ogrzewanie działa we wszystkich pomieszczeniach?
      • Czy był przeprowadzany przegląd gazowy w ciągu ostatniego roku? (poproś o Gas Safety Certificate)
      • Czy aktualny jest Energy Performance Certificate? Jaka jest ocena?
      • Czy zamek w drzwiach był wymieniany po poprzednich lokatorach?
      • Czy lokal ma czujniki dymu i czadu?
      O czym pamiętać na oględzinach mieszkania?

      Dodatkowo, możesz spytać się o poprzednich najemców oraz sąsiedztwo, np:

      • Czemu poprzedni najemcy się wyprowadzili?;
      • Czy sąsiedzi są spokojni?;
      • Czy w nocy jest głośno?;
      • Czy były kiedyś skargi na hałas lub inne incydenty od poprzednich lokatorów?;
      • Czy okolica jest bezpieczna?

      Z drugiej strony pamiętaj o tym, że większość landlordów, szczególnie jeśli nie wynajmują mieszkań masowo, są zwykłymi ludźmi, którym również zależy na legalności całego procesu oraz dobrym kontakcie z najemcą. Również będą cię oceniać pod kątem potencjalnych problemów. Zastanów się – Jak rozmawiało mi się z właścicielem? Czy wydaje się on godny zaufania?

      Umowa najmu – o czym musisz pamiętać?

      Teraz opiszę po krótce na czym polegają umowy najmu w UK oraz przedstawię kwestie, których powinieneś dopilnować wynajmując mieszkanie. Jako wynajmujący, będziesz podpisywał jedną z dwóch rodzajów umów – Assured Shorthold Tenancy (AST) lub Excluded Tenancy. Pierwsza z nich dotyczy sytuacji, w których wynajmowane przez ciebie mieszkanie będziesz miał na wyłączność, a landlord nie mieszka w tym samym lokum. W przypadku, kiedy wynajmujesz pokój w mieszkaniu landlorda, podpiszesz Excluded Tenancy (inaczej Lodger Agreement). Prawa są nadawane głównie przez umowy AST, ponieważ są one najbardziej sprecyzowane w przepisach. Umowy typu Lodger są bardziej dobrowolne i można je układać wspólnie z Landlordem.

      Jakie są umowy najmu w UK?

      Jakie prawa nadaje mi umowa najmu?

      Istnieje kilka zasadniczych różnic w zakresie praw, jakie dostaje najemca w zależności od rodzaju umowy. Osoba, która wynajmuje lokal na umowie AST ma praw dużo więcej. Kluczowymi z nich są:

      • Ochrona przed eksmisją – W przypadku klasycznej umowy AST najemca jest chroniony sądowo przed eksmisją. Landlord nie może wyrzucić go z mieszkania bez nakazu sądu – wtedy popełniłby przestępstwo. Umowa typu Excluded nie chroni przed eksmisją w ogóle, a landlord może usunąć lokatora po określonym przez niego resonable notice, czyli okresie wypowiedzenia;
      • Depozyt i wymogi formalne – Przy umowie AST zawsze określone są wymogi, takie jak certyfikaty lub określenie miejsca przechowania depozytu, a w przypadku Lodger agreement żadna z tych rzeczy nie musi być określona w umowie (chociaż warto aby była);
      • Obowiązki właściciela – AST zawiera wymogi wobec Landlorda, takie jak naprawy, zapewnienie bezpieczeństwa oraz regularne przeglądy. W umowie typu lodger, te kwestie zależą bardziej od dobrej woli landlorda;
      • Prawo do prywatności i użycie lokalu – Osoby wynajmujące całe lokum na mocy umowy AST mają wyłączne prawo do korzystania z lokalu, a właściciel nie może do niego wchodzić bez wcześniejszego uzgodnienia. Osoby wynajmujące tylko pokój w mieszkaniu właściciela, ma dużo mniej prywatności i brak kontroli nad lokalem.
      • Prawo do wypowiedzenia umowy – To prawo dotyczy bardziej umów AST i jest opcjonalne – jeśli ci na nim zależy, to ty powinieneś zadbać o obecność tzw. break clause w umowie. Taka klauzula upoważni zarówno Ciebie, jak i Landlorda do legalnego wypowiedzenia umowy przed upłynięciem jej terminu (Chociaż zazwyczaj i tak będzie to mogło nastąpić po umownym „minimum”, np. 6 miesięcy).

      Obie umowy gwarantują oprócz tego jeszcze kilka dość oczywistych praw, takich jak prawo do godnych warunków mieszkaniowych, prawo do informacji o opłatach oraz prawo do skarg.

      Pamiętaj, że umowy zazwyczaj zawierane są na czas określony. Po jego upłynięciu, jeśli nikt nie wypowiedział umowy, umowa zmienia się na taką na czas nieokreślony, czyli tzw. periodic tenancy.

      Warunki mieszkaniowe – co zrobić jak zostałeś oszukany?

      Dzięki prawom wynikającym z przepisów oraz umowy najmu, masz możliwość szukania pomocy u różnych organów – od lokalnego councilu, przez urząd do spraw ochrony konsumenta (Trading standards), aż do sądów. Każdy jednak wie, że konflikt prawny z Landlordem nie należy do przyjemniejszych. Skutkuje on dużą niechęcią ze strony właściciela i naraża Cię na jeszcze większe zaostrzenie sporu. Sytuacje, w których właściciel mieszkania oszuka najemcę w takim stopniu, że ten od razu składa pozew lub zwraca się o pomoc do organów prawnych są niezwykle rzadkie.

      Co zrobić jak zostałeś oszukany podczas wynajmowania mieszkania w UK?

      Częściej może zdarzyć się przypadek, w którym po wprowadzeniu wychodzą na jaw drobne niedopatrzenia, np. niepoprawne działanie jakiegoś urządzenia lub brak obiecanego mebla. Wtedy, zanim zastraszysz Landlorda konfliktem na drodze sądowej, postaraj się rozwiązać problem dyplomatycznie – spróbuj dogadać się z właścicielem. Miej na uwadze, że spór w sądzie nie jest nikomu na rękę i Landlord najprawdopodobniej również będzie się starał rozwiązać problem pokojowo. Moją główną radą jest to, abyś pamiętał o dokumentowaniu konwersacji, nawet jeśli były one prowadzone fizycznie. Jeśli ustaliliście coś face to face, sprytnym ruchem będzie napisanie SMS’a np. o treści:

      Dziękuję za dzisiejszą rozmowę. Jak ustaliliśmy, do końca tygodnia zajmiesz się naprawą okna. Daj proszę znać, jeśli coś się zmieni.

      Taki SMS bez zaprzeczającej odpowiedzi stanowi dowód, że Landlord faktycznie umówił się z tobą na pewne działania. W konwersacji z właścicielem bądź stanowczy – pamiętaj że umowa obejmowała coś, co nie zostało spełnione. Upominaj się i proponuj rozwiązania, nie zapominając przy tym o odpowiedniej uprzejmości i formalności języka, ponieważ sposób w jaki prowadzisz konwersację będzie widoczny w razie potrzeby okazania dowodów w przypadku zaostrzenia konfliktu i przeniesienia go na drogę sądową.

      Zadbaj o bezpieczeństwo depozytu

      Jeśli przyjdzie ci zawierać umowę do najem mieszkania w UK, będziesz musiał przekazać Landlordowi tzw. Tenancy Deposit, czyli określoną kwotę pieniędzy, służącą jako pewnego rodzaju kaucja. Jeśli z twojej winy coś w mieszkaniu się zepsuje lub będziesz zalegać z czynszem, landlord będzie miał prawo do potrącenia odpowiedniej ilości pieniędzy z depozytu. Na szczęście, w Wielkiej Brytanii ta kwestia jest zawsze ściśle regulowana w przypadku umów AST oraz czasami w przypadku Excluded Tenancy (Lodger), jeśli jest to zapisane w umowie – Ty musisz zadbać o to, aby taka została spisana.

      Jakie są zasady dotyczące depozytu w UK?

      Po otrzymaniu od ciebie depozytu, Landlord ma obowiązek umieścić go w jednym z rządowych systemów ochrony depozytów (TDP) w ciągu 30 dni od otrzymania od ciebie pieniędzy. Jego obowiązkiem jest również wysłać Ci potwierdzenie na piśmie (tzw. prescribed information), które zawiera:

      • Nazwę i dane systemu TDP;
      • Warunki jego ochrony;
      • Zasady zwrotu;
      • Informację co się stanie, jeśli dojdzie do sporu.

      Dopilnuj, abyś dostał takie pismo. Jeśli z jakiegoś powodu Landlord zwleka z jego wysłaniem, spróbuj skontaktować się z nim pisemnie (dzięki temu masz dowód na to, że zwracałeś się do niego w tej sprawie). Jeśli nadal nie otrzymałeś potwierdzenia, możesz złożyć pozew i otrzymać nawet trzykrotność kwoty depozytu jako odszkodowanie – sądy są zazwyczaj bardziej przychylne najemcom.

      Jaka jest procedura eksmisyjna?

      W Wielkiej Brytanii funkcjonują 2 rodzaje wypowiedzenia umowy:

      • Za pomocą dokumentu Section 21 notice – eksmisja bez konkretnej przyczyny;
      • Za pomocą dokumentu Section 8 notice – eksmisja z konkretnego powodu.

      Jeśli po określonym czasie najemca się nie wyprowadzi, Landlord skieruje sprawę do sądu.

      Na czym polega procedura eksmisyjna?

      Section 21 notice

      Wypowiedzenie umowy za pomocą dokumentu Section 21 notice sprawia, że Landlord nie musi podawać żadnego powodu do wyrzucenia cię z mieszkania – może to zrobić według własnego uznania, pod warunkiem że okres umowy się skończył. Wymogi prawne do eksmisji na podstawie Section 21 notice to:

      • Aby dokument mógł być złożony, musi minąć co najmniej 4 miesiące od rozpoczęcia najmu;
      • Okres wypowiedzenia to minimum 2 miesiące;
      • Eksmisja nie nastąpi przed zakończeniem okresu sprecyzowanego w umowie najmu.

      Dotyczy to umowy bez break clause. W przypadku umów na czas określony, właściciele zazwyczaj składają Section 21 kilka miesięcy przed zakończeniem umowy w taki sposób, aby dzień zakończenia okresu wypowiedzenia przypadał na ten sam termin, w którym umowa się kończy.

      Section 8 notice

      Dokument Section 8 może być wydany najemcy nie zależnie od czasu trwania umowy. Landlord decyduje się na taki krok, jeśli najemca w dużym stopniu zalega z płatnościami lub narusza inne warunki umowy. Jako najemca możesz otrzymać taki dokument w formie wypełnionego formularza form 3, który będzie zawierał powód wypowiedzenia oraz okres wypowiedzenia wraz z konkretnym terminem. Jeśli uważasz, że jest to bezpodstawne, po prostu nie wyprowadzaj się i czekaj na rozprawę sądową – masz pełne prawo do obrony. Bez nakazu eksmisji wydanego przez sąd, Landlord nie może wyrzucić cię z mieszkania.

      Czym jest Section 8 notice?

      Zasady dotyczące podwyżek czynszu

      W umowach na czas określony, czynsz nie może być podniesiony, chyba że w umowie zawarta jest tzw. klauzula indeksacyjna. Taki zapis daje właścicielowi prawo do podniesienia czynszu podczas trwania umowy, ale musi jasno określać mechanizm zwiększania tej kwoty. Może to być na przykład określony procent lub naśladowanie wskaźnika inflacji.

      Jeśli umowa jest na czas nieokreślony, Landlord ma dwie możliwości:

      • Zaproponowanie nowej umowy z wyższym czynszem;

      lub

      • Złożyć dokument Section 13 notice.

      Dokument Section 13 umożliwia właścicielowi podniesienie czynszu. Przy jego użyciu, Landlord ma obowiązek dać co najmniej miesiąc wypowiedzenia, podczas którego najemca zdecyduje, czy wypowiada umowę, zgadza się na płacenie większego czynszu lub składa odwołanie. Ostatnią opcję stosuje się w przypadku, kiedy najemca uważa, że czynsz jest za wysoki – w przepisach jest wzmianka, że czynsz powinien być „rozsądny i rynkowy”. Takie odwołanie składa się do Rent Assessment Commitee, czyli niezależnego organu, który pomaga rozwiązywać spory między najemcami a landlordami w kwestiach czynszu. Taki trybunał jest upoważniony do wydania wiążącej decyzji.

      Co jeśli czynsz jest za wysoki?

      Gdzie możesz szukać pomocy?

      Poniżej wymienimy instytucje, do których można zgłosić się po pomoc:

      • Lokalny council – Tam należy się zgłaszać głównie w przypadkach zaniedbania prawa do warunków mieszkaniowych i sytuacji, w której Landlord nie chce zająć się naprawą;
      • Shelter – Jest to organizacja charytatywna, która zajmuje się sprawiedliwością mieszkaniową w Anglii i Szkocji. Oferuje ona bezpłatne porady prawne oraz konsultacje;
      • Citizens Advice – Ta niezależna instytucja również może doradzić jak zachować się w trudnej sytuacji oraz udzielić porady prawnej;
      • Rent Assessment Commitee – Tam należy się udać, jeśli uważasz, że wysokość twojego czynszu jest niesprawiedliwa;
      • Program TDP, w którym jest trzymany twój depozyt – W systemach są opcje rozwiązywania sporów, więc jeśli między tobą a właścicielem jest konflikt dotyczący depozytu, warto jest z nich skorzystać;
      • Policja – Oczywiście jeśli dochodzi do dużych naruszeń ze strony właściciela, możesz zadzwonić na policję. Chodzi tutaj o przestępstwa typu nękanie lub nachodzenie.

      Podsumowanie

      Mamy nadzieję, że ten artykuł rozwiał wszystkie Twoje wątpliwości dotyczące wynajmu mieszkania. Pamiętaj, że większość spraw da się załatwić pokojowo, choć czasami zdarzają się właściciele, którzy będą liczyć na to, że nie będziesz mieć odwagi postawić na swoim. Jako najemcę chroni cię prawo, więc nie bój się pilnować swoich należności. Jeśli masz jakieś pytania, zapraszamy do sekcji komentarzy – nasza redakcja zawsze postara się pomóc.

    • Nadpłacanie kredytu hipotecznego w UK – Jak spłacić kredyt wcześniej?

      Nadpłacanie kredytu hipotecznego w UK – Jak spłacić kredyt wcześniej?

      Kredyt hipoteczny to największe obciążenie finansowe w życiu większości ludzi. Podpisując umowę, zobowiązujesz się do comiesięcznego opłacania rat, przez następne 20-30 lat. Często się zdarza, że z czasem kredytobiorca uświadamia sobie ile mógłby zrobić z pieniędzmi, które z każdej wypłaty musi przeznaczyć na spłacenie zobowiązania. Na szczęście istnieje sposób, który może znacząco zbliżyć cię do pozbycia się tak dużego obciążenia. W tym artykule przedstawimy zasady nadpłacania kredytów hipotecznych w UK oraz sprawdzimy jak takie rozwiązanie działa w rzeczywistości.

      Jak spłacić kredyt hipoteczny wcześniej?

      Czym jest nadpłacanie kredytu hipotecznego?

      Nadpłacanie kredytu hipotecznego polega na dobrowolnym wpłacaniu dodatkowych kwot ponad ustaloną miesięczną ratę, co pozwala na szybsze spłacenie kapitału oraz skrócenie czasu kredytowania. Dzięki nadpłacaniu można również wnioskować o obniżenie wysokości przyszłych rat, ale jest to dużo rzadziej wybierane rozwiązanie. Wpłacanie co miesiąc do banku jeszcze większej kwoty niż dotychczas może się niektórym wydawać przerażające, ale w długoterminowej perspektywie może to być bardzo opłacalna inwestycja, która sprawi, że osiągniesz wolność finansową wcześniej, niż było to planowane.

      Nadpłacanie kredytu hipotecznego można praktykować na dwa sposoby. Pierwszym, zdecydowanie lepszym i bardziej opłacalnym, jest regularne nadpłacanie raty. Takie rozwiązanie rozwija pewien nawyk, do którego można się przyzwyczaić i z każdym miesiącem redukuje pozostałą do spłacenia część kredytu. Drugą możliwością jest dokonanie dużej jednorazowej wpłaty. Taki ruch faktycznie szybko zredukuje saldo kredytu, jednak jest on mniej opłacalny przez kilka czynników. Po pierwsze, jeśli masz do wyboru:

      • Odkładanie pieniędzy we własnym zakresie przez określony czas, aby później dokonać jednorazowej wpłaty;
      • Regularne nadpłacanie kredytu z użyciem tych samych pieniędzy w tym okresie.

      I wybierzesz pierwszą opcję, przez cały ten okres będziesz płacił wyższe odsetki. Działa to na prostej zasadzie – nawet małe, regularne nadpłaty zmniejszają pozostałe saldo kredytu, a więc wraz z nim również odsetki (te są liczone właśnie od wielkości salda). Jeśli więc będziesz czekać z nadpłatą, przyniesie ci ona efekt, ale dopiero po jakimś czasie. Podczas tego okresu będziesz płacił więcej, co przełoży się na mniejszą oszczędność. Drugim czynnikiem, który zmniejsza opłacalność takiego rozwiązania jest opłata ERC.

      Jak można nadpłacać kredyt?

      Masz wątpliwości dotyczące finansowania? Skontaktuj się z zaufanym doradcą

        Twoje imię i nazwisko (wymagane)

        Twój adres e-mail (wymagane)


        Twój numer telefonu (wymagany)

        O której można do Ciebie zadzwonić?


        Twoja wiadomość (opcjonalna)

        Twoje dane kontaktowane zostaną przekazane współpracującej z nami firmie Extend Finance. Polecamy ją ze względu na zaufanie i doskonałe opinie.

        Czym jest opłata ERC przy nadpłacaniu kredytu hipotecznego?

        W każdej umowie o kredyt hipoteczny będzie wzmianka o tzw. Early Repayment Charge (w skócie ERC). Jest to opłata naliczana w przypadku przedwczesnej spłaty kapitału. Bank udzielając Ci kredytu, zarabia głównie na odsetkach. Jak już wcześniej wspomniałem, ich wysokość obliczana jest na podstawie pozostałego do spłacenia salda kredytu. Spłacając kapitał wcześniej, unikniesz dużej części odsetek, co pozbawia bank oczekiwanego zysku. Aby się przed tym zabezpieczyć, instytucje finansowe wprowadziły opłatę ERC, która gwarantuje, że nawet jeśli klienci nie zapłacą odsetek, bank nie poniesie strat finansowych.

        Opłata ERC działa głównie w dwóch przypadkach. Pierwszym z nich jest najbardziej oczywisty przykład, w którym klient chciałby spłacić cały kredyt hipoteczny za jednym razem. Gdyby nie opłata ERC, wiele osób dysponujących dużą ilością gotówki mogłoby traktować kredyty jako tanie narzędzia do realizacji różnych operacji finansowych. Drugim przypadkiem jest właśnie nadpłacanie rat kredytu. Polityka większości banków w UK zezwala na nadpłacanie kredytu hipotecznego kwotą do 10% pozostałego salda kredytu rocznie. Powyżej tej granicy naliczana będzie właśnie opłata ERC, której wysokość zazwyczaj zależy od roku trwania umowy – najbardziej powszechnym przykładem jest wysokość 5% kwoty wykraczającej poza wcześniej wspomniany limit, 4% w drugim roku itd. Oczywiście wysokość opłaty ERC będzie różnić się w zależności od banku.

        Jeśli pozostałe saldo twojego kredytu to £200,000, to roczny limit nadpłaty bez naliczania ERC to £20,000. Załóżmy, że nadpłacisz kredyt kwotą £30,000, a wysokość ERC to 5%. Wtedy dodatkowa opłata wyniesie Cię £500.

        Czym jest opłata ERC?

        Jak bardzo korzystne jest nadpłacanie kredytu hipotecznego?

        Aby ukazać, jak korzystne jest nadpłacanie kredytu hipotecznego, posłużymy się liczbami. Przyjmiemy scenariusz, w którym klient zaciąga kredyt na £300,000, nie dokonuje remortgage oraz nadpłaca kredyt kwotą £1,620 rocznie. Oprocentowanie kredytu wynosi 6%. Pamiętaj, że liczby ukazane w tym przykładzie są tylko poglądowe i nie pochodzą z żadnej konkretnej oferty kredytowej.

        Rok umowySaldo pozostałe do spłaty (bez nadpłacania)Saldo pozostałe do spłaty (z nadpłacaniem)
        0£300,000£300,000
        1£294,659£292,994
        2£288,990£285,557
        3£282,971£277,660
        4£276580£269,277
        5£269,796£260,377
        6£262,593£250,928
        7£254,945£240,895
        8£246,827£230,245
        9£238,207£218,937
        10£229,055£206,932
        11£219,340£194,186
        12£209,025£180,654
        13£198,073£166,288
        14£186,447£151,036
        15£174,103£134,842
        16£160,998£117,650
        17£147,084£99,398
        18£132,313£80,020
        19£116,630£59,447
        20£99,980£37,605
        21£82,303£14,415
        22£63,536£0
        23£43,611£0
        24£22,458£0
        25£0£0

        Jak widać, nadpłata kredytu sprawiła, że klient spłacił swoje zobowiązanie ponad 3 lata wcześniej (ponieważ w 260 miesiącu, co daje łącznie 3 lata i 4 miesiące przed planowanym terminem), odkładając jedynie £135 miesięcznie. Taka kwota jest nie wielką ceną w stosunku do osiągnięcia wolności finansowej wcześniej – pamiętaj, że dzięki temu nie trzeba będzie płacić rat, co będzie skutkowało kilkoma tysiącami funtów w portfelu więcej rocznie.

        W tym miejscu należy zaznaczyć, że jeszcze bardziej opłacalnym rozwiązaniem byłoby nadpłacanie jak największej sumy poniżej limitu co rok podczas promocyjnego okresu kredytowania, a po jego zakończeniu, robienie remortgage. W takim wypadku zaoszczędziłbyś najwięcej pieniędzy.

        Dodatkowe pieniądze na nadpłaty kredytu

        Jeśli twój budżet domowy nie pozwala na wykrzesanie dodatkowych środków, które mógłbyś przeznaczyć na nadpłaty kredytu, warto jest się zastanowić jak mógłbyś zwiększyć swoje miesięczne zarobki. Na naszym blogu znajdziesz wiele porad i pomysłów na powiększenie swojego budżetu domowego. Jeśli masz czas, który mógłbyś zagospodarować, polecamy zerknąć na artykuły pt. „Kilka pomysłów na zwiększenie zarobków w UK” oraz „Dodatkowe sposoby zarabiania pieniędzy w UK” – może któryś z pomysłów wpadnie Ci w oko i pozwoli na zwiększenie swoich dochodów.

        Czy są sytuacje, w których nadpłacanie kredytu hipotecznego się nie opłaca?

        Chociaż wiele mówi się o tym, że jak najszybsze pozbycie się zobowiązań finansowych jest najlepszą drogą do wolności finansowej, nie należy traktować tego w pełni priorytetowo. Pisząc ten artykuł, naszym celem było ukazanie opłacalności nadpłacania kredytu hipotecznego, ale pamiętaj, że każda inwestycja wymaga odpowiedniego przeanalizowania. Zdarzają się bowiem sytuacje, w których przeznaczanie swoich środków z budżetu na nadpłaty nie będzie najlepszym pomysłem. Jedną z nich jest na przykład scenariusz, w którym oprócz kredytu hipotecznego, masz inne zobowiązania, które mają wyższe oprocentowanie – np. chwilówkę lub kartę kredytową. Wtedy lepiej będzie zacząć od szybszego spłacenia właśnie tych droższych zadłużeń. Z nadpłatami warto jest się wstrzymać również w sytuacji, kiedy nie posiadasz odpowiedniej poduszki finansowej – pamiętaj, że nadpłata kredytu hipotecznego przyniesie ci korzyść w przyszłości, jeśli jednak podczas spłacania zobowiązania przytrafi ci się jakieś niefortunne zdarzenie losowe, a ty nie będziesz miał jak ponieść jego kosztów, myśl, że spłacisz kredyt za 5 lat zamiast za 7 niewiele ci pomoże. Oczywiście, w takiej sytuacji są dostępne pożyczki dla zadłużonych ale zdecydowanie odradzamy z nich w takim przypadku korzystać, ponieważ jest to prosta droga do spirali zadłużenia.

        Czy zawsze warto priorytetyzować nadpłacanie kredytu hipotecznego?

        Podsumowanie

        Nadpłacanie kredytu hipotecznego jest zdecydowanie inwestycją, którą warto przemyśleć. Perspektywa spłacenia kredytu kilka lat wcześniej jest silnie motywująca i zdecydowanie warta poświęcenia dodatkowych pieniędzy wcześniej. O ile tylko masz do tego dobre warunki, zastanów się ile możesz przeznaczyć na nadpłaty i skorzystaj z któregoś z kalkulatorów dostępnych w internecie, np. na stronie moneysupermarket. Zobacz ile lat wcześniej możesz zakończyć spłacanie kredytu i działaj!

      • Jak ubezpieczyć samochód w UK: Comprehensive czy Third Party, Fire & Theft

        Jak ubezpieczyć samochód w UK: Comprehensive czy Third Party, Fire & Theft

        Ubezpieczając swój samochód w Wielkiej Brytanii, musimy wybrać odpowiednią polisę i wiele osób nie orientuje się jakie sa różnice między nimi. Dostępne są trzy różne warianty ubezpieczenia:  Comprehensive, Third Party oraz Third Party, Fire & Theft. Każdy z nich może być dla Ciebie dobry, ale warto podjąć rozsądny wybór.

        Jak ubezpieczyć samochód w UK: Comprehensive czy Third Party, Fire & Theft
        Jak ubezpieczyć samochód w UK: Comprehensive czy Third Party, Fire & Theft

        Comprehensive car insurance

        Polisa Comprehensive (albo fully comprehensive) jest często droższa, ale w pełni zabezpiecza nasz samochód od skutków wypadku czy stłuczki. Jest to najpełniejszy zakres ochrony dostępny dla kierowców w Wielkiej Brytanii. Ten typ polisy obejmuje wszystko to, co ubezpieczenie Third Party, Fire & Theft, to znaczy, wszelkie szkody wyrządzone innym uczestnikom ruchu drogowego, ale też pożar czy kradzież auta. Oprócz tego, Comprehensive car insurance pokrywa także wszelkie koszty naprawy lub wymiany Twojego samochodu, nawet jeśli to Ty spowodowałeś kolizję. Bez względu na to, czy wina za kolizję leży po stronie innego kierowcy czy po naszej, otrzymamy pełne odszkodowanie. Co więcej, warto wspomnieć, że ten typ ubezpieczenia z reguły pokrywa również roszczenia wszystkich osób, które ucierpiały w wypadku oraz chroni przed aktami wandalizmu i niektórymi uszkodzeniami niezależnymi od kierowcy, takimi jak np. zniszczenie karoserii przed grad.

        Comprehensive car insurance
        Comprehensive car insurance

        Generalnie, ubezpieczenie Comprehensive ma sens, jeżeli mamy drogi samochód (powiedzmy powyżej 3000-4000 funtów). Jednakże, niezależnie od tego jakim autem jeździmy, zanim zdecydujemy się na zakup jakiegokolwiek ubezpieczenia, warto skorzystać z dowolnej porównywarki cen polis. Zawsze warto sprawdzić ile dodatkowo będziemy musieli zapłacić za pełniejsze ubezpieczenie, czy jest to opłacalne i mieć pewność, że bez względu na okoliczności, odzyskamy pieniądze i będziemy mogli naprawić czy kupić nowy samochód.

        Co ciekawe, choć wiele osób z góry zakłada, że Comprehensive car insurance zawsze jest drogie, w praktyce wcale nie musi tak być. Oczywiście, z reguły tego typu ubezpieczenia są droższe, jednakże, jeżeli poświęcimy więcej czasu na szukanie polisy, możemy trafić na naprawdę dobrą okazję. Dlatego, jeszcze raz podkreślę, że przed zakupem ubezpieczenia, zdecydowanie warto skorzystać z porównywarki polis.

        Chcesz dowiedzieć się, jak niedrogo zakupić polisę na Wyspach? Koniecznie przeczytaj nasz artykuł, w którym przedstawiamy 10 sposobów na tanie ubezpieczenie auta w UK!

        Third Party, Fire & Theft car insurance

        Jeżeli nasze auto ma stosunkowo małą wartość (mniej niż 2000 funtów) i jeżeli jeździmy ostrożnie, to warto zastanowić się nad polisą Third Party lub Third Party Fire & Theft. Różnicę między tymi dwoma widać w samej nazwie: Third Party Fire & Theft chroni nas również na wypadek zapalenia się samochodu lub jego kradzieży.

        Third Party, Fire & Theft car insurance
        Third Party, Fire & Theft car insurance

        Ubezpieczenie typu Third Party to obowiązkowe minimum dla wszystkich kierowców w Wielkiej Brytanii, natomiast Third Party z dopiskiem Fire & Theft to tzw. „środkowy” poziom ochrony, bardziej rozbudowany od samego Third Party. Jednakże, obiektywnie patrząc, obydwa te typy ubezpieczeń są dosyć mocno ograniczone w porównaniu ze wcześniej omawianą polisą Comprehensive. Oczywiście, ich zaletą jest to, że są często tańsze niż, ale niestety nie zabezpieczają naszego samochodu w sytuacji, w której my powodujemy wypadek. Jeżeli po zdarzeniu nasz pojazd nadaje się do naprawy czy wymiany, to będziemy musieli sięgnąć po pieniądze do własnej kieszeni. Ponadto, nie zabezpieczają również naszego auta przed zdarzeniami, na które nie mamy wpływu, chociażby jak wspomniany wcześniej grad.

        Tak jak już wspominaliśmy, Third Party, Fire & Theft car insurance może być dobrym rozwiązaniem szczególnie dla posiadaczy starszych samochodów, którzy nie chcą przepłacać za polisę, gdy koszt potencjalnej naprawy może przewyższyć wartość auta. Oprócz tego, ten typ ubezpieczenia jest również dobrym rozwiązaniem dla osób, które nie korzystają ze swojego samochodu wyjątkowo często lub po prostu znają swoje umiejętności i wiedzą, że są bezpiecznymi kierowcami.

        Rozglądasz się za krótszą polisą? Koniecznie przeczytaj nasz artykuł, w którym opisujemy na czym polega tymczasowe ubezpieczenie samochodu w UK!

        Które ubezpieczenie wybrać?

        Wybór odpowiedniego ubezpieczenia zależy oczywiście od Twojej sytuacji finansowej, oczekiwań i priorytetów. Jeśli zależy Ci na pełnym spokoju ducha, często podróżujesz i chcesz mieć ochronę w każdej sytuacji – Comprehensive będzie lepszym wyborem. Z kolei jeśli jeździsz stosunkowo rzadko, masz starszy samochód i chcesz ograniczyć koszty, możesz rozważyć Third Party, Fire & Theft. Pamiętaj jednak, że przed podjęciem decyzji zawsze warto porównać oferty różnych ubezpieczycieli – ceny potrafią się znacznie różnić nawet przy tych samych warunkach. Nie rezygnuj również z porównania cen teoretycznie droższych ubezpieczeń. Czasami może okazać się, że polisa Comprehensive dostępna jest w naprawdę korzystnej cenie, czego szkoda byłoby nie wykorzystać.

        To już wszystko w dzisiejszym artykule. Mam nadzieję, że dzięki informacją, które przedstawiłem w tym wpisie, wiecie już, czym różnią się od siebie trzy podstawowe rodzaje ubezpieczeń samochodów w Wielkiej Brytanii. Jeżeli chcielibyście podzielić się własnymi opiniami na ten temat, albo macie jakieś pytania dotyczące konkretnych polis, zachęcam Was do skorzystania z sekcji komentarzy poniżej. Z góry dziękuję!

        Zachęcam Was również do sprawdzenia innych artykułów na naszym portalu o podobnej tematyce: